Για τους 19 πιστούς που έφυγαν από την Κύπρο, για να δώσουν το παρών στην ιστορική Θεία Λειτουργία και να δουν από κοντά το δάκρυ του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, αλλά και τον Μητροπολίτη Δράμας να τραγουδά ποντιακά, συνοδευόμενος από ένα λυράρη, ήταν μια εμπειρία ζωής. Μια εμπειρία που θα διηγούνται σε όλους.

Ήταν ανάμεσα στους 6.000 και πλέον πιστούς απ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ορθοδοξίας. Οι ιστορίες που μας παρουσιάζουν δίνουν και σ’ εμάς νοερά την ευκαιρία να ζήσουμε αυτό το γεγονός.

Πατήσαμε τη γη των τραντέλλενων
«ΦΥΓΑΜΕ από τη Λάρνακα με ανάμικτα συναισθήματα. Οι σκέψεις, πολλές.
Οι περισσότεροι από εμάς θα πατούσαμε για πρώτη φορά τη γη των Τραντέλλενων, των τρανών Ελλήνων κατά την ακριτική επική παράδοση, τη βαθιά Ελλάδα».

Ο Θανάσης Τσώκος, Επίτροπος Αποδήμων του ΔΗΣΥ, περιγράφει το ταξίδι στην ιστορία, το μύθο, και την παράδοση, που ουσιαστικά άρχισε από τη Θεσσαλονίκη.

«Τα τραντάγματα του αεροπλάνου, τα μεγάλα κενά αέρος λίγο πριν από την προσγείωση στο αεροδρόμιο της Τραπεζούντας, η μαυρίλα του ουρανού, άλλαξαν την ψυχολογία μας. Από το πίσω μέρος του αεροπλάνου ακούστηκε μια φωνή: Το καλωσόρισμα των προγόνων μας, αυτών που αφήσαμε εδώ».

Ο κ. Τσώκος θυμάται εκείνες τις στιγμές, από το αεροδρόμιο της Τραπεζούντας μέχρι την Παναγία Σουμελά. «Προσγειωθήκαμε και αφού περάσαμε από τον έλεγχο διαβατηρίων, κατευθυνθήκαμε προς την έξοδο. Η βροχή που έπεφτε δεν μας πτόησε. Πήραμε όλοι τα ειδικά αδιάβροχα που μας διανεμήθηκαν και μπήκαμε στα λεωφορεία. Η διαδρομή ήταν δύσκολη και τα μέτρα ασφαλείας δρακόντεια. Όπως μας είπε ένας ντόπιος, όλο το βράδυ στρατιωτικά οχήματα μετέφεραν στρατιώτες και άντρες των ειδικών δυνάμεων στην περιοχή».

Ανεβαίνοντας τις «Ποντιακές Άλπεις»
Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ αποστολή άρχισε ν’ ανηφορίζει προς τα γιγαντιαία βουνά.
Οι Ποντιακές Άλπεις, οι ορεινοί φύλακες της Ποντιακής Γης τους καλωσόριζαν. Το τοπίο μαγευτικό, μοναδικό και άγριο. Κάποτε, τα όρη αυτά είχαν φιλοξενήσει το Ποντιακό αντάρτικο. Σε ολόκληρη τη διαδρομή, δεκάδες Τούρκοι αστυνομικοί και στρατιώτες έκαναν την παρουσία τους όλο και πιο έντονη.

Στο πρώτο σημείο ελέγχου, ένας αξιωματικός του στρατού τους σταμάτησε. Έπρεπε να περιμένουν να κατέβουν τα πρώτα λεωφορεία που ήδη είχαν ανεβεί, γιατί ο δρόμος στένευε επικίνδυνα. Ξεκινήσανε ξανά.

Οι στροφές γίνονταν όλο και πιο απότομες. Η κυπριακή αποστολή έφτασε μετά από μία ώρα στο σημείο, όπου έπρεπε να γίνει ο τελικός έλεγχος.

Το μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποντίων, ο Άλκης Αναστασιάδης, θυμάται τα ιστορικά γεγονότα που έζησε από τη στιγμή που κατέβηκαν από το λεωφορείο. «Από το σημείο εκείνο, όπου κατεβήκαμε, έπρεπε να ανηφορίσουμε πεζοί για το Μοναστήρι, περνώντας από ένα ορεινό μονοπάτι.

Περάσαμε στον αύλειο χώρο του Μοναστηριού με το ειδικό δελτίο εισόδου που μας δόθηκε. Όσοι δεν είχαν δελτίο εισόδου, θα παρακολουθούσαν τη Θεία Λειτουργία από γιγαντοοθόνες, οι οποίες είχαν στηθεί σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο.

Ο Πόντος έγινε Εύξεινος
ΤΟΣΟ ο Θανάσης Τσώκος όσο και ο Άλκης Αναστασιάδης μάς εξιστόρησαν τη μεγάλη στιγμή. «Η είσοδος του Οικουμενικού Πατριάρχη στη Μονή προκάλεσε ενθουσιασμό στο πλήθος. Όλοι αρχίσαμε να φωνάζουμε Άξιος, Άξιος και να χειροκροτούμε δυνατά. Βρισκόμασταν ενώπιον ενός κορυφαίου ιστορικού και θρησκευτικού γεγονότος».

Εκείνη τη μέρα, 15 Αυγούστου του 2010, σταμάτησαν τα δάκρια της Παναγίας, καθώς υποδέχθηκε τα πολυάριθμα παιδιά της από δυσμάς και βορρά, και θάλασσα και αέρα. Ο Πόντος έγινε πραγματικά Εύξεινος, καθώς είχε δεχθεί καραβάνια ολόκληρα προσκυνητών.

Η Θεία Πατριαρχική Λειτουργία ολοκληρώθηκε μέσα σε έντονα φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα γύρω στις 12:30. Με μιαν αναμνηστική εικόνα, δώρο του Πατριάρχη, ένα κομμάτι αντίδωρο, Αγίασμα και την ακαταίσχυντη Θεομητορική ελπίδα του Σουμελιώτικου Δεκαπενταυγούστου, η κυπριακή αποστολή θα επέστρεφε και πάλι στην πεζή πραγματικότητα… Στο δρόμο για την επιστροφή έπιασε μεγάλη μπόρα. Και ξεκίνησε ο διάλογος: «Αυτός είναι ο Πόντος», είπε ο Γιώργος στον Θανάση και συνέχισε: «Έτσι απότομα αλλάζει ο καιρός στα μέρη μας, έλεγε ο παππούς μου». Οι μνήμες των διηγήσεων του παππού…

Το ποντιακό γλέντι στο αεροδρόμιο
Ο ΘΑΝΑΣΗΣ Τσώκος θυμήθηκε τις τελευταίες στιγμές στην Τραπεζούντα. «Όλες οι πτήσεις είχαν περίπου την ίδια ώρα αναχώρησης, φεύγαμε όλοι γύρω στις οκτώ το βράδυ. Στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου μαζευτήκαμε όλοι όσοι θα ταξιδεύαμε με αεροπλάνο. Καμιά τετρακοσαριά προσκυνητές.

Στο βάθος της αίθουσας αναμονής, ακούστηκαν οι ήχοι της ποντιακής λύρας. Το αποχαιρετιστήριο ποντιακό γλέντι δεν άργησε να στηθεί μέσα στο αεροδρόμιο της Τραπεζούντας. Εξάλλου, ο χορός είναι συνυφασμένος με τη ζωή των Ποντίων». Οι Πόντιοι έκαναν το τραγούδι τους κατάθεση ψυχής και χόρεψαν τον ηρωικό τους πυρρίχιο, κρατώντας με τα πόδια τους τη γη και με τα χέρια τους τον ουράνιο θόλο. Αυτή την Αγιοτρόφο και Αγιοτόκο γη εγκατέλειψε η κυπριακή αποστολή. Υποσχόμενοι ότι με τη βοήθεια της Αρχοντοδέσποινας του Πόντου, σύντομα θα επιστρέψουνε ξανά…

ΠΗΓΗ