Ν. Λυγερός
«Οι εντάσεις που υφίστανται στις σχέσεις με την Ελλάδα πρέπει να αξιολογηθούν εκ νέου στο πλαίσιο μίας γενικής θαλάσσιας στρατηγικής στο Αιγαίο, δεδομένου ότι η χώρα αυτή, θεωρώντας ως μη ικανοποιητικό το ισχύον καθεστώς που περιορίζει τον ζωτικό χώρο της Τουρκίας, ακολουθεί μία επεκτατική πολιτική».
Με αυτόν τον τρόπο ερμηνεύει τα δεδομένα του Αιγαίου ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας. Όχι μόνο το τουρκικό καθεστώς διέπραξε τρεις γενοκτονίες, που δεν αναγνωρίζει, ακολουθώντας με αυτόν τον τρόπο την ίδια στρατηγική για να εκκαθαρίσει με βίαιο τρόπο όλη την Μικρά Ασία από μη μουσουλμανικά στοιχεία, αλλά τώρα που βρίσκεται στα παράλια, θέλει να πάρει και τα νησιά, λόγω ζωτικού χώρου.
Το παράλογο της προσέγγισης δεν ξαφνιάζει τους στρατηγιστές, διότι γνωρίζουν τις μεθοδεύσεις της Τουρκίας διαχρονικά. Το μοναδικό πρόβλημα είναι γιατί δεν γίνεται ευρύτερα γνωστή αυτή η τάση στον ελληνικό λαό, για να γνωρίζει τουλάχιστον, όχι τι πρέπει να αντιμετωπίσει, αλλά να πάψει να ακούει μερικούς που κάνουν τα στραβά μάτια.
« Είναι αναπόφευκτο η Τουρκία να ακολουθήσει μία δραστήρια πολιτική σε κάθε σημείο που οδηγεί τον Εύξεινο Πόντο και το Αιγαίο στις ανοικτές θάλασσες.».
Ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας γράφει τη λέξη «αναπόφευκτο» ως εάν να μην υπήρχε άλλη επιλογή στην υψηλή στρατηγική του κράτους του, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι έχει προκαθορίσει το όραμα του κι αυτό εμπεριέχει το Αιγαίο. Επιπλέον, όπως το αποδεικνύει και το επόμενο απόσπασμα, η προσέγγιση του είναι ξεκάθαρα διαχρονική και μακροπρόθεσμη.
«Στα ευαίσθητα θέματα, όπως το Αιγαίο, η Τουρκία είναι αναγκασμένη να επιδείξει την απαραίτητη προσοχή, ώστε να μην κάνει λάθη που θα επηρεάσουν τις μακροπρόθεσμες πολιτικές της».
Και το παράδειγμα που χρησιμοποιεί αφορά, ούτε λίγο, ούτε πολύ τα Ίμια με την τουρκική ονομασία.
«Κατά τη διάρκεια της κρίσης των Καρντάκ, το γεγονός ότι στους χάρτες που μοιράστηκαν στις ευρωπαϊκές χώρες κατά τις εκεί διπλωματικές ενέργειες, οι βραχονησίδες Καρντάκ εμφανίζονταν να είναι εντός των 12 ν.μ., όπως ισχυριζόταν η Ελλάδα, προξένησε ασυγχώρητη ζημιά που έβλαψε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας.».
Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι δίχως χάρτες, δίχως διαγράμματα Voronoi, δίχως τοποστρατηγική θα αντιμετωπίσουμε προβλήματα όχι στο μέλλον, αλλά ήδη στο παρόν.
Greek National Pride 
Conflict theory
Πιστεύουμε ότι στην Ελλάδα ο βαθύτατος λαϊκισμός , που ξεκινά από τις παρυφές της αριστεράς και καταλήγει στις παρυφές της δεξιάς , με ένα συγκλονιστικό αλαλούμ χωρίς πυξίδα χωρίς καμιά έννοια οργανωτικής σκέψεις οργανωτικής νοοτροπίας κατευθύνσεις και άρα μιας κάποιας πορείας , χωρίς πάγια εθνική στρατηγική ανεξαρτήτως κυβέρνησης που αναλαμβάνει την εξουσία θα φέρουν το αποτέλεσμα της διάλυσης , διασπάσεις και τελικά το σβήσιμο της Ελλάδας από τον πολίτικο χάρτη.
Πολλοί και κυρίως στο εσωτερικό θα χαρούν τα είδαμε και το 1821 τα είδαμε και με τον Βενιζέλο τα είδαμε το 1963 τα είδαμε το 1974 τα είδαμε το 1996 θα τα δούμε και πάλι , άλλοι θα λυπηθούν άλλοι χαίρονται επαναπαύονται με το να ασχολούνται με το τι έκανε η Μπακογιάννη με το τι είπε η Τζούλια και πως έκλασε το κακό το Ισραήλ που άλλοι το παρομοιάζουν με τριτοκοσμικό κράτος αν και από αυτό βγαίνει ένα είδος ζήλιας γιατί το Ισραήλ παλεύει με όποιον θεμιτό αθέμιτο τρόπο δημιουργώντας ένα κράτος στην αρχή και συνεχίζοντας να ζει γιατί κινδυνεύουν από παντού αυτό τους δυναμώνει αυτό τους ενώνει συνεχίζοντας να ζει άλλωστε είναι οργανωμένοι με στόχους, έχουν μια αποστολή που ενώνει όλους στο να διαφυλάξουν το κράτος τους ; που τους κάνει να παλεύουν άχρι τέλους διαλέγοντας τους αξιότερους στην ηγεσία τους και ας πιστεύουν κάποιοι για το ότι είναι υπανάπτυχτο προφανώς δεν έχουν ιδέα για μεσανατολικά και κυπριακό άλλωστε αυτό φάνηκε από το ότι στήριζαν σχεδία Αναναν φυσικά άλλο κυπριακό και άλλο μεσανατολικό γιατί κάποιοι τα μπερδεύουν, προφανώς γιατί και η Κύπρος είναι στον μεσανατολικό χώρο όλα αυτά φανερώνουν την ελαχίστη πολιτική κατάρτιση των περισσότερων ή μια πολιτική κατάρτιση που ταιριάζει στο 1960 φαίνετε και από τους περισσότερους πολιτικούς αναλυτές όχι όλους .
Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα από το βυζάντιο και μετά την πτώση της πόλης της 29 Μαΐου 1453 ο οθωμανισμός πότισε το αίμα του βαθιά οι αόριστες αριστερές θεωρίες οι αόριστες ναζιστικές θεωρίες ο ανοργάνωτος α-πολιτισμός οι περισσότεροι apolitical -πολιτικοί έφεραν ένα ανοργάνωτο μετά-μοντερνισμό στην Ελλάδα και όχι μόνο αλλά και ευρύτερα στην ΕΕ φανερώνετε πλέων και στο πλέων ανυποψίαστο το αντίκτυπο της παρακμής όπως και σε όλες τις κοινωνίες ΕΕ-ΗΠΑ.
Μια ΕΕ που ΔΕΝ τα κατάφερε στο να ενωθεί με το ευρώ-σύνταγμα κάνοντας κάθε χώρα λαμπρό παράδειγμα η Ελλάς ότι της κατεβεί με μια Μ Βρετανία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία Γαλλία στο παραπέτασμα της αποσύνθεσης της όπως ακριβώς 661–750 ας δουν κάποιοι τι έγινε τότε όπως επίσης και το 1299 1453.
Η Ευρώπη όπως και η Ελλάδα ηδη θα είναι παρελθόν πολλοί σύντομα από ότι προβλεπόταν και όταν χαθεί για πάντα η Ελλάδα θα χαθούν πολλά μαζί της αν και πολλοί θα χαρούν σε μια τέτοια εξέλιξη και οι περισσότεροι που θα χαρούν θα είναι στο εσωτερικό της και όχι τόσο στο εξωτερικό της.