Η εφημερίδα Jyllands Posten δημοσιεύει άρθρο της αρχισυντάκτριας εξωτερικών θεμάτων Jette Elbæk Maressa με τίτλο «Η Τουρκία επικεφαλής των Ηνωμένων Εθνών», το οποίο αναφέρεται στην ανάληψη της Προεδρίας του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, αύριο, από την Τουρκία, η οποία αποτελεί χώρα, η οποία διχάζει τους Ευρωπαίους.

Λόγω της καταψήφισης του ψηφίσματος κατά του Ιράν από την τουρκική αντιπροσωπεία και της πολιτικής της σχετικά με το Ισραήλ, πολλοί αναρωτιούνται εάν η χώρα απομακρύνεται σταδιακά από τη Δύση.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Τουρκία έχει καταβάλει, κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργικής θητείας του κόμματος ΑΚΡ, μεγάλες προσπάθειες για την βελτίωση των σχέσεών της με τους γείτονές της στα ανατολικά. Ενώ η τουρκική πολιτική, σχετικά με το Ισραήλ, έχει προκαλέσει την προσοχή, η διπλωματικές της προσπάθειες, όσον αφορά τη Δύση, είναι πιο διακριτικές.

Πρόσφατα, το περιοδικό The Economist παρουσίασε μία σειρά παραδειγμάτων, τα οποία αποδεικνύουν ότι η Τουρκία διαδραματίζει, με μεγάλη επιτυχία, το ρόλο της γέφυρας μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής. Σε πολλές εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σχετικά με την πρόοδο, η οποία συντελείται στην Τουρκία, αναφέρεται ότι η χώρα έχει τα ίδια συμφέροντα, όσον αφορά την εξωτερική της πολιτική, με την ΕΕ. Η πίστη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ δεν έχει ποτέ αμφισβητηθεί.

Βέβαια, η εντύπωση, που κυριαρχεί είναι ότι οι Ευρωπαίοι δεν τάσσονται υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Προκαλεί, όμως, έκπληξη το γεγονός ότι η Στατιστική Υπηρεσία της ΕΕ, Eurostat έδωσε στη δημοσιότητα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων, σύμφωνα με τα οποία, οι υποστηρικτές της τουρκικής ένταξης αυξάνονται, ακόμη και σε χώρες, όπως η Ολλανδία και η Δανία, όπου το 59% των Δανών δηλώνει ότι τάσσεται υπέρ. Ακόμη και στην Ελλάδα, το 47% των ερωτηθέντων θεωρεί την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ θετική ή πολύ θετική εξέλιξη.

Τα στοιχεία που προκαλούν, όμως, μεγαλύτερη έκπληξη είναι αυτά που προέρχονται από την Τουρκία, καθώς, μετά από χρόνια διαλόγου και πιέσων, μόλις το 55% των Τούρκων είναι υπέρ της ένταξης στην ΕΕ, ενώ το 32% δηλώνει ότι στρέφεται εναντίον της Ευρώπης.

Το γεγονός αυτό αποτελεί και μεγάλη πρόκληση, καθώς φαίνεται ότι η τουρκική κυβέρνηση εκμεταλλεύεται θέματα, που αφορούν την εξωτερική πολιτική του κράτους, προκειμένου να κερδίσει υποθέσεις, που σχετίζονται με την εσωτερική πολιτική.

Η Τουρκία φαίνεται ότι μετατρέπεται σε ένα έθνος, που επιθυμεί να είναι εντελώς ανεξάρτητο, ενώ η ΕΕ δεν ασκεί την ίδια επιρροή, όπως στο παρελθόν. Η εξέλιξη αυτή θα πρέπει να πρβληματίσει τους Ευρωπαίους ηγέτες.

ΠΗΓΗ