Κ. Μπετινάκης

Είμαι πολύ προβληματισμένος. Για την αντιμετώπιση θεμάτων γενικότερου γεωπολιτικού προσανατολισμού. Από τη μια ο κατσικοπόδαρος ο Δρούτσας μάτιασε την εθνική, για να χάσει από τους Τούρκους, ώστε να μην δυσαρεστηθεί ο φίλος του, η χαμηλοβλεπούσα –θα ‘χετε προσέξει το ύφος του- ο Νταβούτογλου.

Άραγε σε αντάλλαγμα οι φίλοι γείτονες και σύμμαχοι θα άρουν το casus belli;;;

Η Αγκυρα, που ουδέποτε έχει αποδεχθεί το διεθνές δίκαιο της θάλασσας για να μην δεχθεί ότι τα ελληνικά νησιά έχουν τη δική τους υφαλοκρηπίδα, έχει όμως  επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα σε 12 ναυτικά μίλια στην Μαύρη Θάλασσακαι έξω από τις ακτές της Ανατολικής  Μεσογείου. Δεν έχει κάνει το ίδιο στο Αιγαίο, αφήνοντας τα 6 ν.μ. εκβιάζοντας έτσι και με το casus belli την Ελλάδα να διατηρήσει κι αυτή τα 6 ν.μ. χωρικά ύδατα.

Αλλά να μείνουμε στο μπάσκετ.

Ύστερα λένε, πως θα πρέπει να χάσουμε το παιχνίδι κι από τους Ρώσους στο μπάσκετ, για να χαρεί ο Πούτιν. Μπας και μας βάλει πάλι στο παιχνίδι (κάτι που δεν πολυθέλει βέβαια ο Παπανδρέου ο μικρός -μην παρακούσει και στις άνωθεν εντολές) με τον αγωγό Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη.

Αθλητικά τέλος όμως.

Η επίσκεψη Καντάφι – φίλος του πατρός Παπανδρέου, αλλά που προκαλεί αλλεργία στον υιό- στην γειτονική Ιταλία, έχει προκαλέσει πονοκέφαλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την απειλή του να σταματήσει να εμποδίζει τους λαθρομετανάστες, αντί αρκετών μυρίων ευρώ. Εκείνο όμως που έχει περάσει στ ψιλά και μόνο ο συνάδελφος Γ.Δελαστίκ, έχει επισημάνει, είναι πως η λιβυκή κυβέρνηση έχει αρχίσει να δίνει αφειδώς άδειες στις «εφτά αδελφούλες», (που τώρα πλέον έχουν πολλαπλασιαστεί) για γεωτρήσεις με στόχο την ανακάλυψη πετρελαίου στον Κόλπο της Σύρτης.

Ήδη άδεια έχουν πάρει οι αμερικανικές Εξον-Μόμπιλ, Σέβρον και Κόνοκο-Φίλιπς, η αγγλο-ολλανδική Σελ, η γαλλική Τοτάλ, η ιταλική ΕΝΙ, η ρωσική Γκαζπρόμ, η ισπανική Ρεπσόλ, μέχρι και η… γιαπωνέζικη Νιπόν, η βραζιλιάνικη Πετρομπράς και η ινδονησιακή Περταμίνα!

Χώρια διάφορες άλλες κοινοπραξίες που έχουν συνάψει συμβόλαια με λιβυκές πετρελαϊκές εταιρείες ή μικρότερες ξένες.

Τα πράγματα είναι σοβαρά, επειδή τίποτα δεν αποκλείει να συμβεί κάποιο ατύχημα παρόμοιο με εκείνο που ήταν υπεύθυνη η BP στον Κόλπο του Μεξικού. Τότε, οι συνέπειες για όλη τη Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης σε πρώτη γραμμή και της χώρας μας, ενδέχεται να είναι κυριολεκτικά τραγικές.

Κι ας τσακωνόμαστε εμείς κι η Τουρκία για τα δικαιώματα άντλησης πετρελαίου στο Αιγαίο…

Ο άλλος καινούριος «φίλος» μας, ο Νετανιάου ξαναπιάνει τις συνομιλίες του με τους Παλαιστίνιους. Όχι με όλους. Μόνο με τον Αμπού Αμπάς, και ό,τι εκπροσωπεί ακόμα αυτός, μια και αντιμετωπίζει κρίση αξιοπιστίας ανάμεσα και στους δικούς του ανθρώπους.

Αφορμή η αποδοχή της πρόσκλησης, για συνομιλίες χωρίς προϋποθέσεις. Ούτε καν την διακοπή του εποικιστικού προγράμματος των Ισραηλινών στα κατεχόμενα.  Ο Νετανιάου, έχει μασήσει έτσι για τα μάτια, κάτι για δεκάμηνο πάγωμα –όχι όμως για την Ανατολική Ιερουσαλήμ, που θέλουν οι Παλαιστίνιοι για πρωτεύουσα οψέποτε τους επιτραπεί από τον διεθνή εβραϊκό υπόκοσμο να αποκτήσουν κράτος.

Η Παλαιστίνιοι δίνει μεγάλη σημασία στην ανακοίνωση του Κουαρτέτου για τη Μέση Ανατολή –ΟΗΕ, ΗΠΑ, Ρωσία και ΕΕ) της 20ής Αουγούστου στην οποία περιγράφονται οι διαπραγματεύσεις ως μία προσπάθεια να «τερματιστεί η κατοχή που ξεκίνησε στα 1967». Δεν είναι παράδοξο πάντως, που ούτε η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρυ Κλίντον, ούτε ο απεσταλμένος των ΗΠΑ για το Μεσανατολικό Τζορτζ Μίτσελ, έκαναν οποιαδήποτε αναφορά στην ανακοίνωση αυτή.

Αντίθετα, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι είπαν ότι η ατζέντα των συνομιλιών και οι όροι θα τεθούν στο τραπέζι, τους επόμενους μήνες κατά την διάρκεια των συζητήσεων…

Θέλω να κλείσω τον γενικότερο προβληματισμό μου με την δήλωση του εγκάθετου των ΗΠΑ στο Ιράκ, Μαλίκι, που είπε πως «επιτέλους από χτες, το Ιράκ είναι ανεξάρτητο κράτος».

Προφανώς, επειδή οι Αμερικανοί ανακοίνωσαν τον «τερματισμό των πολεμικών επιχειρήσεών τους στο Ιράκ». Κάτι που τα παπαγαλάκια μετάφρασαν πως οι αμερικανοί φεύγουν από το Ιράκ».

Η αλήθεια όμως είναι ότι «φεύγουν μένοντας» και διατηρώντας κάπου 50.000 στρατιώτες εκεί, έτσι για να μην γελιόμαστε.

Κι όπως είπε στο διάγγελμά του γι’ αυτό, ο πρόεδρος Ομπάμα, «τώρα πλέον έχουμε να αφοσιωθούμε  αποκλειστικά στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης». Γαργάρα το Αφγανιστάν!!!

ΠΗΓΗ