Του Μάνου Ηλιάδη

Στην πρώτη από αυτές, που υπεβλήθη από το κόμμα της μείζονος αντιπολιτεύσεως (βλ. «ΚτΕ» 21 Αυγούστου), έγιναν ορατές πλέον η πλήρης έλλειψη σχεδιασμού και η αδυναμία διαμορφώσεως συγκεκριμένης πολιτικής στον τομέα των εξοπλισμών, με την αδυναμία του ΥΠΕΘΑ να φτάνει στο σημείο να μην μπορεί καν να υλοποιήσει την προβλεπόμενη από τον Εθνικό Αμυντικό Σχεδιασμό επικαιροποίηση του τελευταίου έτους του ΕΜΠΑΕ 2006-2010 (το έτος αυτό λήγει ήδη) και τη σύνταξη του ΕΜΠΑΕ 2011-2015 (η οποία έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί μέχρι την 1η Ιουλίου 2009!).

Στη δεύτερη, που υπεβλήθη τον περασμένο Ιούλιο από δύο βουλευτές του ΛΑΟΣ, είχαμε κάτι ακόμη καλύτερο, το οποίο προέκυψε από την απάντηση που εδόθη σε αυτήν από το ΥΠΕΘΑ στις 20 Αυγούστου: Την πλήρη κατάρρευση του μύθου περί των δήθεν υπέρογκων εξοπλιστικών δαπανών της Ελλάδας, ο οποίος, με αφετηρία τον ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε να επικρατήσει πλήρως σε ολόκληρο το φάσμα του -μονίμως κακώς πληροφορημένου, για να μην πούμε άσχετου- πολιτικού κόσμου για την κατάσταση που επικρατεί στον τομέα της άμυνας της χώρας.

Με την εξαίρεση μίας μορφής τεχνικής ανακρίβειας (σ.σ.: ότι το ΕΜΠΑΕ 2011-2015 αντικατέστησε το ΕΜΠΑΕ 2006-2010), η ερώτηση που περιείχε επτά συνολικά υπό-ερωτήματα ήταν έξυπνα διατυπωμένη, με την απάντηση που εδόθη στο πρώτο ερώτημα, που ζητούσε να απαντήσει ο ΥΕΘΑ «Ή ποσά δαπανήθηκαν για νέους εξοπλισμούς (όχι για πληρωμές παλαιότερων) κατά την περίοδο 2006- 2010», να διαλύει πλήρως τον μύθο των υποτιθέμενων υπέρογκων δαπανών για εξοπλισμούς.

Και ιδού, για του λόγου το αληθές, η εικόνα που προέκυψε από την απάντηση του ΥΠΕΘΑ, για τις συμβάσεις που υπεγράφησαν από τη ΓΔΑΕΕ για νέα εξοπλιστικά προγράμματα την περίοδο 2006-2010 (περίοδο που καλύπτεται από το τρέχον ΕΜΠΑΕ, με υποτιθέμενο συνολικό ύψος περίπου 11,5 δισ. ευρώ):

■  Έτος 2006: 206.349.806 ευρώ

■  Έτος 2007: 275.290.756 ευρώ

■  Έτος 2008: 381.036.170 ευρώ

■  Έτος 2009: 56.729.487 ευρώ

■  Έτος 2010: 43.472.340 ευρώ.

Β Αρνητικό ρεκόρ

Ένα σύνολο, δηλαδή, 962 εκατ. ευρώ σε μία ολόκληρη πενταετία, το οποίο αποτελεί ιστορικό ρεκόρ (προς τα κάτω) από τη Μεταπολίτευση και μετά (για να μην πάμε ακόμη πιο πίσω), με το έτος-ρεκόρ των χαμηλότερων εξοπλιστικών δαπανών -τα 43,4 εκατ. ευρώ (!) του 2010- να συμπίπτει με το πρώτο έτος της υπουργίας του ΥΕΘΑ κ Βενιζέλου.

Και αυτά τα πραγματικά γελοία ποσά (ακόμη και για χώρα με τις οικονομικές δυνατότητες της Ελλάδας, αλλά και τις υπαρκτές απειλές που αντιμετωπίζει), θεωρούνται από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος της χώρας ότι είναι «υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες», με τον αρμόδιο υπουργό να αφήνει αυτό το επιζήμιο για την άμυνα της χώρας κλίμα να διαιωνίζεται, αντί να σπεύσει από την αρχή να ξεκαθαρίσει την πραγματική κατάσταση.

Πρόκειται για τους ίδιους πολιτικούς που, όταν είναι στην αντιπολίτευση, κατηγορούν τους αντιπάλους τους ότι οι τουρκικές φρεγάτες έκαναν βόλτες σαι Ραφήνα (χαμένος κόπος, έτσι κι αλλιώς, γιατί ο προηγούμενος πρωθυπουργός, απασχολημένος με τα video games του, ούτε που έπαιρνε χαμπάρι) και όταν έρχονται στην κυβέρνηση κατηγορούνται από τους προηγούμενους ότι τα τουρκικά πολεμικά κάνουν βόλτες έξω από την Εύβοια, τόπο καταγωγής, αν θυμόμαστε καλά, του νυν ΥΕΘΑ Ο τελευταίος, βέβαια, τα βλέπει, αλλά διατηρεί τη γνωστή «στρατηγική ψυχραιμία» του, αλλά μάλλον όχι και ο πρωθυπουργός του, γιατί ο μόνος τρόπος να τα δει (λόγω του μικρού χρόνου που παραμένει στην Ελλάδα) είναι να… τρακάρει με το κανό του πάνω σε καμιά τουρκική φρεγάτα.

Για τον γνωστό φορέα της Αριστεράς, με τη δυσανάλογη -σε σχέση με τα εκλογικά του ποσοστά- ιδεολογική επιρροή σε όλο σχεδόν το πολιτικό φάσμα της χώρας, δεν μπορεί να γίνει λόγος, γιατί οι απόψεις του περί εθνικής ασφάλειας και τρόπου αντιμετωπίσεως των ταπεινωτικών πλέον τουρκικών προκλήσεων περιλαμβάνουν από το να στείλουμε απέναντι Έλληνες καλλιτέχνες για μερικές συναυλίες, ή και κανένα εξώδικο (όταν το παρακάνουν οι Τούρκοι), μείωση της θητείας μέχρι εκπληρώσεως της υποχρεώσεως αυτής διό αλληλογραφίας και άλλα εξίσου σοβαρά.

Ει «Ασύμφορη» σύγκριση

Το γεγονός, βέβαια, των συνεχώς κλιμακούμενων τουρκικών προκλήσεων (που φυσικά δημιουργούν τετελεσμένα) δεν προκαλεί έκπληξη, αν αναλογισθεί κανείς ότι το ποσό των δικών μας εξοπλιστικών δαπανών (962 εκατ. ευρώ σε πέντε χρόνια) αντιστοιχεί ακριβώς με το 25% του ποσού που δαπανούν οι Τούρκοι για εξοπλισμούς όχι σε πέντε, αλλά σε έναν μόνο χρόνο! (άνω των 4 δισ. δολ. ετησίως, σύμφωνα με επανειλημμένες δηλώσεις των αρμόδιων Τούρκων υπουργών).

Σημ.: Για όσους βρίσκουν υπερβολικά υψηλό το ποσό των 381 εκατ. ευρώ του 2008, υπενθυμίζεται ότι το έτος αυτό υπεγράφη η option για δυο ακόμη ταχέα περιπολικά κατευθυνόμενων βλημάτων Super Vita, ύψους 299 εκατ. ευρώ, μία απόφαση που -κατά την άποψη μας- ελήφθη περισσότερο για να διασωθούν τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και οι θέσεις εργασίας των εκεί εργαζομένων (ορθώς βέβαια), παρά από ενδιαφέρον για την οπωσδήποτε αναγκαία ενίσχυση του Π.Ν.

θεωρούμενες από μία άλλη οπτική, αυτήν της γνωστής μεθόδου της Αριστεράς της ψυχροπολεμικής περιόδου να «μεταφράζει» το κόστος ενός F-16 σε 2-3 νοσοκομεία ή 15-20 σχολεία, θα μπορούσε να δώσει κανείς ως μέσο συγκρίσεως του ενδιαφέροντος που επιδεικνύει το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας της χώρας για την άμυνα τα εξής ανάλογα παραδείγματα:

Οι εξοπλισμοί μίας ολόκληρης πενταετίας αντιστοιχούν με κάτι λιγότερο από το φέσι που μας φοράει -κάθε χρόνο- ο ΟΣΕ, λόγω της πλήρους αδιαφορίας όλων των τελευταίων κυβερνήσεων, ενώ οι εξοπλιστικές δαπάνες, π.χ. του 2006 (206 ε­κατ. ευρώ), αντιστοιχούν με τα ελλείμματα που δημιουργούν οι δύο μεγάλες κρατικές αμυντικές βιομηχανίες ΕΑΣ και ΕΑΒ (που έχουν αφεθεί να βολοδέρνουν λόγω παντελούς ελλείψεως πολιτικής για την αμυντική βιομηχανία), ή με τις δανειακές ανάγκες για το 2010, tlx., της ΕΘΕΛ (277 εκατ. ευρώ) που αντιστοιχούν με τις αμέσως υψηλότερες (μετά από αυτές του 2008) εξοπλιστικές δαπάνες του έτους 2007, που είναι 275 εκατ. ευρώ.’

Όσο για τα 56,7 εκατ. των εξοπλισμών του 2009 ή των 43,4 εκατ. του 2010, οι αντιστοιχίες μάλλον να έπρεπε να αναζητηθούν στα κονδύλια που δίδονται σε μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Η αρχική πρόθεση της στήλης όταν ξεκίνησε το παρόν σημείωμα, ήταν να είριάσα σοβαρά την κατάσταση στον τομέα των εξοπλισμών, γιατί υπάρχουν και άλλες αποκαλυπτικές απαντήσεις στα ερωτήματα που έθεσε η προαναφερθείσα ερώτηση. Αλλά όταν άκουσε πρόσφατα τον υπουργό Οικονομικών κ Παπακωνστανπίνου να δηλώνει από τηλεοράσεως ότι, αν δεν τα καταφέρει να συγκεντρώσει τα έσοδα που προσδοκά μέχρι το τέλος του 2010, θα αναγκαστεί να περικόψει κι άλλο τις… εξοπλιστικές δαπάνες, το καλύτερο που μπορούσε να κάνα ήταν αυτό που βλέπετε σήμερα.

Τα υπόλοιπα σύντομα, μόλις συνέλθουμε δηλαδή από τα γέλια που, σίγουρα, είναι προτιμότερα από τα κλάματα. θυμάστε εκείνη τη σατιρική ρήση που έλεγε «Βιάζομαι να γελάσω για να μη με πιάσουν τα κλάματα;».

Σταθερά μειούμενο κάθε χρόνο, σε βαθμό κατάρρευσης του εξοπλιστικού προγραμματισμού της χώρας, βαίνει το χρηματικό ποσό που δαπανάται για το ΕΜΠΑΕ.

Συγκριτικά, για την κατασκευή τριών ιστοσελίδων (portals) ευθύνης του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων θα κατασπαταληθούν μόλις 21.819.070,00 € (ΦΕΚ 1300/17-08-10). Τα συμπεράσματα δικά σας.

ΠΗΓΗ