Τζίρο 20 δις το χρόνο κάνουν τα… Chanel των φτωχών

Περίπου 300 αποθήκες Κινέζων και Ελλήνων στο κέντρο της Αθήνας, οι οποίες εισάγουν και πουλάνε τις «μαϊμούδες» στους ταλαίπωρους οι οποίοι ζουν κυνηγημένοι.

Οδός Πειραιώς και Γερανίου, Σάββατο πρωί. Καμιά τριανταριά Νιγηριανοί έχουν απλώσει στην άκρη του δρόμου σεντόνια, πάνω στα οποία οι περαστικοί βλέπουν τσάντες, φουλάρια, παπούτσια, ρούχα.

Λίγοι κοντοστέκονται, οι περισσότεροι προσπερνούν αδιάφορα. Στο πρώτο «σύρμα», τα σεντόνια γίνονται μπόγοι στους ώμους των λαθρομεταναστών, οι οποίοι τρέχουν για να ξεφύγουν από τους δημοτικούς αστυνομικούς που τους κυνηγούν. Όμως, μήπως αυτό είναι ένα θέατρο του παραλόγου;

Ένα ξέσπασμα στον αδύναμο για να δείξουμε ότι «προσπαθούμε να πατάξουμε το παραεμπόριο»;

Η αλήθεια είναι πως ναι. Γιατί αν πραγματικά ο δήμαρχος Αθηναίων ήθελε να πατάξει το φαινόμενο, θα χρειαζόταν κάτι πολύ περισσότερο από δημοτικούς αστυνομικούς. Θα χρειαζόταν καμια δυο μονάδες των ΕΚΑΜ, ή έστω του ΣΔΟΕ να κάνουν έφοδο σε περίπου 300 αποθήκες Κινέζων και Ελλήνων στο κέντρο της Αθήνας, οι οποίες εισάγουν και πουλάνε τις «μαϊμούδες» στους ταλαίπωρους οι οποίοι ζουν κυνηγημένοι. Εκεί είναι η ρίζα του προβλήματος. «Οι αστυνομικοί ξέρουν», λέει ο Ντένι, 26, από τη Νιγηρία που πουλάει «μαϊμούδες» γυαλιά, μαντίλια, ρολόγια, αλλά κυρίως τσάντες. «Από πού νομίζεις ότι τα αγοράζουμε; Απ’ τις αποθήκες πίσω απ’ την Ομόνοια. Μπαίνουμε, τις αγοράζουμε και μόλις βγούμε, μας κυνηγάνε για να μας τις πάρουν. Αλλά τις αποθήκες δεν τις ελέγχουν».

Οι τζίροι

Σε καιρούς κρίσης, το παραεμπόριο ανθεί στην Ελλάδα και δεν είναι τυχαίο ότι η χώρα μας έχει την πανευρωπαϊκή πρωτιά. 21,9 εκατομμύρια απομιμήσεις κατασχέθηκαν πέρυσι στην Ελλάδα και αυτό, είναι το 20% των κατασχέσεων σε όλη την Ευρώπη. Η Ελλάδα, αποτελεί «σταυροδρόμι» των εισαγωγών- «μαϊμούδων» από την Ανατολή και αυτός είναι ένας λόγος που εδώ το φαινόμενο «ανθεί». Οι Ευρωπαϊκές αρχές πιστεύουν πως το παραεμπόριο αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς (περί το 16% ανά έτος) και το FBI υπολογίζει το τζίρο της βιομηχανίας απομιμήσεων στα 10 τρισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Αν το ποσό σας φαίνεται υπερβολικό, αρκεί να σας επισημάνουμε ένα σημείο της έκθεσης των αμερικανών, που εξηγεί ότι στην Κίνα κατασκευάζονται απομιμήσεις κυριολεκτικά στα πάντα: Από τσάντες και ρούχα, μέχρι αυτοκίνητα και… απομιμήσεις αυγών φτιάχνουν!

Στην Ελλάδα, όπου το κύριο αντικείμενο του παραεμπορίου είναι ο ρουχισμός, ο τζίρος, σύμφωνα με υπολογισμούς της ΕΣΕΕ, φτάνει τα 20 δισεκατομμύρια το χρόνο. Διόλου ευκαταφρόνητο ποσό. Πώς γίνεται η μπίζνα όμως και ποιοι κερδίζουν;

Στο 61% των «μαϊμούδων», χώρα παραγωγής είναι η Κίνα. Εκεί, διάφορες εταιρίες έχουν ανοίξει παραρτήματα. Ντόπιοι μάνατζερς των δυτικών εταιριών παραιτούνται και εργάζονται για συμπατριώτες τους, σε βιομηχανίες για τις οποίες το κινεζικό δημόσιο κάνει τα «στραβά μάτια». Δίνουν την «τεχνογνωσία», το σχέδιο κυρίως και αγοράζονται μηχανήματα εκτύπωσης για να βάζουν στα προϊόντα την κλεμμένη φίρμα, επάνω στα φθηνότερα, πλαστικά υλικά. Στη συνέχεια, επιλέγονται εργάτες: Κυρίως ανήλικοι, από την κινεζική επαρχία, οι οποίοι κατά κανόνα δεν πληρώνονται περισσότερο από ένα ευρώ την ημέρα -την οποία τη δουλεύουν ολόκληρη, με ένα τετράωρο διάλλειμα ύπνου.
Το πρόϊόν λοιπόν φτιάχνεται, με σχεδόν μηδαμινό κόστος. Τότε συσκευάζεται ανά χιλιάδες σε κοντέινερς, τα οποία φορτώνονται σε καράβια στο μακρινό ταξίδι προς τη δύση. Προορισμός η Ιταλία, η Ισπανία και, φυσικά, τα λιμάνια της Πάτρας και του Αστακού, στην Ελλάδα. Τα κοντέινερς σε νταλίκες, οι οποίες φτάνουν συνήθως ξημερώματα στο κέντρο της Αθήνας στο τρίγωνο Μενάνδρου- Θεάτρου- Κουμουνδούρου. Εκεί το εμπόρευμα ξεφορτώνεται στις αποθήκες.

Την επόμενη, οι μετανάστες από το Μπαγκλαντές, τη Νιγηρία, τη Σενεγάλη πηγαίνουν στις αποθήκες. Αγοράζουν τις τσάντες από 8 ως 15 ευρώ. Τις πουλάνε από 10 ως 30 ευρώ. Αν προλάβουν…

Οι ζημιές

Δικαίως λέει ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ, Β. Κορκίδης, ότι το παραεμπόριο «είναι μια πληγή που πρέπει επιτέλους να κλείσει» . Οι έμποροι ξέρουν ότι κάθε «μαϊμού» που πωλείται είναι γι’ αυτούς ένα ακόμα βήμα προς την καταστροφή. Όπως επισημαίνει και ο κ. Κορκίδης « με αυτό τον τρόπο, αυξάνονται οι χαμένες θέσεις εργασίας και τα λουκέτα στην αγορά».

Περιέργως, από το παραεμπόριο πλήττονται σφοδρά τόσο οι μικρές επιχειρήσεις, όσο και οι φίρμες παγκοσμίου βεληνεκούς. Από τη μία, η πλειοψηφία των αγοραστών μαϊμούδων είναι αλλοδαποί και μικρών εισοδημάτων πολίτες, οι οποίοι για το ρουχισμό τους θα πήγαιναν στα μικρότερα, φθηνά, καταστήματα. Από την άλλη, για τους μεγάλους οίκους μόδας του εξωτερικού, οι απώλειες είναι τεράστιες και ο διασυρμός τους ακόμα μεγαλύτερος.

Τις μεγαλύτερες ζημιές παγκοσμίως τις έχει η LVMH, γνωστότερη και ως Louis Vuitton, η οποία ανήκει στον Όμιλο Christian Dior και το Γάλλο μεγιστάνα Bernard Arnault, τον έβδομο πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου. Η εταιρία έχει δημιουργήσει ένα «στρατό» από επιθεωρητές δικηγόρους. Εβδομήντα, επισήμως, πολύ περισσότεροι ανεπισήμως, επιφορτισμένοι να κατευθύνουν και να ελέγχουν όσους κάνουν έρευνες σε όλο τον κόσμο και να καταθέτουν αγωγές και μηνύσεις, πιέζοντας τις κυβερνήσεις να εξαλείψουν το φαινόμενο. Κάποιοι πρόχειροι υπολογισμοί (ακραίοι μάλλον) λένε ότι μόνο το 1% των προϊόντων με την ετικέτα της που κυκλοφορούν είναι αυθεντικά, ενώ βάσει των στοιχείων, τουλάχιστον το 20% των κατασχεθέντων αντικειμένων, είναι «μαϊμού» Louis Vuitton. Εκατομμύρια ευρώ οι ζημιές. Δεν είναι τυχαίο ότι και στην Ελλάδα η εταιρία (όπως και πολλές ακόμα) διαθέτει αρκετούς δικηγόρους, τους οποίους χρησιμοποιεί ως «ράμπο». Συνήθως ανά πέντε, οι επιθεωρητές και οι δικηγόροι των εταιριών κάνουν «εφόδους» σε αποθήκες όπου πωλούνται απομιμήσεις, ως πελάτες που θέλουν να αγοράσουν μεγάλες ποσότητες. Όταν εντοπίζουν τέτοιες, καλούν την Αστυνομία…

Απομιμήσεις βαμμένες με αίμα

Μπορεί οι απομιμήσεις να σκοτώνουν το εμπόριο, όμως κανείς δεν έχει εστιάσει στους κινδύνους που κρύβουν οι «μαϊμούδες» για την υγεία όσων τις αγοράσουν. Υπάρχουν παπούτσια -ΝΙΚΕ υποτίθεται- τα οποία μπορεί να προκαλέσουν από σοβαρές, μόνιμες δερματίτιδες μέχρι και σοβαρά προβλήματα στα πόδια αν φορεθούν έστω και μία φορά, γυαλιά απομιμήσεις όλων των ειδών που μπορεί να προκαλέσουν στραβισμό, μέχρι και μερική τύφλωση, τσάντες βαμμένες με τοξικά, καρκινογόνα χρώματα, κινητά, ΜΡ3 και άλλα ηλεκτρονικά που μπορεί να εκραγούν και πολλά ακόμα.

Οι απομιμήσεις, λοιπόν, δεν έχουν μόνο χαώδη διαφορά στην ποιότητα από τα αυθεντικά, αλλά κρύβουν και κινδύνους. Είναι φτιαγμένες από τα φθηνότερα υλικά, τα οποία πολύ συχνά είναι «ανακυκλωμένα» σκουπίδια- φτιαγμένα από ανειδίκευτους εργάτες, πιεσμένους να τελειώνουν γρήγορα, όσο περισσότερα κομμάτια. Ενίοτε είναι και επίτηδες κατασκευασμένα ώστε να προκαλέσουν βλάβη στο χρήστη τους. Αυτό, λένε κάποιοι Κινέζοι, είναι ένας τρόπος εκδίκησης στη Δύση, την οποία θεωρούν υπεύθυνη για τη φτώχεια και τα δεινά που πέρασαν.

Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι οι απομιμήσεις είναι βαμμένες με αίμα και γι’ αυτό σε όλο τον κόσμο, τη βιομηχανία της απομίμησης την κυνηγούν με μανία εκτός από τα Σώματα Καταπολέμησης Οικονομικού Εγκλήματος, τα Σώματα Προστασίας Ανηλίκων και Απαγωγών! Παλιότερα, οι «μαϊμούδες» φτιάχνονταν στην Κίνα, την Αίγυπτο, το Χονγκ Κονγκ, την Τουρκία, την Ταϊβάν, υπό άγνωστες συνθήκες. Τώρα, για να πέσει το κόστος, γίνεται «εξαγωγή» εργαζομένων στις χώρες όπου υπάρχει ζήτηση, σύμφωνα με στοιχεία της Ιντερπολ, της αμερικανικής, της βρετανικής και άλλων αστυνομιών.

Το μεγαλύτερο σοκ ήρθε από την Αγγλία, όταν η Αστυνομία έκανε έφοδο σε παράνομη βιοτεχνία Κινέζων, η οποία παρήγαγε απομιμήσεις τσαντών, ρούχων και cd- dvd. Ψάχνοντας το κτίριο, οι αστυνομικοί άκουσαν φωνές παιδιών και υπέθεσαν πως εκεί έμεναν και τα παιδιά των εργαζομένων. Σοκαρίστηκαν, όταν είδαν ότι τα παιδιά ήταν οι εργαζόμενοι. Δεμένα με αλυσίδες, μακριά από τους γονείς και τα σπίτια τους, υποχρεώνονταν να δουλεύουν όλη μέρα.

Οι συνθήκες που βιώνουν αυτά τα παιδιά είναι πολύ χειρότερες απ’ ότι μπορούμε να φανταστούμε. Είτε απαγάγονται, είτε αγοράζονται (!) από τους γονείς τους, σε ηλικίες τρυφερές- από τα 7 ως τα 17 τους χρόνια. Στοιβάζονται σε δωμάτια, όπου αναγκάζονται να δουλεύουν κυριολεκτικά όλη μέρα και όλη νύχτα, με αμοιβή ένα ποτήρι νερό και ένα πιάτο φαγητό την ημέρα- με ελάχιστες ώρες ύπνου. Σε πολλά από τα παιδιά οι «εργοδότες» σπάνε τα πόδια για να μη μπορούν να το σκάσουν, τα αλυσοδένουν, ή τα χαρακώνουν για να τα «σημαδέψουν» ως «δικά τους». Και όποια είναι λιγότερο αποδοτικά, θα πιουν λιγότερο νερό, θα φάνε λιγότερο.

Η Ιντερπόλ λέει ότι οι παράνομες βιομηχανίες μεταφέρονται στις χώρες όπου υπάρχει ζήτηση. Ίσως αν οι Αρχές έψαχναν λίγο καλύτερα, να έβρισκαν τέτοια κολαστήρια κάπου στο κέντρο της Αθήνας…

Τα… made in Greece

Αν και τα κινέζικα έχουν κατακλύσει την αγορά, επανέρχονται στο παραεμπόριο και οι Έλληνες. Μπορεί να μην είναι τόσο ισχυροί όσο τις εποχές που τα μισά τζιν Levi’s στην αγορά έγραφαν Made in… Kalamata, Greece, όμως φαίνεται πως αρχίζουν να παίρνουν ένα σημαντικό μερίδιο αγοράς. Σύμφωνα με έκθεση της Κομισιόν, στην Ελλάδα φτιάχνεται το 2,3% των κλεψίτυπων παπουτσιών, το 1,35% των κλεψίτυπων ενδυμάτων και το 1,32% των κλεψίτυπων προσωπικών ειδών. Τελευταία, στην οδό Ζήνωνος και την Ευριπίδου, εντοπίστηκαν δύο αποθήκες με απομιμήσεις αθλητικών παπουτσιών. Τα παπούτσια φτιάχνονται στην Ελλάδα. Σε βιοτεχνίες στην Κόρινθο, την Πάτρα, τις Σέρρες αλλά και μέσα στην Αθήνα. Όπως και φυσικά πολλά από τα ρούχα- απομιμήσεις γνωστών οίκων μόδας. Στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια, πάντως, έχει αρχίσει να αναπτύσσεται γενικότερα η βιομηχανία της απομίμησης, είτε αφορά ρούχα, είτε ηλεκτρονικά, είτε ακόμα και τσιγάρα…

ΠΗΓΗ