Με την ανοχή Κακλαμάνη χιλιάδες λαθρομετανάστες κατέλαβαν το κέντρο της Αθήνας

Την πρόταση να ονομαστεί η πλατεία Κοτζιά, σε πλατεία Μέκκας, κάνουν πολλοί Έλληνες στο διαδίκτυο, μετά την τρομακτική επιτυχία της συγκέντρωσης το πρωί της Παρασκευής – για προσευχή -περίπου 4-5 χιλιάδων μουσουλμάνων. Η εικόνα των χιλιάδων αυτών ανθρώπων, στο κέντρο της Αθήνας, θύμισε μάλλον άλλες εποχές, παλιότερες, σε πολλούς και ίσως κάποιους τους … ξύπνησε.

Αυτό που προκάλεσε τους περισσότερους όμως, ήταν ο τρόπος που επέλεξαν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, για να προβάλλουν το γεγονός. Μόνο που δεν ζητωκραύγαζαν οι διάφοροι αστέρες της πρωινής τηλεοπτικής ενημέρωσης για την τεράστια επιτυχία της συγκέντρωσης, ενώ δεν έλειψαν και οι μπηχτές για το ότι ακόμη δεν υπάρχει κάποιο επίσημο ισλαμιστικό τέμενος στην Αθήνα.

Εικόνες τουρκοκρατίας λοιπόν, στην Αθήνα του 2010, εικόνες που είχε να ζήσει η πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, από την εποχή που οι ήρωες του Έθνους μας, έδωσαν το αίμα τους για να γλυτώσουν τους απογόνους τους από τέτοιου είδους σκηνές.

Μια θυσία όμως που αποδεικνύεται ότι οι νεότεροι Έλληνες δεν μπορούσαν να την διαχειριστούν με τρόπο που να διασφαλίζει τα δικαιώματα τους. Το ξαναλέμε, για να το πιστέψουμε και εμείς οι ίδιοι.

Το πρωί της Παρασκευής, χιλιάδες άραβες και αφρικανοί μουσουλμάνοι έκαναν δημόσια προσευχή για το τέλος του ραμαζανιού, το επονομαζόμενο «Αίντ Αλ Φιτρ».

Το πρωί της Παρασκευής που οι Έλληνες βγήκαν για να πάνε στις δουλειές τους – όσοι τυχεροί από αυτούς δουλεύουν ακόμη – αντίκρισαν εικόνες όχι μιας Ευρωπαϊκής πρωτεύουσας, της πόλης του πολιτισμού και της λογικής αλλά μια τριτοκοσμική πόλη.

Άντε και υπέρ της Σαρία σύντροφοι
Οι δημοσιογράφοι μας, αυτοί οι ίδιοι που όταν ακούν για την ελληνική εκκλησία βγάζουν φλύκταινες, έγιναν σήμερα το πρωί, υπέρμαχοι της μουσουλμανικής θρησκείας και του δικαιωμάτων των ανθρώπων αυτών να ασκούν τα θρησκευτικά τους πιστεύω, στην μέση της πόλης μας, που ακόμη ονομάζεται Αθήνα και όχι Ριάντ.

Τώρα μένει να δούμε αν θα επικροτήσουν και το ενδεχόμενο της επιβολής του νόμου της Σαρία, στην πόλη μας.

Γιατί, αυτό είναι το επόμενο ακριβώς βήμα. Μόλις αποκτήσουν το τζαμί τους – και θα κρατήσουν και όλα τα παράνομα τζαμιά που υπάρχουν σήμερα, γιατί η κάθε εθνική ομάδα θέλει ένα δικό της χώρο για προσευχή – μέσα στα οποία θα γίνεται ανεξέλεγκτη προπαγάνδα των κάθε λογής εξτρεμιστικών ομάδων, θα ζητήσουν ως «δικαιωμά» τους, το να υπάγονται όχι στην ευρωπαϊκή παράδοση περί δικαίου, στον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό, αλλά στην Σαρία.

Πόσο μακρυά είναι η ημέρα, που κάποιοι θα υπερασπίζονται το δικαίωμα των εν Ελλάδι μουσουλμάνων να πραγματοποιούν «εγχειρήσεις κλειτοριδεκτομής»;

Πόσο μακρυά είναι η ημέρα, που θα βλέπουμε δικαστές – αξιωματούχους με τις άσπρες ρόμπες του Ισλάμ. Πόσο μακρυά θα είναι η ημέρα πού η νεολαία των εν Ελλάδι μουσουλμάνων, θα τα κάνει γυαλιά – καρφιά (όχι ότι και οι δικοί μας πάνε πίσω ενίοτε) στο όνομα του Αλλάχ, για την κακομεταχείριση που δέχονται από το ελληνικό κράτος!

Τα όσα συνέβησαν το πρωί της Παρασκευής ήταν μόνο η αρχή. Η τεράστια αύξηση του αριθμού των μουσουλμάνων, σε συνδυασμό με την φιλομεταναστευτική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων και τους αγώνες για «δικαιώματα» της ντόπιας χρηματοδοτούμενης ιντελλιγκέντσιας, θα φέρουν στο προσκήνιο έναν νέο μεσαίωνα στις γειτονιές της Αθήνας.

Και ίσως κάνουν μια ιστορική παρένθεση τα 180 χρόνια της ελευθερίας και ύπαρξης του ελληνικού Έθνους.

ΠΗΓΗ