ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΙΜΠΙΣΙΗ

Οχρόνος σταμάτησε στις 16 Αυγούστου 1974.
Το αεροδρόμιο Λευκωσίας πάγωσε μέσα στο χρόνο, για να αποτελεί σήμερα καταφύγιο περιστεριών και ενίοτε να ανοίγει μια πρόχειρη πόρτα για να εισέλθουν κάποιοι ως επισκέπτες με τη συνοδεία ανδρών των Ηνωμένων Εθνών υπό την επιτήρηση των οποίων βρίσκεται έκτοτε.

Όλα βρίσκονται στη θέση τους, αλλά η φθορά και η εγκατάλειψη 36 ολόκληρων χρόνων έχει αφήσει για τα καλά τα σημάδια της. Όπως πολύ καλά έχουν αφήσει τα σημάδια τους και τα περιστέρια που έχουν βρει καταφύγιο μέσα στο επιβλητικό κτήριο ενός αεροδρομίου που κάποτε έσφυζε από ζωή και ήταν στολίδι, όχι μόνο για την Κύπρο, αλλά και για ολόκληρη την περιοχή.

Χθες, μαζί με άλλους συνάδελφους δημοσιογράφους, φωτογράφους και κινηματογραφιστές, περάσαμε από την είσοδο (που έφτιαξαν τα Ηνωμένα Έθνη – άγνωστο πότε – για να μην εισέρχονται άτομα εντός) και με τη συνοδεία του λοχαγού Τόμας Ντάνο ακολουθήσαμε τη διαδρομή που πριν από 36 και κάτι χρόνια ακολουθούσαν όσοι έφευγαν από το νησί ή όσοι επέστρεφαν σ’ αυτό.

Πρώτη επαφή με το χώρο ελέγχου αποσκευών. Όλα ήταν στη θέση τους, απουσίαζαν όμως οι εκπρόσωποι των αεροπορικών εταιρειών και οι ταξιδιώτες. Ψηλά πάνω στους τοίχους κάποιες διαφημίσεις εποχής που άντεξαν στο χρόνο. Διαφημίσεις της Βata, των ρολογιών Seiko και της ταξιδιωτικής εταιρείας ΙnternationalΗolidays.

Πιο χαρακτηριστικό της εποχής, η διαφήμιση των τσιγάρων Craven “Α”, απ’ αυτές που πλέον δεν βρίσκεις σε κανένα αεροδρόμιο λόγω των γνωστών αποφάσεων απαγόρευσης διαφημίσεων καπνικών προϊόντων. Τότε όμως, εν έτει 1974, τέτοιες απαγορεύσεις δεν υπήρχαν. Σε κάποιες άλλες διαφημίσεις, που μόνο τα τελάρα θύμιζαν ότι υπήρχαν, βρήκαν καταφύγιο τα περιστέρια και έφτιαξαν της φωλιές τους.

Προχωρήσαμε προς την καφετέρια. Βεβαίως, μια πινακίδα, ένας πάγκος και κάποιες συσκευές θυμίζουν τι ήταν ο συγκεκριμένος χώρος. Απ’ εκεί ανεβήκαμε στο χώρο απ’ όπου κάποτε περνούσαν οι ταξιδιώτες για έλεγχο διαβητηρίων πριν την αναχώρησή τους. Μόνο τα μικρά δωμάτια όπου στέκονταν οι αστυνομικοί και μια πινακίδα θυμίζει το χώρο. Τίποτε άλλο δεν έμεινε εκεί.

Επόμενος σταθμός μας, ο χώρος αναχωρήσεων των επιβατών όπου τα καθίσματα παραμένουν εκεί αναμένοντας αυτούς που κάποια μέρα μπορεί να περάσουν για ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Τα καταστήματα αφορολογήτων τρία όλα κι όλα. Καμιά σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα. Εξάλλου, εκείνη την εποχή τι θα αγόραζε κάποιος ταξιδεύοντας, καμιά κούτα τσιγάρα, κανένα ουίσκι άντε και κανένα άρωμα.

Σύντομη επίσκεψη και στο χώρο παρασκευής των φαγητών. Όλα τα μηχανήματα ήταν στη θέση τους. Και ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι η κουζίνα του αεροδρομίου Λευκωσίας θα πρέπει να ήταν κάτι το ξεχωριστό για την εποχή της.
Σύντομο πέρασμα και από την αίθουσα αφίξεων, το χώρο παραλαβής αποσκευών αλλά και τη μεγάλη καφετέρια του αεροδρομίου.

Εκεί που μαζεύονταν όσοι συνόδευαν κάποιο συγγενή που ταξίδευε ή ανέμεναν κάποιοι όταν επέστρεφε στο νησί. Εκεί που άλλοτε οι Λευκωσιάτες ανηφόριζαν για ένα καφέ… Λίγο πιο πέρα από το κτήριο του αεροδρομίου παραμένει σταθμευμένο το αεροσκάφος των Κυπριακών Αερογραμμών.

Με τα σημάδια από τις σφαίρες του εισβολέα βαθιά τρυπωμένες μέσα του. Ο χρόνος για το αεροδρόμιο Λευκωσίας σταμάτησε στις 16 Αυγούστου 1974 και έκτοτε παραμένει εκεί επιβλητικό ακόμα να περιμένει τους επόμενους ταξιδιώτες, χωρίς να γνωρίζει εάν θα ξανανιώσει αυτή τη χαρά… >>συναυλια ειρηνης

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ πραγματοποιήθηκε ενόψει του εορτασμού της Διεθνούς Ημέρας Ειρήνης, αύριο Πέμπτη, 16 Σεπτεμβρίου, ημέρα κατά την οποία, στις 8 μ.μ., στο παλιό αεροδρόμιο Λευκωσίας, θα δοθεί συναυλία Ειρήνης, που διοργανώνει η Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ στην Κύπρο, σε συνεργασία με τη Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, διεξάγονταν προετοιμασίες για τη συναυλία, που θα πραγματοποιηθεί στο δίαυλο του αεροδρομίου, μπροστά από το κτήριο, το οποίο αν και θα είναι φωταγωγημένο, το κοινό θα μπορεί να δει μόνο μέσα από τα παράθυρα.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ