Ένα στράτευμα στο οποίο οι ηγέτες του, τα μόνιμα στελέχη των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων απορρίπτουν την ανώτερη στρατιωτική ηγεσία σε ποσοστό μέχρι και 82% (!), την πολιτική ηγεσία σε ποσοστό μέχρι και 86% (!) και βασικό επαγγελματικό στόχο έχουν την επιβίωση των ιδίων των οικογενειών τους, είναι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σήμερα, όπως αυτό καταγράφεται σε έρευνα-σοκ του περιοδικού Monthly Review και της VPRC!

Tα ευρήματα της έρευνας είναι εξόχως ανησυχητικά για τις Ένοπλες Δυνάμεις και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αλλά και την ίδια την χώρα και θα πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά υπ’όψιν από την πολιτική ηγεσία της χώρας.

Έχει ιδιαίτερη σημασία να τονιστεί ότι το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας έγινε πριν καταργηθούν οι δύο μισθοί και τα επιδόματα στις Ένοπλες Δυνάμεις (συνολικά στον δημόσιο τομέα)

Η έρευνα διεξήχθη την περίοδο Ιανουαρίου – Ιουνίου 2010 και υπήρξαν απαντήσεις από 750 αξιωματικούς και 676 υπαξιωματικούς. Οι περιοχές διεξαγωγής της έρευνας ήταν η Αττική, η Θεσσαλία, η Θράκη, η Κρήτη και τρία νησιά του Αιγαίου.

Η έρευνα αφορά τους ακόλουθους τομείς:
• την εκπαίδευση των στρατιωτικών·
• τα προβλήματα των στρατιωτικών (οικονομικά, μεταθέσεις, προαγωγές κ.λπ.) ·
• την ικανοποίηση από τις παρεχόμενες υπηρεσίες και παροχές·
• την ανίχνευση των αιτιών για τις ενδεχόμενες μελλοντικές αποχωρήσεις αξιωματικών και υπαξιωματικών από τις ΕΔ·
• την αξιολόγηση του τρόπου λειτουργίας των ΕΔ·
• το επίπεδο ενημέρωσης των στρατιωτικών·
• τους τρόπους έκφρασης των συμφερόντων του ανθρώπινου δυναμικού·
• την ικανοποίηση από τη σταδιοδρομία του στρατιωτικού·
• τη διερεύνηση της κοινωνικής στήριξης στις ΕΔ.

Ποιά ήταν τα αποτελέσματα της έρευνας;

– Το 52% των αξιωματικών και το 65% των υπαξιωματικών σκέπτονται να αποχωρήσουν από τις ΕΔ την ερχόμενη 5ετία.

Το υπόλοιπο 48% απλώς δεν μπορούν ακόμα! Οι κυριότεροι λόγοι είναι οικονομικοί, οικογενειακοί και η χαμηλή ποιότητα ζωής του στρατιωτικού. Όπου φύγει-φύγει δηλαδή…

– Το νομικό πλαίσιο λειτουργίας των ΕΔ κρίνεται από την πλειοψηφία ως ανορθολογικό και αναποτελεσματικό. Επίσης, η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών κρίνει μη ικανοποιητική τη λειτουργία της στρατιωτικής ηγεσίας σε ποσοστό 75–82% και της πολιτικής ηγεσίας σε ποσοστό 85–86%. Αυτό σημαίνει και απόρριψη.

Εκτίμησή μας είναι ότι τέτοιο στράτευμα μπορεί να λειτουργήσει μόνο σε περίπτωση μαζικών εχροπραξιών που ενεργοποιήσουν τα εθνικά ανακλαστικά που παραμένουν εξαιρετικά ισχυρά.

– Το 44% των αξιωματικών και το 61% των υπαξιωματικών δεν θα συνιστούσαν τη στρατιωτική σταδιοδρομία σε τρίτους. Το 37% των αξιωματικών και το 56% των υπαξιωματικών είναι δυσαρεστημένοι από τη σταδιοδρομία τους στις ΕΔ. Τραγικό:

Περισσότεροι από ένας στους τρεις Έλληνες αξιώματικούς μετάνιωσαν που έγιναν αξιωματικοί και περισσότεροι από ένας στους δύο υπαξιωματικούς!

– Το 66% των αξιωματικών και το 91% των υπαξιωματικών είναι υπέρ του συνδικαλισμού στις ΕΔ, ενώ υπέρ του θεσμού του συνήγορου του στρατιωτικού τάσσεται το 88% των αξιωματικών και το 94% των υπαξιωματικών.

Για να φτάνουμε στο σηεμίο δύο στους τρεις αξιωματικούς των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων να είναι υπερ του συνδικαλισμού φαντάζεστε τι συμβαίνει και πόσο κολοσσιαιες είναι οι ευθύνες των πολιτικών ηγεσιών από το 1974 μέχρι σήμερα.

– Το 68% των αξιωματικών και το 37% των υπαξιωματικών θεωρούν ότι η ιδιότητα του στρατιωτικού είναι λειτούργημα.

– Το 56% των αξιωματικών και το 70% των υπαξιωματικών πιστεύουν ότι η κοινωνία στηρίζει λίγο ή καθόλου τις ΕΔ. Αυτό είναι εξαιρετικά ανησυχητικό. Αυτό, αν και η κοινωνία τους στηρίζει σε βαθμό πολύ ψυψηλότερο από τους πολιτικούς και συνήθως βρίσκονται μέσα στην πρώτη τριάδα των θεσμών που εμπιστεύονται περισσότερο.

Αν οι στρατιωτικοί νιώθουν ότι αυτοί που καλούνται να προστατέψουν δεν τους στηρίζουν είναι το χειρότερο για το ηθικό των ανδρών και γυναικών της Ε.Δ.

– Χρειάζονται μεγάλες αλλαγές στο σύστημα εκπαίδευσης των ΕΔ σε όλα τα επίπεδα. Σε αυτό συμφωνούν σχεδόν όλοι.

– Τα προβλήματα των οικονομικών αποδοχών και των μεταθέσεων είναι τα κυριότερα προβλήματα με ποσοστά που υπερβαίνουν το 90%. Αυτό σημαίνει ότι τα στελέχη δεν μπορούν να λειτουργήσουν.

– Τόσο οι αξιωματικοί όσο και οι υπαξιωματικοί δεν είναι ικανοποιημένοι από τις παροχές του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (στρατιωτικά καταλύματα, θέρετρα, αθλητικές εγκαταστάσεις, οικογενειακά προγράμματα, εκδηλώσεις κ.λπ.). Αντίθετα, υπάρχει ικανοποίηση από τις παροχές υγείας.

Από τις απαντήσεις προκύπτει σαφώς ότι με βάση τους όρους συγκρότησης και λειτουργίας του, έχει διαμορφωθεί ένας στρατός δύο ταχυτήτων – υπάρχουν σαφείς διαφορές στον τρόπο που οι αξιωματικοί και οι υπαξιωματικοί βιώνουν τη σταδιοδρομία τους. Αυτό μέχρις ενός σημείου είναι λογικό, αλλά όχι με τέτοια απόκλιση.

Ένοπλες δυνάμεις με τέτοια προβλήματα δεν μπορούν να λειτοργήσουν, είναι σαφές. Και είναι τεράστια η ευθύνη της πολιτικής ηγεσία όχι απλώς του υπουργείου, αλλά του ίδιου του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου.

Είναι επομένως προφανές ότι τα οικονομικά προβλήματα των στρατιωτικών έχουν διογκωθεί και θα χειροτερεύουν όσο συνεχίζεται η πολιτική του Μνημονίου.

Αυτό σημαίνει ότι –και με βάση τα δεδομένα της έρευνας– οδηγούμαστε με γρήγορο ρυθμό σε ένα «στρατό επιβίωσης» – ένα στρατό που το βασικό μέλημα των στελεχών του είναι η διασφάλιση της επιβίωσής τους.

Ένας στρατός δύο ταχυτήτων, στον οποίο επικρατεί η λογική της επιβίωσης, είναι αναμενόμενο να είναι λιγότερο αποτελεσματικός και να μη μπορεί να εκτελέσει τα καθήκοντα που αναμένει από αυτόν η κοινωνία.

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr