Οι τελετές µνήµης για την 11η Σεπτεµβρίου τελείωσαν. Ο πάστορας έκανε πίσω, κι αυτοί που ζήλεψαν τη δόξα του δεν µπορούν να κάνουν µεγάλη ζηµιά. Η επέτειος όµως στις 15 Σεπτεμβρίου, είναι από γεωπολιτική άποψη ακόµη πιο σηµαντική.

Μετά τις επιθέσεις στους Δίδυµους Πύργους διατυπώθηκαν κάποιες εκτιµήσεις ότι η εποχή της αµερικανικής κυριαρχίας είχε οριστικά τελειώσει.

Ωστόσο, ένα άλλο γεγονός που συνέβη μέσα Σεπτεμβρίου πριν από δύο χρόνια, λίγα χιλιόµετρα πιο πέρα, η κατάρρευση της Λίµαν Μπράδερς, δηµιούργησε σοβαρά ερωτήµατα για την ισχύ της αµερικανικής οικονοµίας.

Η παγκόσµια οικονοµική κρίση, που ακολούθησε, δεν οδήγησε σε µια νέα µεγάλη ύφεση. Η οικονοµία γνωρίζει και πάλι ανάπτυξη. Η παγκοσµιοποίηση δεν ανακόπηκε. Όπως γράφει όµως ο Γκίντεον Ράχµαν στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιµς», η Ουάσινγκτον αισθάνεται πλέον την ανάσα των ανταγωνιστών της, και πρώτα απ’ όλα της Κίνας.

Η τελευταία µπορεί να χρειαστεί ακόµη αρκετά χρόνια µέχρι να γίνει η πρώτη οικονοµία στον κόσµο.

Από ορισµένες πλευρές, όµως, είναι ήδη πρώτη. Διαθέτει τα µεγαλύτερα συναλλαγµατικά αποθέµατα στον κόσµο.

Είναι ο πιο µεγάλος εξαγωγέας προϊόντων. Ο πιο µεγάλος παραγωγός χάλυβα και αερίων του θερµοκηπίου.

Η µεγαλύτερη αγορά αυτοκινήτων. Ο µεγαλύτερος εµπορικός εταίρος άλλων σηµαντικών αναδυόµενων οικονοµιών, όπως η Ινδία και η Βραζιλία. Αν ο 20ός αιώνας ανήκε στην Αµερική, όλα δείχνουν ότι ο 21ος θα είναι ο αιώνας της Ασίας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Βρετανός αρθρογράφος θεωρεί πως οι ιστορικοί του µέλλοντος θα χαρακτηρίσουν τη 15η Σεπτεµβρίου σηµαντικότερη ηµεροµηνία από την 11η.

Είναι αλήθεια ότι ο οικονοµικός µετασχηµατισµός που οδηγεί στη µετατόπιση των κέντρων οικονοµικής ισχύος είχε αρχίσει πριν από την εκδήλωση της τελευταίας χρηµατοπιστωτικής κρίσης. Η κρίση αυτή, όµως, θα µείνει στην Ιστορία ως το γεγονός που αποκάλυψε και επιτάχυνε τη διάβρωση της δυτικής κυριαρχίας.

ΠΗΓΗ