Τέλος εποχής για ένα από τους ισχυρότερους παράγοντες της ρωσικής πολιτικής σκηνής ο οποίος εκδιώχθηκε κακήν κακώς από τον Ρώσο πρόεδρο. Η εκδίωξη του Γιούρι Λουζκόφ από το αξίωμα του δημάρχου της Μόσχας καλύπτεται απολύτως από το ρωσικό Σύνταγμα που περιλαμβάνει τη συγκεκριμένη πρόβλεψη-δικαιοδοσία για τον εκάστοτε πρόεδρο. Ο Λουζκόφ θεωρούνταν ο απόλυτος άρχων στη Μόσχα από το 1992 ενώ ήταν και αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος «Ενωμένη Ρωσία». Υπέβαλε βέβαια την παραίτησή του και από το κόμμα, αφού όπως είναι αυταπόδεικτο περιέπεσε σε δυσμένεια των πραγματικών ισχυρών προσωπικοτήτων της Ρωσίας, του προέδρου Μέντβεντεβ και – κυρίως – του πρωθυπουργού Βλαντιμίρ Πούτιν.

 Οι «κακές γλώσσες» υποστηρίζουν ότι ο Λουζκόφ έκανε χρήση του αξιώματός του για να προσποριστεί τεράστια ποσά στους ιδιωτικούς του λογαριασμούς στο εξωτερικό, μέσω εταιριών των οποίων επικεφαλής είναι η δισεκατομμυριούχος πλέον σύζυγός του. Από ότι φαίνεται, οι οικονομικές του δραστηριότητες δεν φαίνεται πάντως να αποτέλεσαν το κριτήριο που οδήγησε στην απόφαση αποπομπής του… Ο Λουζκόφ, την εποχή της παντοδυναμίας του, είχε παίξει σημαντικό ρόλο στη ρωσική πολιτική στην Ουκρανία, δρώντας ως «πολιορκητικός κριός» του Κρεμλίνου, αφού βρισκόταν με κάθε ευκαιρία στη χερσόνησο της Κριμαίας, εντός ουκρανικού εδάφους, και προέβαινε σε δηλώσεις για τις ρωσικές της καταβολές…πηγη