Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Φαίνεται πως την ομιλία και την συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά στην ΔΕΘ, την «ακούσανε» στερεοφωνικά στην καθεστωτική «παράγκα».

Το σύστημα μούδιασε, κωλόκατσαν τις πρώτες δυο μέρες, βλέποντας ότι ο Γιώργος έφαγε τη σκόνη του Αντώνη κι ύστερα, πάντα τυχαία, βγήκε και ψέλλισε κάτι στα εξαπτερυγιώτικα εκείνος ο Σκυλακάκης, που ο Θεός να μου κόβει δευτερόλεπτα και να του δίνει χρόνια. Κάθε φορά που ‘βγαινε να μιλήσει υπέρ της μαντάμ στον προεκλογικό, ο Αντώνης «τσίμπαγε» μια μονάδα προς τα πάνω.

Βγήκε, κουνήθηκε λίγο για να σηκώσει κουρνιαχτό, βάρεσε τα νεοφιλελεύθερα και πράσινα από την νεοπασοκική μούχλα ντενεκέδια του, μπας και καλύψει την καταλυτική παρουσία του Αντώνη στη Θεσσαλονίκη αλλά το λέει κι η μάνα μου: βροντούν τα σήμαντρα, βροντούν κι οι παραμάνες.

Δεν τους βγήκε πάλι. Κι όχι μόνο δεν τους βγήκε αλλά μ’ ένα φαρμακερό καλαματιανό κουτουπιέ ο εν λόγω κύριος της κυρίας πήγε και βρόντηξε στην πολυτελή εξώθυρα της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Της τον έστειλε αεροπλανικά, συστημένο, αν και λίγο τσαλακωμένο.

Παράλληλα το βαθύ, το ρηχό αλλά και το ντεμί σεζόν ΠΑΣΟΚ (αυτό που φοράει και ζιβάγκο και γραβάτα), όλοι οι «παπαγάλοι» και τα λοιπά παραδείσια πτηνά αρχίσανε επιθέσεις για αυτά που είπε ο Αντώνης, παραλείποντας βεβαίως επιμελώς να πουν ΤΙ είπε.

Βγήκε στη συνέχεια κι η κόρη του πατέρα της στο εφεδρικό τηλεοπτικό γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ, η σκιώδης υφυπουργός Κοινωνικής Παχυδερμίας του Παπακωνσταντίνου κι ως καλός αυτόμολος φανταράκος ήταν μιλάμε ΠΑΡΑ πολύ τσαντισμένη με τον Αντώνη. Τέτοια ζοχάδα δεν την έχει ούτε ο Πάγκαλος, όταν του ξυνίζει το κρασί. Ακούς εκεί να πει ότι θα μειώσει τόσο γρήγορα το έλλειμμα! Βέβαια, το καλό αυτό φανταράκι του ΠΑΣΟΚ, όπως κι όλοι όσοι φλυαρούν τόσες μέρες, έκανε μόκο για τον ΤΡΟΠΟ που είπε ο Αντώνης ότι θα κάνει τα πράγματα. Απλώς με σηκωμένο φρύδι εξανίστατο που ο Σαμαράς έχει άλλη θέση, τεκμηριωμένη και την λέει ο αθεόφοβος. Διότι, δεν ξέρω αν το ‘χετε αντιληφθεί, αλλά η Μαύρη Κομπανία του Μνημονίου, την οποία μην ξεχάσετε να «ανταμείψετε» στις αυτοδιοικητικές εκλογές, έχει μια πολύ απλή αντίληψη: απαγορεύεται να διαφωνείς μαζί τους. Πως παλιά άμα είχες στοιχειώδη κοινωνική ευαισθησία σε λέγανε μίασμα, συνοδοιπόρο, κομμουνιστοσυμμοριτοεαμοβουλγαροσλαβόδουλο; Έ, τώρα, άμα διαφωνείς με τα τσανάκια του Μνημονίου, είσαι «λαϊκιστής», «ανεύθυνος» κλπ. Βασικά βέβαια η μαντάμ είναι πολύ ζοχαδιασμένη που ο Αντώνης υπάρχει. Θυμάται κι εκείνο το κούριερ που ποτέ δεν ήρθε με το κόμμα αμπαλαρισμένο κι έμεινε να βλέπει τα ξεροτήγανα και τα φοντάν να μπαγιατεύουν κι όσο να’ ναι της ανεβαίνει η πίεση. Αλλά σε λα βι, που θα ‘λεγε κι ο Ριχάρδος.

Τώρα τελευταία όμως παίχτηκε καινούργιο έργο, που κατέβηκε γρήγορα, χωρίς να βγάλει ούτε τα έξοδα του. Έχει Γκοντζίλα, Κινγκ Κονγκ, γιαπωνέζικα εφέ του 1960 και δυο αυγά Τουρκίας. Επιστροφή Καραμανλή. Ο Καραμανλής δεν το ξέρει αλλά δεν έχει σημασία, το ξέρει ο Καμπουράκης, ο Οικονομέας και οι λοιποί συγγενείς. Προχθές ξύπνησα κι έβλεπα παραταγμένη όλη την πρωϊνή κομπανία του MEGA. Ο Πεταλωτής έλειπε, είχε πάει να πάρει τα τρέντυ σοσιαλιστικά του πουκάμισα από το καθαριστήριο. Ο Καμπουράκης όμως ήταν εκεί κι όχι μόνο τον έφερε πίσω τον Καραμανλή αλλά τον ξανάκανε και Πρωθυπουργό! Έτοιμος να τον ψηφίσει ήτανε.

Επειδή ξέρετε πόσο διπλωμάτης δεν είμαι κι επειδή από γαλλικά και πιάνο δεν…, θα σας πω την προφανή στόχευση: αμφισβήτηση, χτύπημα κάτω από τη ζώνη του Αντώνη Σαμαρά. Διότι η επιστροφή του Καραμανλή προϋποθέτει την αποτυχία του Αντώνη.

Ρε συ Καμπουράκη κι εσύ ποιητή εκ του προχείρου, άμα αργήσει, φάτε.

Υπάρχουν και μερικοί «χρήσιμοι ηλίθιοι», «αυτιστικοί» δευτεροκλασάτοι καραμανλικοί (ερήμην του Κ. Καραμανλή) που διακίνησαν αυτή την ανοησία κι έπαιξαν το παιχνίδι του ΠΑΣΟΚ και των εξαπτέρυγων.

Μετά ήρθε κι η «σφήνα» του ζογκλέρ, του αχθοφόρου του Μνημονίου, ο οποίος ως γνωστόν κόπτεται για την παράταξη, όταν δεν ξεσκονίζει το Μνημόνιο. Έχει τρελλαθεί γιατί βλέπει τους ψηφοφόρους να φεύγουν σαν πουλιά το Φθινόπωρο.

Λυπάμαι, Πρόεδρα, αλλά δεν θα ξαναγυρίσουν. Τελειώσανε τα ζογκλερικά. Θέλανε διαμαρτυρία και πούρα Δεξιά και τους βγήκες σκαμνάκι του Γιώργου. Δώσανε – δώσανε, που λέει και το ανέκδοτο. Με το Βαΐτση θα μείνεις, που ‘ναι καλό παιδί και σε κοιτάει στα μάτια.

Κι ύστερα βγήκε ο Καραμανλής με μια δήλωση και τους καθάρισε στεγνά. Όχι μόνο δεν τους βγήκε, μείνανε με το σενάριο στο χέρι.

Ο Καραμανλής το ‘χω γράψει, σίγουρα έχει κάποια ελαττώματα, έκανε λάθη μικρά και μεγάλα, κυρίως εμπιστευόμενος κάποιους τυχάρπαστους μεσαιοχωρίτες. Όταν εκείνος προσπαθούσε να κάνει μεγάλη πολιτική σε μεγάλα ζητήματα – κι όντως έκανε – στην Κύπρο, στο Βουκουρέστι, την ενέργεια και τις σχέσεις με την Ρωσία, αυτοί έκαναν διαγωνισμό μονήρους εφηβικής συνήθειας και παλεύανε από την ανικανότητα στην εργώδη βλακεία, ενώ βέβαια ορισμένοι κι ορισμένες ήσαν από καιρό «τυφεκιοφόροι του εχθρού» κι εύχονταν την πτώση, αν δεν εργάστηκαν κιόλας γι’ αυτήν.

Όμως ο Καραμανλής, αδέρφια, έχει υψηλό αίσθημα αξιοπρέπειας. Έχει μπέσα, λέξη άγνωστη σε κάτι ξενιστές και κλακαδόρους που ερήμην του και κόντρα στις επιθυμίες του καπηλεύονται τ’ όνομα του. Κι άλλες φορές εξήγησα γιατί τον ψήφισα κι ενυπόγραφα πριν τις εθνικές εκλογές καλούσα, όσους σκέφτονται με στοιχειώδη αγάπη για την Πατρίδα, να τον στηρίξουν. Άλλοι κι άλλες απλώς περίμεναν σαν γύπες στο κλαρί.

Ο Κώστας Καραμανλής έγινε Πρωθυπουργός κόντρα στο κατεστημένο των νταβατζήδων. Δεν έκανε καμμία συμφωνία μαζί τους.

Γι’ αυτό το 2004 αλλά και μετά την εκλογή του η πλειοψηφία των ΜΜΕ βυσσοδομούσε εναντίον του. Εδώ ακόμα υπάρχουν ζώα που πιστεύουν ότι στο Βατοπέδι υπάρχει κελί με…τζακούζι. Τέτοιες φλόμπες πουλάγανε στο πόπολο, αυτοί που συκοφαντούσανε και τους φορτηγατζήδες και που τόσες μέρες οι κάμερες και τα μαρκούτσια τους στην Ομόνοια, κοντά στα γραφεία των απεργών, ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑΝ να γυρίσουν λίγο αριστερά, όπου οι στρατιές των πρεζέμπορων και των ναρκομανών τους έσπρωχναν για να περάσουν.

Ναι, ο Καραμανλής εμπιστεύτηκε και μερικούς μαλάκες. Ποιος από μας δεν το ‘χει κάνει; Δεν το γράφουν όλοι στο κούτελο. Ανέχτηκε επίσης υπονομευτές, που υπέσκαψαν την προσπάθεια του να βάλει χέρι στην πηγή του νεοελληνικού κακού: στην διαπλοκή. Κάποιοι όμως οδήγησαν το «βασικό μέτοχο» σε προδιαγεγραμμένη αποτυχία.

Ο Καραμανλής, αδέρφια, είναι ένας καλός άνθρωπος, ένας καλής πάστας Έλληνας, που δεν του άρεσε η επίδειξη κι η γκλαμουριά, που προσπάθησε πολλά, κατάφερε κάποια, δεν είπε ψέμματα, ούτε για την οικονομία, ούτε για τίποτα κι έχασε ακριβώς γιατί αρνήθηκε να εξαπατήσει το λαό, όπως ο Πινόκιο – Παπανδρέου, και γιατί επέλεξε κι ορισμένους συνεργάτες, που όχι μόνο ήσαν ανίκανοι ν’ ακολουθήσουν το βήμα του αλλά κάποιοι είχαν δικές τους ατζέντες, κολλητηλίκια με συμμαθητές και άνομες φιλοδοξίες.

Πλήρωσε ακριβά και τα μαϊμού Δεκεμβριανά, αφού δεν έλειωσε την αλητεία, από τον φόβο τυχόν νέας απώλειας ανθρώπινων ζωών κι άφησε τον περιδεή Παυλόπουλο να μιλάει για … αμυντική στάση της Αστυνομίας, ενώ καταλυόταν το κράτος. Γιατί; Γιατί προφανώς τον Κ. Καραμανλή τον συγκλόνιζε η ιδέα κι άλλων φέρετρων. Δεν συμφωνώ αλλά κατανοώ και το σέβομαι. Ο καλός άνθρωπος δύσκολα αποφασίζει το κακό, ακόμη κι αν είναι αναγκαίο.

Ορθά, ξαναλέω, ο Αντώνης Σαμαράς τον προστάτευσε και δεν άφησε να γίνει βορά στα θηρία. Δεν του αξίζει.

Σίγουρα το κεφάλαιο Κώστας Καραμανλής δεν έκλεισε. Σε αυτό έχει δίκιο ο Πανίκας. Ο Έλληνας ηγέτης που είπε όχι στο Βουκουρέστι, ο άνθρωπος που συνεργάστηκε αρμονικά με τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο για την αποτροπή της εφαρμογής του Απαρτχάϊντ στην Κύπρο, ο Πρωθυπουργός που προσπάθησε να βάλει την Ελλάδα στον ενεργειακό χάρτη, δικαιούται να είναι Πρόεδρος Δημοκρατίας, όταν Πρωθυπουργός της Ελλάδας θα είναι ο Αντώνης Σαμαράς.

Η συμμαχία των προθύμων κάνει ότι μπορεί για να κόψει τον δρόμο του Αντώνη. Ξέρουν ότι τους έταξε μια και μόνο εξεταστική, για το Μνημόνιο. Και ξέρουν ότι θα την κάνει.

Ξέρουν ότι δεν τον ελέγχουν κι ότι θα κατεδαφίσει τα σάπια θεμέλια της «παράγκας» τους.

Ξέρουν ότι θα κάνει όλους τους φόβους τους πραγματικότητα κι όλες τις ελπίδες του Λαού καθημερινή πολιτική.

Λοιπόν, papagayos griegos, πάρτε άλλο ένα σενάριο, δώρο: ο Σαμαράς να σας αλλάζει τα φώτα. Και δεν θα ‘ναι ταινία fiction. Θα ‘ναι ντοκυμαντέρ.

Ούτε που υποψιάζεστε αυτό που θα ‘ρθει…

ΠΗΓΗ