Η είσοδος του κόμματος των «Σουηδών Δημοκρατών» (Sverige Demokraterna) στην Βουλή της Σουηδίας πριν από δύο εβδομάδες, αντιμετωπίστηκε από τον ελληνικό ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο με το συνηθισμένο μείγμα αριστερόφρονης εμπάθειας, που έκανε λόγο για «ακροδεξιούς», «φασίστες» και ούτω καθ’ εξής.
Κάτι συνηθισμένο για έναν Τύπο, ο οποίος κάθε εβδομάδα μας πληροφορεί ότι «καταστρέφονται» ο Μπερλουσκόνι και ο Σαρκοζί, αποκαλεί «ακροδεξιές» τις κυβερνήσεις των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, καθώς θεωρεί «επαγγελματική» του υποχρέωση να λασπολογεί οποιονδήποτε δεν ανήκει στον αστερισμό της «αριστεράς και της προόδου».

Μπορεί οι εφημερίδες να έχουν δίκιο. Μπορεί το κόμμα να είναι ακροδεξιό, το θέμα είναι οτι σε πολλά σημεία η πολιτική του εναντίον των μουσουλμάνων έχει λογική και ακολουθεί τις απαιτήσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών. Δυστυχώς τα ευρωπαικά κόμματα του κέντρου (δεξιάς ή σοσιαλιστικά) έχουν χάσει την πραγματικότητα στο θέμα αυτό. Η κοινωνία υποφέρει, οι μουσουλμάνοι γίνονται πλέον προκλητικοί και η πολιτική της ανοχής έχει φαληρίσει. Ας ελπίσουμε οτι θα ξυπνήσουν κάποτε τα κεντρικά κόμματα και θα ακολουθήσουν την πολιτική που υπαγορεύουν αυτοί που τους ψηφίζουν.
Παρατηρήσεις 2
1. Έπρεπε κάποιος να πει ότι η Τουρκία δεν είναι στην Ευρώπη.
2. Ο Μουσουλμανισμός δεν είναι θρησκεία, είναι κοινωνικό σύστημα.