Το ερώτημα εάν η Ελλάδα θα πέσει θύμα των εμμονών των γνωμηγητόρων της και θα αντιληφθεί τα αυτονόητα με μια δεκαετία καθυστέρηση, εγείρεται από τις δηλώσεις της Μέρκελ που προκαλούν… σοκ και δέος.

Η Γερμανίδα καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ δήλωσε ότι η απόπειρα οικοδόμησης πολυπολιτισμικής κοινωνίας «απέτυχαν παντελώς», βάζοντας ταφόπλακα στις ονειρώξεις διαφόρων που είχαν σπεύσει να υπηρετήσουν το ιδεολόγημα. Ζήτησε μάλιστα μετ’ επιτάσεως όπως οι μετανάστες να μαθαίνουν γερμανικά!

Έστω και με καθυστέρηση, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες φαίνεται πως αντιλαμβάνονται το αυτονόητο: ότι αυτός που έρχεται από την πατρίδα του για τον οποιοδήποτε λόγο και επιθυμεί να εγκατασταθεί σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα, ΕΑΝ του δοθεί η δυνατότητα παραμονής, έχει την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να σεβαστεί τον πολιτισμό και τις συνήθειες της χώρας υποδοχής του, όχι το ανάποδο.

Δικαίωμά του να πιστεύει και να προσεύχεται σε όποιον Θεό επιθυμεί, ωστόσο, πρέπει να του είναι απολύτως σαφές ότι εάν η δική του θρησκεία και όσα αυτή πρεσβεύει προκαλεί προβλήματα στον τρόπο ζωής της κοινωνίας υποδοχής, αυτός είναι που θα αλλάξει τρόπο ζωής και συνήθειες, όχι οι άλλοι.

Διαφορετικά θα πρέπει να γνωρίζει ότι εντός ολίγων ημερών θα βρεθεί στο πρώτο αεροπλάνο για να επιστρέψει στην πατρίδα του, όπου τουλάχιστον μπορεί ανεμπόδιστα να συνεχίσει να πιστεύει και να εφαρμόζει όσα επιθυμεί.

Η Ευρώπη θα πρέπει να κατανοήσει το πρόβλημα και να σκληρύνει πολύ τη στάση της σε ζητήματα κριτικής που ασκείται εκ μέρους π.χ. μουσουλμάνων οι οποίοι και κατηγορούν τη Δύση για διαφθορά.

Με απλά λόγια, έχουν κάθε δικαίωμα να πιστεύουν ότι επιθυμούν, σε καμία περίπτωση όμως να διδάσκουν την εχθρότητα, το μίσος και… τον «ιερό πόλεμο» (jihad) σε βάρος της κοινωνίας που τους φιλοξενεί.

Αν δεν μπορούν να αφομοιωθούν (όπως η πλειοψηφία τους έχει αποδείξει μέχρι σήμερα, με το πρόβλημα να είναι απείρως μεγαλύτερο με τις αφίξεις των τελευταίων χρόνων) θα πρέπει απλώς να αποχωρούν, εάν επιθυμούμε να διατηρήσουμε την ειρήνη στις δυτικές κοινωνίες και να μην φέρουμε την περιβόητη «σύγκρουση των πολιτισμών» εντός των τειχών…

Το πρόβλημα επίσης είναι ότι πίσω από την απόπειρα οικοδόμησης κοινωνιών όπου άτομα προερχόμενα από διαφορετικούς πολιτισμούς και θρησκείες θα συμβίωναν ειρηνικά στο πλαίσιο των προοδευτικών Δυτικών κοινωνιών, κρύφτηκαν την τελευταία εικοσαετία και γεωπολιτικοί σχεδιασμοί, οι οποίοι έδιναν έμφαση στην αποσταθεροποίηση «απείθαρχων» σε διάφορα ζητήματα κοινωνιών.

Σε αυτό το πλαίσιο όπου δεν υπήρχε έτοιμη προς αξιοποίηση μειονότητα, ενίοτε μπορούσε και να κατασκευαστεί…

Εάν κανείς αναλογιστεί ότι τα λόγια αυτά βγαίνουν από το στόμα της φυσικής ηγέτιδας χώρας, επί της ουσίας, της Ενωμένης Ευρώπης (λόγω μεγέθους και οικονομικής ισχύος), καθίσταται προφανές τι θα ακολουθήσει.

Αυτό που θα πρέπει να μας ανησυχεί ως Ελλάδα, είναι η τάση να ακολουθούμε τις εξελίξεις με καθυστέρηση 10-20 χρόνων!

Αναρωτιόμαστε εάν η πλημμυρίδα των δηλώσεων ορισμένων υπέρ των μεταναστών – λες και η ανθρωπιστική διάσταση της υπόθεσης τους αφορά κατ’ αποκλειστικότητα – θα σταματήσει ή θα εξορθολογιστεί, ή θα συνεχίσουν την άκρατη μπουρδολογία οι αφελείς και τη χειραγώγηση οι επαγγελματίες προστάτες (λέγονται και αλλιώς στη νεοελληνική…) που προέρχονται από πολύ συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους, οι οποίοι και εκμεταλλεύονται το μπάχαλο που επικρατεί στο ελληνικό κράτος.

Σε οποιαδήποτε ευνομούμενη κοινωνία τα συγκεκριμένα άτομα δεν θα τολμούσαν καν να δράσουν κατ’ αυτό τον τρόπο, διότι θα ήταν απλά… φιλοξενούμενοι του εκάστοτε κράτους στα σωφρονιστικά του ιδρύματα.

Περιμένουμε με απορία να δούμε τις αντιδράσεις του ελληνικού πολιτικού κόσμου στις δηλώσεις της Μέρκελ. Να θυμίσουμε παράλληλα και τις δηλώσεις Λοβέρδου στη Βουλή περί του κόστους της δωρεάν περίθαλψης των μεταναστών στα ταμεία, τα οποία συντηρούν οι Έλληνες εργαζόμενοι, στους οποίους σήμερα κόβεται η σύνταξη.

Όλοι οφείλουν να τοποθετηθούν. Διότι με τις υπογραφές που έβαλαν σε ευρωπαϊκά κείμενα, μετέτρεψαν τη χώρα στην ευρωπαϊκή «αποθήκη» βασανισμένων ψυχών, λαθρομεταναστών, με παράλληλη δέσμευση να μην τους προωθήσουν στην καρδιά της Ενωμένης Ευρώπης η οποία σφυρίζει αδιάφορα.

Οφείλουν να απαιτήσουν την αποφασιστική ευρωπαϊκή συνδρομή. Η ποσοτικοποίηση του προβλήματος από τον Γιάννη Λοβέρδο, αν και τα νούμερα ήταν αρκούντως μετριοπαθή, είναι μια καλή πρώτη αρχή αποκατάστασης της λογικής στη χώρα του παραλόγου.

Defence-point