Τρεις μέρες πριν από την εδώ άφιξή του, ο τούρκος πρωθυπουργός φρόντισε να ενισχύσει τη μνήμη μας.

Με το γνωστό μειλίχιο ύφος του, επανέλαβε τις αδιάλλακτες θέσεις της χώρας του.

Επιγραμματικά προτείνει λοιπόν όπως τα πολεμικά αεροσκάφη των δύο χωρών να μην εκτελούν υπερπτήσεις υπεράνω των νησιών μας (!) και οι πτήσεις να ελέγχονται… από το ΝΑΤΟ, μας «εξηγεί» ότι οι υποθαλάσσιες έρευνες που η χώρα του διεξάγει στο Αιγαίο έχουν… επιστημονικό χαρακτήρα και δεν γνωρίζει (!) αν υπάρχουν πολεμικά πλοία που παρενοχλούν, και επαναλαμβάνει ότι η άρση του casus belli εξαρτάται από την παραίτηση από το νόμιμο δικαίωμά μας της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων.

Και όλα αυτά με τη γνωστή επωδό ότι το Αιγαίο αποτελεί θάλασσα φιλίας και συνεργασίας και γι’ αυτό πρέπει να συμφωνήσουμε για συνεργασία και… συνδιαχείριση!

Τι μας ζητάει λοιπόν ο κ. Ερντογάν; Με δυο λόγια να παραιτηθούμε από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο.

Ξέχασε όμως να μας διευκρινίσει κάτι σημαντικό ο φίλος επισκέπτης μας: Τι είδους νομιμότητα και ποιοι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου τού υπαγορεύουν τέτοια συμπεριφορά;

Ελπίζουμε οι έλληνες διαπραγματευτές που χειρίζονται τα θέματα αυτά να υπενθυμίζουν επαρκώς και διαρκώς στους τούρκους συνομιλητές τους ό,τι ξέχασε ο πρωθυπουργός τους.

ΥΓ.: Όταν γράφονταν οι γραμμές αυτές δεν είχε ολοκληρωθεί η επίσκεψη του τούρκου πρωθυπουργού στην Αθήνα.

Γι’ αυτό περιοριστήκαμε στη συνέντευξη που έδωσε στον Αλέξη Παπαχελά, στην εκπομπή του «Νέοι Φάκελοι», τρεις μέρες πριν από την εδώ άφιξή του.

Το ΠΑΡΟΝ της Κυριακής