(Η φωτογραφία είναι φωτομονταζ)

Κάθε άλλο παρά… τυχαίο δεν ήταν το εκβιαστικό διάγγελμα σε διακαναλική σύνδεση του πρωθυπουργού της χώρας Γιώργου Παπανδρέου προς τον ελληνικό λαό.

Στο ΠΑΣΟΚ έμπειρα στελέχη του θεωρούν ως μονόδρομο την επιλογή Παπανδρέου να οδηγήσει την χώρα σε βουλευτικές εκλογές με λίστα τον προσεχή Μάρτιο.

Η επιλογή αυτή προσδιορίζεται από πολλούς και σοβαρούς παράγοντες της καθημερινότητας στη πολιτική, και στην Ιπποκράτους φαίνεται ότι έχουν πάρει πολύπλευρα αρνητικά μηνύματα.

Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου βρίσκεται ήδη στο κοινωνικό καναβάτσο και πολύ δύσκολα θα αποφύγει να τεθεί νοκ-άουτ.

Δεν είναι η απογοήτευση που δημιούργησε με τα προεκλογικά ψέματα. Δεν είναι μόνο που οδήγησε αμαχητί την χώρα στη γάγγραινα του διεθνούς νομισματικού ταμείου. Δεν είναι μόνο τα ακραία αντικοινωνικά μέτρα που γονάτισαν τα περισσότερα ελληνικά νοικοκυριά. Δεν είναι μόνο ότι μετά από ένα χρόνο διακυβέρνησης οι μεγαλοστομίες της πράσινης ανάπτυξης αποδείχτηκαν …πράσινα άλογα.

Δεν είναι μόνο ότι για πρώτη φορά στην ιστορία σε παραδοσιακές αγορές τα λουκέτα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις μπαίνουν το ένα μετά το άλλο. Δεν είναι μόνο ότι τα καρτέλ ζουν και βασιλεύουν ανεξέλεγκτα εις βάρος του κάθε οικογενειακού προϋπολογισμού. Δεν είναι μόνο ότι απέτυχε να πατάξει την φοροδιαφυγή και την διαφθορά.

Δεν είναι μόνο ότι δεν τολμά να αντιταχθεί απέναντι στο ληστρικό τραπεζικό κατεστημένο. Δεν είναι μόνο ότι δεν έκανε απολύτως τίποτα για την επικίνδυνη κατάσταση των λαθρομεταναστών που έχουν αλλοιώσει την φυσιογνωμία της Αθήνας. Δεν είναι μόνο το φορομπηχτικό νομοσχέδιο που ψήφισε και κάνει τους φτωχούς φτωχότερους προστατεύοντας τους πλούσιους.

Είναι πολλά τα… Δεν είναι μόνο της Κυβέρνησης Παπανδρέου. Το πρώτο δείγμα θα το εισπράξει στις επικείμενες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές. Επιπλέον στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ οι λυκοφιλίες δίνουν και παίρνουν, και στο περιβάλλον του Γιώργου Παπανδρέου γνωρίζουν ότι κάποια πρόσωπα που πρωταγωνιστούν παρά το πρωθυπουργό στην κεντρική πολιτική σκηνή αποτελούν ξένο σώμα με την βάση του κόμματος.

Μπροστά λοιπόν στην πολιτική θύελλα ο Γιώργος Παπανδρέου, διαπιστώνοντας ότι δεν πείθουν πλέον τα επικοινωνιακά τρικ, ούτε μπορεί να αντέξει για πολύ τις ασφυκτικές πιέσεις της τρόικα και της αδίστακτης Γερμανίδας Μέρκελ, βγήκε δημόσια σε μια υστάτη προσπάθεια αναστροφής του κλίματος να βάλλει ένα κατακλεμμένο και ταλαιπωρημένο ελληνικό λαό στο πρόβλημα και στο δίλημμα, στο οποίο εν πολλοίς είχε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Σκεπτόμενος την επόμενη ημέρα φαίνεται ξεκάθαρα ότι θα οδηγήσει την χώρα σε εκλογές τον προσεχή Μάρτιο, επιλέγοντας και τους δικούς του μέσα στο ΠΑΣΟΚ, και πιστεύοντας ότι θα βγει εκ νέου νικητής από αυτή την διαδικασία για να μπορέσει να προχωρήσει ώστε να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις στις οποίες συμφώνησε και που στην πλειοψηφία τους έχουν αντικοινωνικό χαρακτήρα.

Ως έπαρχος της κυβέρνησης των Βρυξελλών, όμηρος των διεθνών τραπεζικών συμφερόντων που χρόνια τώρα ξεζουμίζουν χρεώνοντας τις ελληνικές  γενιές, αλλά και των πολυεθνικών συμφερόντων, ο Παπανδρέου επιχειρεί σπασμωδικές επικοινωνιακές κινήσεις για να περισώσει ότι μπορεί. Εφ όσον εξ αρχής έκανε μαζί με τον Παπακωνσταντίνου την γκάφα του αιώνα διασύροντας την Ελλάδα στις διεθνείς αγορές, και οδηγώντας την στα σαγόνια του ΔΝΤ.

Ωρολόγιος Δείκτης

πηγη