Α Ν Τ Ι Γ Ρ Α Φ Ο Υ Μ Ε : Από το άρθρο της 14.7.1969 με τίτλο «Θέλει την Κύπρον ολόκληρον», από την εφημερίδα «Ελεύθερο Βήμα» και την υπογραφή Κωστής Ν. Χ’’Κωστής, του βιβλίου «Δύναμη η μόνη ελπίδα» σελ.43: «Η Τουρκία αξιοί την Κύπρον ολόκληρον… Δεν αξιοί μόνον.

Από ετών τώρα προγραμματίζει την έμπρακτον ικανοποίησιν της αξιώσεώς της.

Εις τον εφηρμοσμένον προγραμματισμόν της χρησιμοποιεί εναλλασσόμενα όπλα. Πολεμικά και διπλωματικά.

Όταν η διπλωματία της επιτυγχάνη τας αναγκαίας πολιτικάς και ψυχολογικάς προπαρασκευάς, επεμβαίνουν τα όπλα -η απειλή χρήσεώς των- διά να δρέψουν ετσιθελικώς τους καρπούς της διπλωματίας.

Κι όταν η απειλή των όπλων εξασφαλίση τους καρπούς, τότε το πρόγραμμα εισέρχεται εξελικτικώς εις το επόμενον κεφάλαιον. Και πάλιν τον λόγον λαμβάνει η διπλωματία.

Και πάλιν τον λόγον η απειλή και ούτω καθ’ εξής… Ο συνδυασμός των όπλων αυτών επετύγχανε. Τας επιτυχίας τας έβλεπον οι Έλληνες όχι όταν επρογραμματίζοντο.

Τας έβλεπον υπό την ένσαρκον μορφήν των τετελεσμένων γεγονότων: Τας βλέπουν και σήμερον. Και πολλοί, δυστυχώς, δεν θέλουν να τας πιστεύσουν. Προτιμούν τον βαυκαλισμόν…

Η επίσημος Τουρκία καλύπτει την πραγματικήν της αξίωσιν. Λέγει ότι θέλει ειρηνικήν λύσιν, συνομιλίας, ομαλάς εξελίξεις. Λέγει ότι θέλει πάντα ταύτα, αρκεί το Κυπριακόν να λυθή με βάσιν την ύπαρξιν δύο κοινοτήτων εν Κύπρω.

Δηλαδή την ομοσπονδιακήν συγκρότησιν της νέας Κυπριακής Πολίτείας. Τούτο τι σημαίνει; Σημαίνει, εις την απλήν γλώσσαν, ότι η Τουρκία βλέπει τας διεξαγομένας συνομιλίας ως μέσον, ως μέθοδον εξελίξεως του πραγματικού κατακτητικού της προγράμματος»…

Π Ο Λ Υ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, για την και τότε νεο-οθωμανική πολιτική της Άγκυρας και τις μεθοδεύσεις της, στα άρθρα: «Πρό του τέλους», 23.12.1968 και «Η Τουρκική εξόρμησις» 13.1.1969. Κι οι σαφέστατες προειδοποιήσεις (δυστυχώς προφητικές) προς την ΚΑΙ ΤΟΤΕ βαυκαλιζομένη στην αυτάρεσκη μακαριότητά της ηγεσία, στο άρθρο 15.9.1969: …«Η ιστορία θα κατέλθη αδίστακτος.

Και η τιμωρία ομαδική, εθνική, ισοδύναμος με μίαν νέαν εθνικήν καταστροφήν… Ας μας χαρακτηρίσουν και πάλιν απαισιόδοξους και υπερβολικούς οι “πολιτικώς ώριμοι” αυτού του τόπου.

Αλλ’ άς σημειώσουν την ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΝ που τα γράφομεν! Η καμπάνα κτυπά δι’ ολόκληρον το Έθνος», έκρουε τον κώδωνα 5 χρόνια πριν το ’74 ο νεαρός τότε Κ. Ν. Χ’’Κωστής. Και δεν είχε -τότε- ούτε τις εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ, ούτε τα βιβλία Ισμαήλ Τάνσου και Γιαμάκ Κεμάλ, ούτε και το νυν «Στρατηγικό βάθος» του Νταβούτογλου.

Το «γινάτι» όμως των αεί βαυκαλιζομένων, παραμένει ίδιο και χειρότερο: Με χριστόφειαν διάλεκτον οργιάζει, οϊμέ, μέχρι και… Brookings!!!
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ 10.11.10

Το κάδρο που δίπλα του πόζαρε ο ΓΓ του ΑΚΕΛ κ. Α. Κυπριανού για τη χθεσινή φωτογραφία στην 7η σελ. της «Σ», είναι, άραγε, του 1ου ηγέτη των Σοβιετικών, Βλαδιμίρ Ιλίτς Λένιν, που από το 1920 (κι ενυπογράφως από 21.3.1921) εξόπλιζε αφειδώς με κανόνια, μυδραλιοβόλα, τυφέκια, πυρομαχικά και χρυσά ρούβλια, τους εθνικιστές Κεμαλιστές, σφαγείς και γενοκτόνους του Μικρασιατικού Ελληνισμού και των Αρμενίων;
Λάζ. Α. Μαύρος

πηγη