Ψάχνουν για δουλειά στην Τουρκία

Δεκάδες αιτήσεις από άνεργους Ελληνες φθάνουν στο προξενείο της Κωνσταντινούπολης Της Γιωτας Mυρτσιωτη
Πριν από 50 χρόνια, η «σύμβαση περί επιλογής και τοποθετήσεως Ελλήνων εργατών εις γερμανικάς επιχειρήσεις» άνοιγε δρόμο για μετανάστευση, όταν η Ελλάδα δεν μπορούσε να θρέψει τα παιδιά της. Μισόν αιώνα αργότερα, ένα νέο μεταναστευτικό ρεύμα διογκώνεται, καθώς πολλοί Ελληνες χτυπούν πόρτες για δουλειά εκτός συνόρων.
Η αναζήτηση δεν προσανατολίζεται αυτήν τη φορά μόνο σε χώρες της δυτικής Ευρώπης, αλλά και στη γειτονιά μας.

Ειδικά στην Τουρκία! Δεκάδες αιτήσεις από άνεργους Ελληνες καταφθάνουν στο ελληνικό προξενείο της Κωνσταντινούπολης. Παράλληλα, αρκετοί απευθύνονται και στο Ελληνοτουρκικό Επιμελητήριο Βορείου Ελλάδος (ΕτΕΒΕ) στη Θεσσαλονίκη.

Τουλάχιστον δέκα αιτήσεις παραλαμβάνει μηνιαίως το εμπορικό τμήμα του προξενείου στην Κωνσταντινούπολη από την Ελλάδα.
Πέρυσι ούτε μία αίτηση…«Μέχρι πέρυσι, τέτοια εποχή δεν υπήρχε ούτε μία σχετική αίτηση στο προξενείο.

Αρχισαν από τις αρχές του χρόνου και αυξάνονται σταδιακά. Οι Ελληνες που απευθύνονται σε μας, στην πλειονότητα, είναι ζευγάρια και οικογενειάρχες. Προέρχονται από κάθε περιοχή της Ελλάδος.

Οι περισσότεροι δεν έχουν ιδιαίτερα προσόντα, ούτε μιλούν την τουρκική γλώσσα. Αλλά, όταν αναζητούν θέση εργάτη στην Τουρκία, όπου ο μισθός αγγίζει τα 300 ευρώ, ή απελπισμένοι είναι ή έχουν άγνοια της πραγματικότητας για τη χώρα όπου θέλουν να μεταναστεύσουν.

Η ανεργία εδώ, παρόλο που έχει μια φθίνουσα πορεία, αγγίζει το 15%», λέει στην «Κ» ο προϊστάμενος του εμπορικού τμήματος του ελληνικού προξενείου στην Κωνσταντινούπολη, Γιάννης Καρκάνης.

Αντίθετα, υψηλού μορφωτικού επιπέδου, με τίτλους σπουδών ανώτατης εκπαίδευσης, μεταπτυχιακά και με γνώση της τουρκικής γλώσσας, είναι οι νέοι που απευθύνονται στο Ελληνοτουρκικό Επιμελητήριο Βορείου Ελλάδος.

«Το φαινόμενο, που άρχισε να εμφανίζεται τους τελευταίους έξι μήνες, συνεχίζεται σε καθημερινή βάση (το λιγότερο μία αίτηση ημερησίως) και όσο περνούν οι μέρες γίνεται πιο έντονο», αναφέρει στην «Κ» ο πρόεδρος του Ελληνοτουρκικού Επιμελητηρίου, Ζανό Απικιάν.

«Το εντυπωσιακό είναι ότι αρκετοί Ελληνες γνωρίζουν την τουρκική γλώσσα. Τα τμήματα εκμάθησης της τουρκικής γλώσσας στα φροντιστήρια γνωρίζουν άνθηση», παρατηρεί ο κ. Απικιάν.

Σημαντικό ρόλο, ωστόσο, στο αυξημένο ενδιαφέρον που επιδεικνύεται από ελληνικής πλευράς, θα πρέπει να παίζει και το γεγονός ότι στη γειτονική χώρα σήμερα δραστηριοποιούνται περισσότερες από 400 επιχειρήσεις, μεγάλες και μικρές, ελληνικών συμφερόντων. «Κάθε ξένη επένδυση στην Τουρκία είναι ευπρόσδεκτη.

Θεωρούν ότι ενισχύει το μέτωπο κατά της ανεργίας», διευκρινίζει ο κ. Απικιάν.
«Ειδικά τον τελευταίο χρόνο υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για την Κωνσταντινούπολη και όσο πάει μεγαλώνει.

Το ζοφερό οικονομικό περιβάλλον στη χώρα μας, η ανεργία των νέων με πλούσια βιογραφικά και εξειδικεύσεις που δεν μπορούν να απορροφηθούν, αρχίζουν και μας απογοητεύουν.

Δεν μπορούμε να αξιοποιηθούμε ούτε στον ακαδημαϊκό ούτε στον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα. Αντίθετα, όπως διαπιστώσαμε, στην Τουρκία υπάρχουν περιθώρια αξιοποίησης», αναφέρει στην «Κ» ο Δημήτρης Σούρβαλης.

ΕυκαιρίεςΤέσσερα πτυχία αριθμεί το βιογραφικό του με ειδικότητα στην εγκληματολογία, και τώρα, μεταπτυχιακός φοιτητής του τμήματος Βαλκανικών Σπουδών, εξειδικεύεται στις κοινωνικές, πολιτικές και πολιτιστικές δομές της Τουρκίας.

Πάντως, η επιλογή του έχει και μια πρακτική θεώρηση των πραγμάτων.

Η Κωνσταντινούπολη είναι η πιο κοντινή βαλκανική μεγαλούπολη στη Βόρεια Ελλάδα κι ένας κόμβος που έχει ευκαιρίες. Οπότε αρκετοί είναι εκείνοι που σπεύδουν να τις αξιοποιήσουν.

Τα προσόντα – «κλειδιά» για απασχόλησηΕξι χρόνια παλεύει για επαγγελματική αποκατάσταση στην Ελλάδα η 29χρονη Μήδεια Τσαρτσίδου.

Τελείωσε το τμήμα Βαλκανικών Σπουδών στη Φλώρινα κι έκτοτε εργάζεται περιστασιακά ως διερμηνέας σε επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία.

«Τα περιθώρια να βρω μόνιμη δουλειά στην Ελλάδα στενεύουν και τώρα, με την κρίση, κάθε ελπίδα χάνεται», λέει.

Παιδί ομογενών με μητρική γλώσσα τη ρωσική, επέλεξε ως μεταπτυχιακό την τουρκολογία, εκτιμώντας ότι θα αποτελέσει «κλειδί» για την αναζήτηση εργασίας στην Κωνσταντινούπολη.

Με προσόντα την τουρκική και τη σερβική γλώσσα, τις μεταπτυχιακές της σπουδές στον πολιτισμό, στην ιστορία και τη γλώσσα της Τουρκίας, στρέφεται στη γειτονική χώρα και η 25χρονη Γεωργία Γιαμπούρη. «Θεωρητικά ειδικευόμαστε στα Βαλκάνια, αλλά πρακτικά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν διέξοδοι για απασχόληση.

Η Κωνσταντινούπολη είναι μια λύση. Ηδη προσπαθώ, στέλνοντας βιογραφικά σε επιχειρήσεις, σε πανεπιστήμια, ακόμη και για μετεκπαίδευση».
Καθημερινή

πηγη