Ξεπουλιέται το Αιγαίο για συνεκμετάλλευση πετρελαϊκών κοιτασμάτων με την Τουρκία

Του ΣΠΥΡΟΥ ΣΟΥΡΜΕΛΙΔΗ

Η συνεκμετάλλευση των ελληνικών περιοχών στο Αιγαίο, με την Τουρκία, είναι ένα ακόμα βαρύ τίμημα που καλείται να πληρώσει η χώρα στο όνομα του κινδύνου της χρεοκοπίας. Την ώρα που θα κόβονται χιλιάδες θέσεις εργασίας στις ΔΕΚΟ, ώστε να μην υπάρχουν αντιδράσεις από τον ελληνικό λαό, θα ξεπουλιέται το Αιγαίο.

Η «ταπεινωμένη» Ελλάδα καλείται να παραδοθεί άνευ όρων και στο θέμα αυτό. Το ποσοστό της συνεκμετάλλευσης είναι από 40% για κάθε μία χώρα, Ελλάδα και Τουρκία, και ένα 20% θα μείνει και για τους… συμμάχους Αμερικανούς.

Η κυβέρνηση έχει σχεδόν συμφωνήσει Κείμενο Αρχών με την Άγκυρα (και τους Αμερικανούς) για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στο Αιγαίο, αλλά στις ελληνικές περιοχές, έως το τέλος του έτους.

Οι διαπραγματεύσεις γίνονται εδώ και καιρό, και παρά τις επιφυλάξεις της Αθήνας για επιμέρους ζητήματα, η ουσία έχει συμφωνηθεί.

Η αρχή της συνεκμετάλλευσης θα γίνει στο Βόρειο Αιγαίο, σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας τις οποίες βεβαίως αμφισβητεί η Άγκυρα.

Η συμφωνία περιλαμβάνει δέσμευση της Αθήνας ότι η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων θα γίνει κατά περίπτωση. Δεν θα πάμε δηλαδή από τα 6 στα 12 ν.μ. σε όλο το Αιγαίο, αλλά «δαντελωτά». Αλλού θα μείνουμε στα 6 και αλλού θα φτάσουμε στα 8 ή τα 10 ν.μ. (αν μας το επιτρέψουν κι αυτό). Έτσι θα εξαιρεθούν οι ελληνικές περιοχές στις οποίες θα έχει συνεκμετάλλευση η Άγκυρα. Θα πάψουν να είναι ελληνικές.

Μένει το αγκάθι του Καστελόριζου το οποίο επίσης διακριτικά δεν θα αναφέρεται πουθενά ως σαν να μην υπάρχει. Η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου (ως τμήμα της Δωδεκανήσου φυσικά) ενοχλεί την Άγκυρα, πρώτον γιατί την κλείνει από το να επεκταθεί προς το κέντρο της Ανατολικής Μεσογείου, δεύτερον γιατί ενώνει την ελληνική υφαλοκρηπίδα με την κυπριακή.

Όλα τα παραπάνω είναι η αρχή για μια γενική συμφωνία με την Τουρκία ώστε να κλείσουν τα ανοικτά ζητήματα, τα αιτήματα δηλαδή των Τούρκων σε βάρος της Ελλάδας.

Τι απεμπολείται

Η Ελλάδα απεμπολεί το δικαίωμά της να ορίσει Αποκλειστική Ζώνη Ευθύνης, δικαίωμα που έχει από το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, πριν κάνει οποιαδήποτε συμφωνία με την Τουρκία. Η ΑΟΖ (για την οποία η «Π+13» γράφει από το 2009 συνεχώς) αποτυπώνει τα δικαιώματα της Ελλάδας στην επιφάνεια της θάλασσας. Έτσι ακόμα και αν δεν υπάρξει συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα (δικαιώματα στο βυθό) τα ελληνικά δικαιώματα κατοχυρώνονται.

Απεμπολεί φυσικά τα δικαιώματά της στο βυθό (υφαλοκρηπίδα).

Κυρίως όμως η Ελλάδα αποδέχεται να συνεργαστεί με μία χώρα η οποία συνεχίζει να απειλεί με πόλεμο (casus belli). Η Τουρκία απειλεί με έναν «πόλεμο» που δεν θα γίνει ποτέ και η Ελλάδα αποδέχεται την «ήττα» που επίσης δεν υπήρξε ποτέ.

Έχει ήδη αποδεχτεί ντε φάκτο να μην προχωρά σε ασκήσεις σε περιοχές που αμφισβητεί η Άγκυρα ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, που διαπερνά την καρδιά του Αιγαίου (στο εύρος του Αϊ-Στράτη περίπου).

Όλα αυτά τα προδικάζει ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας Εγκεμέν Μπαγίς στη συνέντευξή του στα «Νέα». Αν ο Γ. Παπανδρέου και ο Τ. Ερντογάν δεν καταφέρουν να επιλύσουν τις διαφορές, τότε στις «διαφιλονικούμενες περιοχές» να φτιάξουμε «πλατφόρμες πετρελαίου και αυτές να γίνουν πλατφόρμες επίλυσης των διαφορών», λέει ο Τούρκος υπουργός. Τονίζει δε «είμαστε δύο και ήδη χορεύουμε τανγκό», μας αποκαλύπτει ο κ. Μπαγίς

Πρωταγωνιστές στις διαπραγματεύσεις είναι:

• ο πρέσβης επί τιμή Παύλος Αποστολίδης, επικεφαλής της ελληνικής πλευράς στις άτυπες (μυστικές) διαβουλεύσεις Ελλάδας – Τουρκίας για τα θέματα του Αιγαίου – από τουρκικής πλευράς επικεφαλής είναι ο Φ. Σινιρλίογλου.

• ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών Γ.Α. Ζέππος και

• ο διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού Δημήτρης Παρασκευόπουλος.

Το πολιτικό πρόσταγμα βεβαίως το έχει ο υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας, ενώ εμπλέκονται και άλλα πρόσωπα από το Μέγαρο Μαξίμου.

Τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση αναζητά το κατάλληλο νομικό πλαίσιο (το φερετζέ για να καλυφθεί η άνευ όρων παράδοση ελληνικών δικαιωμάτων). Οι αντιστάσεις στο υπουργείο Εξωτερικών πέφτουν η μία μετά την άλλη, αφού από την ηγεσία κρατούν εκείνες τις νομικές προτάσεις που εξυπηρετούν την πολιτική απόφαση.

Το ΝΑΤΟ σε νέες περιπέτειες

Η ΣΥΝΟΔΟΣ Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα είναι μια ακόμα ευκαιρία για τον Γ. Παπανδρέου να συναντηθεί με την τουρκική ηγεσία. Ο πρόεδρος Α. Γκιουλ θα ηγηθεί της τουρκικής αντιπροσωπείας στην οποία μετέχουν οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας Νταβούτογλου και Γκιονούλ.

Στη Σύνοδο, θα συζητηθεί ακόμη το Νέο Στρατηγικό Δόγμα που θα χρησιμεύσει ως οδικός χάρτης για τα επόμενα δέκα με δεκαπέντε έτη.

Βασικό θέμα είναι πλέον η εναρμόνιση με τη Ρωσία, η συνεργασία για όλες τις διεθνείς υποθέσεις, κάτι που επιθυμεί και η Μόσχα. Προχθές, ο υπουργός Άμυνας Β. Βενιζέλος, παρουσίασε στη Βουλή το νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ που θα υιοθετηθεί στη Λισαβόνα από τους 28 αρχηγούς κρατών της Συμμαχίας, λέγοντας: «Πρόκειται για κείμενο πρωτίστως πολιτικό, δεδομένου ότι αντανακλά την πρόθεση της Συμμαχίας να αντιμετωπίζει τη διαχείριση κρίσεων, χρησιμοποιώντας μάλλον πολιτικά παρά στρατιωτικά μέσα».

Σε ό,τι αφορά το θέμα των πτήσεων στο Ανατολικό Αιγαίο ο κ. Βενιζέλος επανέλαβε ότι δεν τίθεται κανένα ζήτημα συμφωνίας της χώρας μας στην πρόταση Ερντογάν να πετούν αφοπλισμένα αεροσκάφη, δηλώνοντας: «Δεν υπάρχει κανένα απολύτως τέτοιο θέμα. Δεν μπορείς άοπλος να απογειώνεσαι για αναγνώριση και αναχαίτιση αεροσκαφών που εισέρχονται στο FIR Αθηνών, δίχως να έχουν υποβάλει σχέδια πτήσης».

Το θέμα βεβαίως των πτήσεων και ασκήσεων αφορά το ΝΑΤΟ, οι σύμμαχοι δηλαδή δεν θέλουν να οργανώνουν ασκήσεις στο ανατολικό Αιγαίο, αφού η Τουρκία θέτει συνεχώς προσκόμματα.

πηγη