Όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη χερσόνησο της Κορέας, η Ελλάδα βρισκόταν στη πιο δύσκολη φάση της νεώτερης ιστορίας της. Μόλις είχε βγει από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με την οικονομία της διαλυμένη αλλά το χειρότερο ήταν ότι ο πόλεμος συνεχιζόταν μέσα στα σύνορα της.
Ένας πόλεμος ύπουλος που εκτός από το αίμα το κύμα διώξεων και τρομοκρατίας, και τις υλικές καταστροφές διαλύει τον κοινωνικό ιστό μιας χώρας.
Οπως καί σήμερα έτσι καί τότε ή αμερική ήταν
δανειστής τής Ελλάδος.
Ενώ ή Ελλάδα αιμοραγούσε,μέ τό συμμοριτοπόλε-
μο πού τής έστησαν οι άγγλοι,έπρεπε νά πολε-
μήσει στή ΝΑ Ασία γιά τά συμφέροντα τής αμε-
ρικής,όπου αυτή είχε επιρροή.
Οταν όμως ό Χό τσί Μίνχ, αρνήθηκε νά ΝΙΚΗΘΕΊ
στό βιετνάμ,τά αμερικανικά ελλείμματα τού ισο
ζυγίου πληρωμών χτύπησαν βαθύ κόκκινο.
Ο πανικός έστρεψε τήν ουάσιγκτον στήυ υποστή-
ριξη τής ιαπωνίας καί τής γερμανίας γιά τή κα
ταπολέμηση τού ελέίμματος,μέ τήν αύξηση τής τιμής τής ενέργειας,δηλ.τήν αύξηση τής τιμής
τού πετρελαίου.
Η αμερικανική οικονομία είναι λιγότερο εξαρτη
μένη σέ εισαγωγές πετρελαίου από τήν ευρωπαική καί τήν ιαπωνική.
Η αυξημένη τιμή πετρέλαίου έφερε στασιμοπλη-
θωρισμό καί τά ψηλότερα διεθνώς επιτόκια.
Οι εχθροί τών ΗΠΑ επλήγησαν ανεπανόρθωτα,τρί-
τος κόσμος,γιουγκοσλαβία,πολωνία,από τά αυξη-
μένα επιτόκια.
Τό ισοζύγιο πληρωμών τών ΗΠΑ ισορρόπησε έτσι
επειδή τά κεφάλαια από τόν υπόλοιπο κόσμο
πήγαιναν καί πηγαίνουν στίς ΗΠΑ μέ τό χαμηλό
τερο στασιμοπληθωρισμό.
Αυτή ή συνεχής ροή κεφαλαίων πρός τίς ΗΠΑ θυ-
μίζει ένα σύγχρονο μινώταυρο μέ ακόρεστη
πείνα,πού αν δέν ικανοποιηθεί μέ απίστευτες
θυσίες από ολόκληρο τό κόσμο απειλεί νά
συμπαρασύρει όλους σέ μιά κρίση εφάμιλλης
εκείνης τού 1929.