Μυστήριο κάλυπτε για αιώνες το ναυάγιο ύστερων ελληνιστικών χρόνων που βρίσκονταν στα βάθη της νήσου Στύρα, στη νότια Εύβοια.

Αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε τους θησαυρούς του.

Το ναυάγιο εντοπίστηκε κατά το 2007 κατόπιν υπόδειξης των δυτών Θ. Στάμου, Ι. Μπάκλη και Μ. Γολιπούρ σε βάθος -40 έως -45 μέτρων.

Τόσο λόγω του φορτίου του (γεμάτο από εμπορικούς αμφορείς του 2ου ή αρχές του 1ου αιώνα π.Χ.), όσο και λόγω της αυξημένης πιθανότητας εύρεσης των ξύλινων λειψάνων του σκαριού, έχει ιστορική αξία.

Οι εργασίες της πρώτης ανασκαφικής περιόδου ολοκληρώθηκαν κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο 2010 και σύμφωνα με πληροφορίες, το έργο της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων και των συνεργατών της, πρόκειται να συνεχιστεί και το 2011. Συνολικά συμμετείχαν 36 καταδυόμενοι ερευνητές,

επτά διαφορετικών ειδικοτήτων (αρχαιολόγοι, αρχιτέκτονες, τοπογράφοι, συντηρητές, φωτογράφοι, επαγγελματίες δύτες, φυσικοί). Ως σκάφος υποστήριξης χρησιμοποιήθηκε το εξειδικευμένο καταδυτικό σκάφος «Άγιος Γεώργιος», μήκους 20 μέτρων από την Κρήτη.

Ειδικότερα, έγινε η αποτύπωση των επιφανειακών ευρημάτων του ναυαγίου με χρήση φωτογραμμετρικής μεθόδου, εκπονήθηκαν φωτομωσαϊκά υψηλής ευκρίνειας και διενεργήθηκαν δύο προκαταρκτικές ανασκαφικές τομές στη βαθιά και ρηχή ζώνη του ναυαγίου, προκειμένου να γίνει κατανοητή η διαστρωμάτωση ευρημάτων και ιζηματογενών αποθέσεων.
Από το χώρο του ναυαγίου ανελκύστηκαν χαρακτηριστικοί αμφορείς τύπου Brindisi, αγγεία βρώσεως και πόσεως, λίθινη λεκάνη, μπρούντζινα και σιδερένια καρφιά, τμήματα της εξάρτησης του πλοίου και τμήματα κεράμων που πιθανότατα προέρχονται από στεγασμένη υπερκατασκευή της πρύμνης.

Ιδιαίτερης σημασίας θεωρούνται τα ευρεθέντα, μικρά τμήματα χάλκινων αγαλμάτων φυσικού μεγέθους, καθώς και τα δύο πόδια ανακλίντρου που συλλέχθηκαν εν μέσω του φορτίου των αμφορέων.

Τέλος, μέσα στις αποθέσεις της άμμου, αποκαλύφθηκαν σε καλή κατάσταση λείψανα του ξύλινου σκαριού.

πηγη