Προχθές, μετά την συνάντηση του με την Αμερικανίδα ομόλογό του Χίλαρι Κλίντον, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, τόνισε ότι η πρώτη ζήτησε συγγνώμη από την Τουρκία για τις διαρροές αμερικανικών διπλωματικών εγγράφων στην ιστοσελίδα  WikiLeaks.

Κατά τα άλλα, το περιεχόμενο των δημοσιευθέντων απορρήτων εγγράφων δεν εξέπληξε ιδιαίτερα την Άγκυρα, η οποία γνωρίζει ότι στην Ουάσινγκτον επικρατεί δυσπιστία απέναντί της. Εξάλλου, τα πιο βαριά σχόλια διατυπώθηκαν από την προηγούμενη αμερικανική κυβέρνηση. Αυτό όμως που παραμένει αμετάβλητο είναι η κριτική αντιμετώπιση της τουρκικής στάσης απέναντι σε Ιράν και Ισραήλ.

Ο τουρκικός τύπος αντέδρασε, επίσης, με ήπιο τρόπο απέναντι στις αποκαλύψεις. Κανείς δεν αναμένει ότι αυτές θα προκαλέσουν ρήγμα στις σχέσεις με τις ΗΠΑ. «Ευχαριστούμε Wikileaks. Τώρα πια μπορούμε να ξεχωρίσουμε τους φίλους από τους εχθρούς», έγραψε στην Milliyet ο φιλελεύθερος αρθρογράφος Can Dündar.

Η δημοσιοποίηση των απορρήτων εγγράφων καταρρίπτει εξάλλου τις θεωρίες συνωμοσίας, που ήθελαν τις ΗΠΑ να στηρίζουν μυστικά τους αντάρτες του ΡΚΚ, και ξεγυμνώνει τον Πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, ο οποίος επισήμως εμφανίζεται ως φίλος της Τουρκίας, στην πραγματικότητα, όμως, προσπαθεί να υπονομεύσει την εξέλιξη της Τουρκίας σε διαμετακομιστικό ενεργειακό κόμβο.

Ωστόσο, οι αποκαλύψεις για διαφθορά και της πληροφορίας ότι ο Ερντογάν διατηρεί οκτώ λογαριασμούς σε τράπεζες της Ελβετίας έχουν απασχολήσει τα πρωτοσέλιδα περισσότερο από άλλες διαρροές. Η Milliyet εκτιμά ότι  οι παραπάνω αποκαλύψεις θα αποτελέσουν όπλο στα χέρια της αντιπολίτευσης εν όψει των ερχόμενων εκλογών. Ο Ερντογάν διέψευσε κατηγορηματικά χθες ότι έχει τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία.

Θεωρητικά λοιπόν το «διπλωματικό επεισόδιο» μεταξύ Αμερικής-Τουρκίας θεωρείται λήξαν.

Εάν επισκεφτεί κανείς  όμως  την Wikileaks θα διαπιστώσει ότι οι περισσότερες διαρροές εγγράφων αφορούν πρώτα το  Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ (8.017 διαρροές) και μετά την πρεσβεία της Άγκυρας (7.918).

Γιατί άραγε οι περισσότερες διαρροές  αφορούν την Τουρκία;

Γιατί  η Wikileaks διάλεξε αυτή την χρονική περίοδο να κάνει τις διαρροές, που όπως όλοι γνωρίζουμε η Αμερικανική εξωτερική πολιτική έχει ένα  αγκάθι στο πόδι της που λέγεται Ιράν;

Σε χθεσινό άρθρο στο antinews (Οι διαρροές της Wikileaks μπορεί να είναι το κρυφό χαρτί του Ομπάμα; ), αναφέρονται το εξής,: «Είναι γνωστό πως εδώ και πολλά χρόνια, τόσο οι Σαουδάραβες όσο και άλλες μετριοπαθείς ισλαμικές χώρες επιθυμούν όπως η  Αμερική και το Ισραήλ να πραγματοποιήσουν  μια καθοριστική επίθεση εναντίον των μουλάδων της Τεχεράνης. Φοβούνται όμως να το δηλώσουν επισήμως. Τώρα, η WikiLeaks τους έλυσε τα χέρια. Την ίδια ώρα που ο Ομπάμα ανεβάζει την πίεση προς το Ιράν, στο οποίο πρόσφατα δολοφονήθηκε ένας από τους κορυφαίους του πυρηνικούς επιστήμονες. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Αν βοηθάτε το καθεστώς, θα πληρώσετε το τίμημα. Μπορεί οσονούπω να δούμε και κάποια νέα διαρροή επί του ζητήματος, που να  μας δείχνει ότι η Μοσάντ είναι αυτή που πραγματοποίησε το χτύπημα.»

Σε παλαιότερο εξάλλου άρθρο του antinews (Οι ΗΠΑ ερευνούν τις κρυφές μπίζνες μεταξύ Ιράν- Τουρκίας ), αναφέρεται το εξής, : «Στα τέλη Αυγούστου, η Αντιπροσωπεία της Υπηρεσίας Τρομοκρατίας και Οικονομικών Πληροφοριών του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, μετέβη στην Άγκυρα, σε μία προσπάθεια, να πείσει τις τουρκικές πετρελαϊκές εταιρείες, να σταματήσουν τις επενδύσεις τους, στο Ιράν. Η εθνική τουρκική εταιρεία BOTAS, διαπραγματεύεται εδώ και καιρό με την εθνική εταιρεία φυσικού αερίου του Ιράν, την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου IGAT-9. Ο αγωγός θα ξεκινάει, από το Ιρανικό λιμάνι της πόλης Assaluyeh και θα καταλήγει στην τουρκική πόλη Bazargan. Το μήκος του θα είναι 1.800χλμ με κόστος $8δις. Στα τέλη Ιουλίου, ο Τούρκος Υπουργός Ενέργειας Taner Yildiz, αρνήθηκε την  εν λόγω συμφωνία».

Ο Ομπάμα θέλει πάση θυσία να βγάλει το αγκάθι του Ιράν από το μακρύ πόδι της Αμερικής. Και τον τελευταίο καιρό το Ισραήλ τον πιέζει λέγοντας του: «Εάν δεν κάνετε κάτι εσείς θα κάνουμε εμείς».

Οι σχέσεις Τουρκίας-Ιράν είναι δεδομένες. Τα παιχνίδια που παίζει η Τουρκία στην Αμερική είναι επίσης δεδομένα. Από τη μία δηλώνει φίλος και σύμμαχος και από την άλλη κάνει μπίζνες με το Ιράν και τη Ρωσία( υπογραφή συμφωνίας  με τη Ρωσία για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου).

Η Ρωσία από την μεριά της βοηθάει το Ιράν και την Τουρκία στην ανάπτυξη πυρηνικής ενέργειας και από την άλλη  πιέζει τον Ομπάμα για την επικύρωση της νέας συνθήκης START. Λέγοντας του επί της ουσίας, ότι εάν δεν επικυρωθεί η συνθήκη από τη γερουσία δεν πρόκειται να υπάρξει συνεργασία στην μείωση στρατηγικού οπλισμού.

Μέσα σε όλον αυτόν τον διπλωματικό και γεωπολιτικό κυκεώνα του σύγχρονου κόσμου έρχονται οι αποκαλύψεις της Wikileaks και ο κόσμος  – μαζί με την Άγκυρα – μαθαίνουν τα αισθήματα που τρέφει πραγματικά η Ουάσιγκτον γι αυτά που κάνει η Τουρκία και δεν μπορεί να τα εκφράσει σε διπλωματική γλώσσα.

Τυχαίο; Δεν νομίζω…

Π.Ζ.

πηγη