Πλανόδιος σαλεπιτζής στον χώρο του παζαριού.

«…Τα παλαιότερα ιστορικά γεγονότα βάσισαν την πλοκή τους στη Δαμασκό. Εάν επιστρέψεις στο θαμπό παρελθόν, θα ανακαλύψεις ότι πάντοτε υπήρχε μια Δαμασκός… Διαφύλαξε τα οστά χιλίων αυτοκρατοριών και, πριν επιλέξει να χαθεί, θα υποδεχθεί τα υπολείμματα μυριάδων ακόμα…»
Μπορούν άραγε τα γραφόμενα του συγγραφέα Μαρκ Τουέιν να αποτελέσουν την αφορμή ενός ταξιδιού στη Δαμασκό, τη μεσανατολική πολιτεία που γεννήθηκε στην αυγή του ανθρώπινου πολιτισμού και διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο της αρχαιότερης, αδιάλειπτα κατοικούμενης πόλης στον κόσμο;

 

Το άγαλμα του έφιππου Σαλαντίν βρίσκεται μπροστά στην είσοδο της σκεπαστής αγοράς. 

Γνωρίστε μαζί μας τη γεμάτη ιστορικές μνήμες πρωτεύουσα της Συρίας, που μετρά τον χρόνο, όχι σε δεκαετίες ή αιώνες, αλλά σε χιλιετίες. Περπατήστε στους δρόμους μιας θρυλικής πόλης ηλικίας 5.000 χρόνων, που έζησε την άνοδο και την πτώση ξακουστών κοσμοκρατοριών, υπήρξε σημείο συνάντησης ετερόκλητων πολιτισμών και θρησκειών και φιλοξενεί δεκάδες σημαντικά μνημεία όλων των περιόδων.

ΜΙΑ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΜΕ ΠΛΟΥΣΙΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Στη Δαμασκό ξαπόσταιναν πριν από δύο χιλιάδες χρόνια τα εμπορικά καραβάνια που ταξίδευαν στον Δρόμο του Μεταξιού, από την Κίνα προς την Ευρώπη. Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι, Πέρσες, Ελληνες, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Αραβες, Σταυροφόροι, Τούρκοι, Μαμελούκοι και Γάλλοι άφησαν -άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο- την πολιτιστική τους σφραγίδα στην πολιτεία της Μέσης Ανατολής.

Ο Ναβουχοδονόσορ, ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Απόστολος Παύλος και ο Σαλαντίν πέρασαν τις πύλες της Δαμασκού, η οποία γνώρισε τον δικό της Χρυσό Αιώνα (661 μ.Χ. – 750 μ.Χ.) όταν διετέλεσε πρωτεύουσα του χαλιφάτου των Ομεϊαδών. Αν και παραγκωνίστηκε στη συνέχεια από τη Βαγδάτη, η Δαμασκός δεν παρήκμασε: συνέχισε την πορεία της στον χρόνο μέχρι τις μέρες μας. Αναγνωρίζοντας την παγκόσμια ακτινοβολία της, η UNESCO συμπεριέλαβε το 1979 το τμήμα της παλιάς πόλης στον κατάλογο των μνημείων της «Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς», ενώ η Δαμασκός ανακηρύχτηκε «Ισλαμική Πολιτισμική Πρωτεύουσα» για το 2008.

Κτισμένη στα όρια μιας όασης που τροφοδοτείται από τα νερά του ποταμού Μπαράντα, η σημερινή πρωτεύουσα της χώρας είναι από τις πιο αυθεντικές πόλεις του αραβικού κόσμου. Εχει μουσουλμανική «ψυχή», αλλά και έντονο το χριστιανικό στοιχείο, καθώς, αντίθετα απ’ ό,τι συνέβη στην Τουρκία και στα Βαλκάνια, η συνύπαρξη των θρησκειών εδώ υπήρξε αρμονική.

Πάνω απ’ όλα, όμως, η Δαμασκός ξεχωρίζει για τους ανθρώπους της. Είναι ζεστοί, καλόκαρδοι, φιλόξενοι και συμφιλιωμένοι με τον χρόνο – μια σχέση που μοιάζει άγνωστη για μας τους Δυτικούς. Ολοι προσπαθούν να κτίσουν γέφυρες επικοινωνίας με τον επισκέπτη, ρωτώντας με αληθινό ενδιαφέρον αν χρειάζεσαι βοήθεια, αν σου αρέσει η χώρα τους, αν περνάς καλά. Γιορτάζουν το «καλωσόρισες» μ’ ένα φλιτζάνι τσάι και σε καλούν αμέσως στο σπίτι τους για να σε τιμήσουν με τη φιλοξενία τους, κερδίζοντάς σε με την απλότητα της ψυχής τους.

Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Μόλις 25 χλμ. βόρεια της Δαμασκού, μπορείτε να επισκεφθείτε το δεύτερο -μετά την Ιερουσαλήμ- πιο σημαντικό χριστιανικό προσκύνημα στη Μέση Ανατολή, την ορθόδοξη μονή της Παναγίας της Σεντνάγια. Χρονολογείται από το 547 μ.Χ. και συγκεντρώνει προσκυνητές απ’ όλο τον κόσμο, χριστιανούς αλλά και μουσουλμάνους. Το πολυτιμότερο κειμήλιο της μονής είναι η εικόνα της Παναγίας, έργο του Ευαγγελιστή Λουκά (1ος αιώνας μ.Χ.). Η εικόνα ονομάζεται «Σιαγκούρα» («Ξακουστή»), θεωρείται θαυματουργή και φυλάσσεται σ’ ένα σκοτεινό κελί, στο πάνω μέρος της μονής. Πολλές άτεκνες γυναίκες διανυκτερεύουν εκεί και προσεύχονται όλη νύχτα στην Παναγία για ένα παιδί.

Γεύσεις της συριακής κουζίνας
Γνωρίστε τα κυριότερα πιάτα της συριακής κουζίνας, η οποία συνδυάζει αραβικές, τουρκικές και αρμενικές συνταγές. Τα αραβικά γλυκά δεν χρειάζονται συστάσεις, είναι ένας ακαταμάχητος πειρασμός!

• Makhlooba: η εθνική σπεσιαλιτέ. Αρνί ή κοτόπουλο ανακατεμένα με λευκό ρύζι, τεμαχισμένη μελιτζάνα, πλιγούρι και ξηρούς καρπούς.

• Farrouj Mashwi: Μαριναρισμένο κοτόπουλο στη σχάρα, σερβιρισμένο με φρέσκια κρέμα σκόρδου.

• Baba Ghanoug: Πικάντικη μελιτζανοσαλάτα, με κυβάκια ντομάτας, κρεμμύδι, μαϊντανό, σκόρδο και λεμόνι.

• Fattoush: Παραδοσιακή σαλάτα από διάφορα λαχανικά, με κομματάκια από ψητή αραβική πίτα και χυμό ροδιού.

• Falafel: Τηγανητές κροκέτες από αλεσμένα ρεβίθια.

• Batorsh: Κοκκινιστό αρνί πάνω σε μια στρώση σαλάτας Baba Ghanoug, γαρνιρισμένο με φιστίκια.

ΔΙΑΜΟΝΗ

Μέσα στο ιστορικό κέντρο της Δαμασκού προτείνονται τα ανακαινισμένα αρχοντικά – ξενοδοχεία «Beit Al Mamlouka» (00963 11 5430445-6, www.almamlouka.com), «Dar Al Yasmin» (00963 11 5443380, www.daralyasmin.com), «Talisman» (00963 11 5415379, http://www.hoteltalisman.net) και το boutique hotel «Agenor» (00963 11 5413651, www.agenorhotel.com).

Στο κέντρο της σύγχρονης πόλης συστήνεται το ξενοδοχείο-θεσμός «Cham Palace» (00963 11 2232300-320, www.chamhotels.com), ενώ πάνω στον λόφο Qasioun, με πανοραμική θέα στην πόλη, προτείνεται το «Art House» (00963 11 662 8112, www.arthouseda­mascus.com).

ΑΓΟΡΕΣ

Ξυλόγλυπτα αντικείμενα, χρυσός, ασήμι, χειροποίητα κοσμήματα, είδη λαϊκής τέχνης, χαλιά, κιλίμια και δερμάτινα προσφέρονται σε μεγάλη ποικιλία και συμφέρουσες τιμές στην αγορά της παλιάς πόλης. Στη συνοικία Qaimariyya βρίσκονται τα καλύτερα καταστήματα χαλιών και κιλιμιών. Θυμηθείτε ότι η Παρασκευή είναι ημέρα αργίας για τους μουσουλμάνους και τα καταστήματα παραμένουν κλειστά.

ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ

Ιδανική περίοδος για να επισκεφθείτε τη Δαμασκό θεωρείται η άνοιξη, όπως και το διάστημα από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο.

Απαραίτητα έγγραφα
Για τους Ελληνες πολίτες απαιτείται η έκδοση βίζας για την είσοδο στη χώρα. Βίζα μπορείτε να πάρετε από την πρεσβεία της Συρίας στην Αθήνα (Διαμαντίδου 61, Ψυχικό, τηλ. 210-6725577, 210-6722324, e-mail: syre­mbas@otenet.gr)

Το διαβατήριό σας πρέπει να έχει εξάμηνη ισχύ και να μην έχει σφραγίδα εισόδου στο Ισραήλ, γιατί δεν θα σας επιτραπεί η είσοδος στη Συρία.

Η καλύτερη θέα
Από το όρος Qasioun (Κασιούν) μπορείτε να έχετε θαυμάσια πανοραμική θέα της Δαμασκού. Από αυτό το σημείο θα δείτε ολόκληρη την πόλη των 4,5 εκατομμυρίων κατοίκων να ξεδιπλώνεται στα πόδια σας.

Το πρώτο αλφάβητο στον κόσμο
Στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Δαμασκού, ανάμεσα στα χιλιάδες ενδιαφέροντα ευρήματα, ξεχωρίζουν οι πέτρινες πλάκες με χαραγμένη πάνω τους την αρχαιότερη -όπως πιστεύεται- γραφή του κόσμου (αραμαϊκά). Ανοιχτό καθημερινά από τις 09.00-18.00. Την Παρασκευή κλειστό από 11.00-13.00, λόγω προσευχής. Κάθε Τρίτη κλειστό.

ΣΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ ΤΟΥ AL-HAMDIJYA
Για να γνωρίσετε την πραγματική Δαμασκό πρέπει να περιπλανηθείτε στην παλιά πόλη που περιβάλλεται από ένα καλοδιατηρημένο ρωμαϊκό τείχος με επτά πύλες. Μεγάλο μέρος της τειχισμένης πόλης δεν το έχει αγγίξει η ανάπτυξη και ο σύγχρονος τρόπος ζωής: αποτελεί ουσιαστικά ένα υπαίθριο αλλά πολύ ζωντανό μουσείο τεσσάρων τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Οι ντόπιοι υποστηρίζουν πως, για να γνωρίσει κανείς την παλιά Δαμασκό, θα πρέπει να ζήσει εδώ για επτά χρόνια, όσες είναι και οι πύλες των τειχών της. Η κλειστή αγορά-παζάρι Al-Hamdijya (Αλ-Χαμιντίγια), το τέμενος των Ομεϊαδών, το μαυσωλείο του Σαλαντίν και το παλάτι Azem αντιπροσωπεύουν τις διαδοχικές μεταμορφώσεις της πόλης μέσα στον χρόνο.

Κεντρική αρτηρία της παραμένει η Ευθεία Οδός (η Via Recta της ελληνορωμαϊκής περιόδου), στην οποία περπάτησε ο Απόστολος Παύλος.

Σήμερα είναι ο ομφάλιος λώρος που ενώνει τις χριστιανικές γειτονιές της Bab Tuma με τις μουσουλμανικές της Qaimariyya.

Στις συνοικίες αυτές τα σπίτια βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο, υπάρχουν δαιδαλώδη σοκάκια με κληματαριές, παραδοσιακά εστιατόρια και καφενεία, μικρομάγαζα, παλιά τζαμιά, εκκλησίες, μικρές βιοτεχνίες και χαμάμ. Η αυθεντική Δαμασκός είναι εδώ και σας περιμένει πίσω από κάθε μισάνοιχτη πόρτα!

Τα παραμύθια της Χαλιμάς ζωντανεύουν στο σκεπαστό παζάρι Al-Hamdijya, το πιο φημισμένο σ’ όλο τον αραβικό κόσμο.

Ενας εμπορικός λαβύρινθος που εδώ και αιώνες διατηρεί σχεδόν αναλλοίωτη τη μεσαιωνική του δομή. Πριν όμως παρασυρθείτε στη δίνη της μεγαλύτερης κλειστής αγοράς του κόσμου, φωτογραφηθείτε μπροστά στο χάλκινο άγαλμα του έφιππου Σαλαντίν, που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στην είσοδο του παζαριού. Ηταν ο ηγέτης της αντίστασης του Ισλάμ ενάντια στους Σταυροφόρους και η πιο εξέχουσα ιστορική προσωπικότητα της Συρίας. Στη Δαμασκό, όπου κατέληξε στο τέλος της ζωής του, πέθανε το 1193.

Το Al-Hamdijya είναι ένα ατελείωτο δίκτυο από σκεπαστές στοές (σουκς) γεμάτες βαρυφορτωμένα μαγαζιά.

Ο κεντρικός δρόμος του παζαριού (φτάνει σε μήκος τα 2 χλμ. περίπου) είναι η αφετηρία απ’ όπου δεκάδες στενά σοκάκια ξεκινούν, τέμνονται, χωρίζονται και ξαναενώνονται, υφαίνοντας έτσι έναν πολύπλοκο πολεοδομικό «ιστό».

Κομψοτεχνήματα από ασήμι, χαλκό και φίλντισι, αρώματα, χρυσοκέντητα και μεταξωτά υφάσματα, είδη λαϊκής τέχνης, παπούτσια και ρούχα, τρόφιμα, γλυκά, φρούτα, και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους σας, πουλιούνται στη σκεπαστή αγορά με τους λαλίστατους μικροπωλητές, τους γυρολόγους, τις έντονες μυρωδιές και τα ζωηρά χρώματα.

Η καθεμία επαγγελματική συντεχνία έχει εδώ τον δικό της τομέα και όλες μαζί φτιάχνουν ένα πολύχρωμο καλειδοσκόπιο.

Και παντού, γύρω σας, κόσμος! Ενα ανακάτεμα μορφών που κινούνται αργά προς όλες τις κατευθύνσεις, σε όλη τη διάρκεια της ημέρας.

ΦΑΓΗΤΟ
Στις γειτονιές της παλιάς πόλης -και ειδικότερα στην περιοχή της Bab Tuma- χτυπά η καρδιά της γαστρονομίας και της νυχτερινής ζωής. Πολλοί μουσουλμάνοι δειπνούν στον χριστιανικό τομέα, αφού μόνο εδώ σερβίρεται αλκοόλ στα εστιατόρια. Πίνετε εμφιαλωμένο νερό, μη χρησιμοποιείτε παγάκια, αποφεύγετε τις ωμές σαλάτες (κυρίως τις πράσινες) και τα ακαθάριστα φρούτα.

Μέσα στην παλιά πόλη συστήνονται τα εστιατόρια «Selena», «Αl-Kha­wali», «Bed Ηaretna», «Damascus House», «Umayyad Palace Restaurant» και «Crystal Palace», που σερβίρουν παραδοσιακή κουζίνα επιπέδου. Εξαιρετικό είναι και το εστιατόριο «Al Halabi» στο πέντε αστέρων ξενοδοχείο «The Four Seasons», στο κέντρο της Δαμασκού.

Στην κεντρική στοά του παζαριού Al-Hamdijya, αξίζει να μπείτε στο ζαχαροπλαστείο «Bekdach» για να δοκιμάσετε χειροποίητο παγωτό καϊμάκι (γαρνιρισμένο με τριμμένο φιστίκι), το πιο εύγευστο της πόλης.

ΕΝΑΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ
Το τέμενος των Ομεϊαδών, το σπουδαιότερο θρησκευτικό μνημείο -και σύμβολο- της πόλης, είναι από τα μεγαλύτερα στον κόσμο (το ξεπερνούν μόνο τα αντίστοιχα της Μέκκας και της Μεδίνας). Το ιστορικό του παρελθόν είναι πλούσιο, καθώς έχει κτιστεί σε μια από τις αρχαιότερες τοποθεσίες συνεχούς λατρείας.

Ο αρχικός ναός ήταν αφιερωμένος στον αραμαϊκό θεό Χαντάντ, πριν μετατραπεί σε τζαμί ήταν βυζαντινή εκκλησία (Βασιλική του Αγίου Ιωάννη). Για τριάντα συναπτούς αιώνες, οι πιστοί συνομιλούσαν εδώ διαρκώς με τους θεούς τους.

Το μεγαλοπρεπές τέμενος σας περιμένει στο τέλος του κεντρικού δρόμου της σκεπαστής αγοράς Al-Hamdijya. Ο μιναρές Al-Gharbiya, ο πιο όμορφος από τους τρεις του τεμένους, είναι ο πρώτος που θα αντικρίσετε από μακριά. Για να φτάσετε στη δυτική είσοδο του ναού θα περάσετε ανάμεσα στις επιβλητικές ρωμαϊκές κιονοστοιχίες: είναι τα απομεινάρια των λαμπρών προπυλαίων του ναού του Δία τα οποία ενσωμάτωσαν οι χριστιανοί στη Βασιλική.

Μόλις βρεθείτε στη μαρμαροστρωμένη αυλή του τεμένους θα εντυπωσιαστείτε από την αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση του μνημείου.

Τα φυτικά μοτίβα είναι το βασικό θέμα των υπέροχων χρυσών ψηφιδωτών που κοσμούν όλες σχεδόν τις εσωτερικές προσόψεις και τους τοίχους. Είναι έργο Βυζαντινών τεχνιτών και εικάζεται πως αναπαριστούν τον μουσουλμανικό Παράδεισο. Αντίθετα, λείπουν παντελώς οι αναπαραστάσεις ανθρώπων και ζώων, αφού το απαγορεύει η ισλαμική θρησκεία.

Το τέμενος των Ομεϊαδών έχει τη μορφή βασιλικής με τρούλο και αποτελεί ιερό τόπο λατρείας για τους Σιίτες, καθώς εδώ φυλάσσεται η σορός του Χουσεΐν, γιου του Αλή, του Χαλίφη των Σιιτών.

Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που εκατοντάδες χιλιάδες Ιρανοί-Σιίτες συρρέουν κάθε χρόνο για να προσκυνήσουν στο τέμενος της Δαμασκού.

Στο εσωτερικό του χώρου προσευχής, ένας μικρός ναός με πράσινο τρούλο και μαρμάρινη επένδυση θα τραβήξει την προσοχή σας. Πρόκειται για το παρεκκλήσι του Ιωάννη του Βαπτιστή.

Σύμφωνα με την παράδοση, κατά την ανέγερση του τεμένους, κάτω από την παλαιά Βασιλική βρέθηκε θαμμένο ένα άθικτο ανθρώπινο κεφάλι, με μαλλιά και δέρμα.

Το λείψανο θεωρήθηκε ότι ανήκει στον Ιωάννη τον Βαπτιστή και από τότε πολλοί έρχονται εδώ για να προσκυνήσουν.

Δίπλα ακριβώς από το τέμενος, στον χώρο των αρχαιολογικών κήπων, μπορείτε να επισκεφθείτε το μαυσωλείο του Σαλαντίν, όπου βρίσκεται ο περίτεχνα διακοσμημένος μαρμάρινος τάφος του αρχηγού των Αράβων. Κτίστηκε το 1193 και αποκαταστάθηκε στη σημερινή του μορφή από τον Γερμανό αυτοκράτορα Kaiser Wilhelm II, όταν επισκέφθηκε τη Δαμασκό το 1898.

FAST INFO

Το τέμενος των Ομεϊαδών
Στη δυτική πλευρά της αυλής του τεμένους ξεχωρίζει ένα κομψό οκταγωνικό κτίσμα, που στηρίζεται σε κορινθιακούς κίονες. Είναι διακοσμημένο με εξαιρετικής τέχνης ψηφιδωτά και χρησίμευε ως θησαυροφυλάκιο του ναού. Το θρησκευτικό μνημείο της Δαμασκού διαθέτει τρεις μιναρέδες. Στη βόρεια πλευρά υψώνεται ο «Μιναρές της Νύφης», στη δυτική πλευρά ο εντυπωσιακός «Al-Gharbiya» και στη νοτιοανατολική δεσπόζει ο ψηλότερος όλων: ο «Μιναρές του Ιησού». Ονομάστηκε έτσι γιατί, σύμφωνα με την παράδοση, την Ημέρα της Κρίσης θα εμφανιστεί εδώ ο Θεάνθρωπος.

Κώδικες συμπε­ριφοράς
-Οι γυναίκες που ταξιδεύουν στη Συρία δεν είναι υποχρεωμένες να φορούν μαντίλα ή τσαντόρ.

-Στους ιερούς χώρους θα πρέπει να βγάζετε τα παπούτσια και το ντύσιμο να είναι σεμνό – ιδιαίτερα για τις γυναίκες.

-Στο τέμενος των Ομεϊαδών, οι άντρες απαγορεύεται να φορούν σορτς και οι γυναίκες-επισκέπτριες πρέπει να καλύπτουν το σώμα τους μ’ ένα μακρύ μαύρο ένδυμα, που τους παρέχουν στην είσοδο του ναού.

ΒΟΛΤΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΠΟΛΗΣ
Στις πυκνοκατοικημένες γειτονιές του ιστορικού κέντρου αιωρείται η μυρωδιά του πράσινου μήλου από τους ναργιλέδες. Στη μουσουλμανική συνοικία Qaima­riyya (Κεϊμαρίγιε) η εμπορική κίνηση ξεκινά από νωρίς το πρωί και συνεχίζεται έως αργά το βράδυ, αφού εδώ βρίσκονται συγκεντρωμένα τα περισσότερα καταστήματα και εργαστήρια της παλιάς πόλης.

Σεργιανίζοντας στα δαιδαλώδη σοκάκια της Qaimariyya, θα δείτε άλλο ένα μνημείο της παλιάς πόλης: το Παλάτι Azem, ένα κόσμημα της συριακής αρχιτεκτονικής και διακοσμητικής τέχνης, που χτίστηκε στα μέσα του 18ου αιώνα για να φιλοξενήσει τον κυβερνήτη της Δαμασκού Asad Pasha al-Azem. Σήμερα λειτουργεί ως Λαογραφικό Μουσείο.

Περπατώντας υπό το βλέμμα του προέδρου Μπασάρ Αλ-Ασαντ (του οποίου η φωτογραφία υπάρχει παντού), θα βρεθείτε στο χαμάμ Νur ad-Din, το παλαιότερο και πιο γνωστό ανδρικό χαμάμ της Δαμασκού. Επόμενη στάση θα κάνετε στο μικρό τζαμί Sayyida Ruqayya και στη συνέχεια θα περιπλανηθείτε στην πολύχρωμη αγορά Bjouriah με τα μπαχαρικά και στη συνέχεια θα παρατηρήσετε τα παραδοσιακά δαμασκηνά αρχοντικά, με τις ψηλοτάβανες αίθουσες και τις μικρές εσωτερικές αυλές με τα σιντριβάνια και τους κήπους.

Πίσω ακριβώς από το τέμενος των Ομεϊαδών βρίσκεται το «Al-Nawfara», το πιο διάσημο καφενείο της Δαμασκού. Ξαποστάστε εδώ για λίγο, απολαμβάνοντας έναν αραβικό καφέ αρωματισμένο με κάρδαμο και μυηθείτε στην ιεροτελεστία του ναργιλέ.

Αν είστε τυχεροί, ίσως να συναντήσετε τον Abu Shady, τον τελευταίο επαγγελματία παραμυθά της Δαμασκού. Σχεδόν κάθε απόγευμα, μπροστά σ’ ένα ενθουσιώδες κοινό που κρέμεται κυριολεκτικά από τα χείλη του, ο Abu αφηγείται με τρόπο μοναδικό, γοητευτικές ιστορίες και μύθους της Μέσης Ανατολής.

Στις χριστιανικές γειτονιές της Bab Tuma, υπάρχουν διάσπαρτες πάμπολλες εκκλησίες και προσκυνήματα. Μόλις 100 μ. απέχουν μεταξύ τους το Καθολικό Πατριαρχείο και ο ορθόδοξος ναός της Μαριαμίγια. Σημείο αναφοράς αποτελεί η μνημειακή ρωμαϊκή αψίδα που δεσπόζει πάνω στην τροχιά της Ευθείας Οδού.

Επισκεφθείτε επίσης την εκκλησία του Απόστολου Παύλου, με τις υπέροχες αγιογραφίες, που βρίσκεται κοντά στην πύλη Bab Kisan. Εδώ κατά την παράδοση έμεινε και δίδαξε πριν φυγαδευτεί με καλάθι από τα τείχη της πόλης για να γλιτώσει από το μένος των Ιουδαίων.

Στο τέλος της Ευθείας Οδού, κοντά στην ανατολική πύλη Bab Sharqi, είναι η εκκλησία-κατακόμβη του Αγίου Ανανία, το παλαιότερο μνημείο χριστιανικής λατρείας (1ου αιώνα μ.Χ.) της Δαμασκού. Η παράδοση θέλει να βαπτίστηκε εδώ χριστιανός ο Απόστολος Παύλος (Σαούλ) από τον Δαμασκηνό έμπορο Ανανία. Η μικρή εκκλησία βρίσκεται πέντε μέτρα κάτω από το έδαφος, αποτελείται από δύο μικρά δωμάτια με πέτρινους τοίχους και έχει αναστηλωθεί αρκετές φορές.

Κείμενο – φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Μητσάκης