και κατι σχετικο με τις ημερες που ερχονται.
Μην αρχισετε τις αντεγκλισεις,δεν το βαζω να μαλωσουμε παλι,απλα οποιος θελει ας προβληματιστει.
»Σύμφωνα με τη χρονολογία που χρησιμοποιούμε, ο βασιλιάς Ηρώδης πέθανε το 4π.Χ. Τα ευαγγέλια όμως ισχυρίζονται ότι όταν πέθανε ο Ηρώδης, ο μικρός Ιησούς ήταν ήδη πάνω από 2 ετών. Τι συνέβη; Σήμερα είναι γενικά αποδεκτό ότι η διαφορά οφείλεται σ’ ένα σφάλμα υπολογισμού κάποιου αστρονόμου-μοναχού του Διονυσίου του Μικρού, τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Αυτός λανθασμένα υπολόγισε ότι το έτος γέννησης του Ιησού ήταν το 754 «από κτίσεως Ρώμης» ενώ το σωστό είναι γύρω στο 747 ενώ ο θάνατος του Ηρώδη στο 750. Οι συνήθεις χρονολογίες που προτείνονται ως πιθανές για τη γέννηση του Ιησού βρίσκονται δηλαδή μεταξύ το 9 και του 4 προ Χριστού, όσο παράλογο κι αν ακούγεται αυτό με πιθανότερη χρονολογία το 7π.Χ. Όσο για την ακριβή ημερομηνία γέννησής του, η 25η Δεκεμβρίου που όλοι γνωρίζουμε, και αυτή παρουσιάζει κάποια προβλήματα. Τα ευαγγέλια μιλούν για βοσκούς οι οποίοι την ώρα της γέννησης βρισκόταν έξω προσέχοντας τα κοπάδια τους τη νύχτα. Όμως ο χειμώνας στη Ιερουσαλήμ είναι βαρύς. Μερικές φορές συμβαίνει ακόμα και να χιονίσει. Η παρουσία βοσκών που διανυκτέρευαν στην ύπαιθρο δεν ταιριάζει σε εποχή μέσα στην καρδιά του χειμώνα. Το ίδιο και η αναφορά ότι όλα αυτά συνέβησαν στη διάρκεια κάποιας απογραφής. Είναι λίγο περίεργο να καλούν τον πληθυσμό σε απογραφή μέσα στο χειμώνα.
Επειδή η 25η Δεκεμβρίου θεωρούνταν γιορτή και για τις παλαιότερες θρησκείες – γιόρταζαν τη γέννηση του Ήλιου της Δικαιοσύνης (Natalis Solis Invicti) – (ή γέννηση του Απόλλωνα ,Πατέρας ό Θεός Δίας Μητέρα ή Παρθένα Λητώ και ή γέννηση του Απόλλωνα στις 25 Δεκεμβρίου) μερικοί διατυπώνουν την άποψη ότι εξ επίτηδες ορίστηκε αυτή η ημερομηνία για να γιορτάζεται η γέννηση του ιδρυτή της νέας θρησκείας. Από την άλλη, η παράδοση που θέλει την γέννηση του Ιησού το χειμώνα ξεκίνησε μάλλον νωρίς ανάμεσα στους Χριστιανούς. Μια ακόμα αρχαιότερη ημερομηνία για τα Χριστούγεννα είναι η 6η Ιανουαρίου που και αυτή βρίσκεται πολύ κοντά στην σημερινή, μέσα στο χειμώνα.Κατά βάθος βέβαια περισσότερη σημασία έχει το ίδιο το γεγονός παρά η ημερομηνία του. Η σταύρωση και η ανάσταση για παράδειγμα δεν γιορτάζονται σε κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία. Το περιεχόμενο τέτοιων γιορτών βρίσκεται στο νόημά τους καθώς αποτελούν ευκαιρίες ανάμνησης.Όσο για την πραγματική ημερομηνία γέννησης του Ιησού, ίσως οι αναφορές στο «Άστρο των Χριστουγέννων» να μπορούν να ρίξουν λίγο περισσότερο φως. Το Άστρο των Χριστουγέννων
Λίγο καιρό μετά τη γέννηση του Ιησού τα ευαγγέλια αναφέρουν ότι εμφανίστηκαν κάποιοι «μάγοι από τη Ανατολή» ζητώντας να μάθουν για τον «νεογέννητο βασιλιά» του οποίου είχαν δει «το αστέρι του στη ανατολή». Τα ευαγγέλια αναφέρουν ότι επισκέφθηκαν τον μικρό Ιησού στο σπίτι όπου έμενε στη Βηθλεέμ (η «μάγοι στη φάτνη» είναι μεταγενέστερος μύθος).Ποιοι ήταν και τι είχαν δει ώστε να σκεφτούν κάτι τέτοιο;Ως «Μάγοι» ήταν, εκείνη την εποχή, γνωστοί οι ιερείς μιας μορφής Ζωροαστρισμού. Της θρησκείας των Περσών που λίγο πολύ κυριαρχούσε τότε στην Μεσοποταμία. Είναι επίσης γνωστό ότι οι «Μάγοι» αυτοί είχαν πάθος με την αστρολογία και την παρατήρηση του ουρανού. Αν πράγματι είχαν παρατηρήσει κάτι ασυνήθιστο στον ουρανό η εμφάνισή τους θα μπορούσε να θεωρηθεί δικαιολογημένη.Οι αναφορές μιλούν για «ένα αστέρι στη ανατολή» το οποίο ερμήνευσαν ως την γέννηση ενός «νέου βασιλιά». Θα μπορούσε βέβαια η εξιστόρηση αυτή να θεωρηθεί εντελώς φανταστική ή και να αποδοθεί η εμφάνιση του «Άστρου» σε κάποιο υπερφυσικό φαινόμενο. Ωστόσο, ένα αστρονομικό φαινόμενο που πολύ θυμίζει τις αναφορές για το «άστρο στην ανατολή» πράγματι συνέβη γύρω στην εποχή που μας ενδιαφέρει. Στην αρχή του καλοκαιριού του 7π.Χ. μια εξαιρετική περίπτωση «συνόδου» πλανητών αναμφίβολα θα έστρεψε πολλά μάτια στον ουρανό. Η Γη, ο Δίας, ο Κρόνος, και ο Ουρανός βρέθηκαν ευθυγραμμισμένοι, στον αστερισμό των Ιχθύων (σημειώστε τη Συγχρονικότητα το «ΙΧΘΥΣ» αργότερα σήμαινε το Χριστό) ακριβώς στη ανατολή. Με τον Δία και τον Κρόνο να αλληλοκαλύπτωνται κατά διαστήματα. Θα ήταν ένα πολύ εντυπωσιακό θέαμα! Τη δε νύχτα της 21ης Ιουνίου του 7π.Χ. το φαινόμενο κορυφώθηκε με την ταυτόχρονη ευθυγράμμιση και της Σελήνης. Εκείνη τη νύχτα, γύρω στις 11:30 (τοπική ώρα) φάνηκε στον ουρανό της Μεσοποταμίας (και όχι μόνο), να ανατέλλει μέσα από τους Ιχθύες το εντυπωσιακό αυτό σύμπλεγμα ακριβώς από το σημείο της ανατολής.Να ήταν άραγε η βραδιά της 21ης Ιουνίου του 7π.Χ. η πραγματική νύχτα των Χριστουγέννων; Αν και δεν μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο με ασφάλεια είναι πολύ πιθανό. Η εποχή του καλοκαιριού θα ήταν κατάλληλη για την απογραφή. Επίσης μια τέτοια καλοκαιρινή νύχτα θα μπορούσε να δικαιολογήσει και τη διανυκτέρευση των βοσκών στα χωράφια.Αλλά πάλι το «πότε» έχει μικρότερη σημασία από το «τι» στην συγκεκριμένη περίπτωση. >>
Χρήστος Ζ. Κώνστας
πηγη:http://apollogalaxy.blogspot.com/2007_12_01_archive.html
Καλή η ξενάγηση Ιουλιανέ, υπάρχουν τόσα πολλά που όλοι οι αναλυτές συμφωνούν ότι δεν συμφωνούν με τις γραφές.
Εγώ σαν ανορθόδοξος άθεος αλλα και λάτρης της Ελληνικής φιλοσοφίας πάω ένα βήμα μπροστά και αναρωτιέμαι: ήταν φυσικό άτομο ο χριστός? Τι έχουμε που το αποδεικνύει ετούτο? Τίποτα απόλυτος! Μονο αναφορές από εβραίους συγγραφείς 100-200-300 αργότερα από τον υποτιθέμενο θάνατο του.
Ευχαριστω Α.Κ,
επισης!
Ο καθενας πρεπει να ψαξει μεσα του.
Στην γέννηση του ιησού μανώλη Tο αστέρι δείχνει ότι είναι άνθρωπος λαμπρός και οι μάγοι δίνουν κύρος με την παρουσία τους.Όμως όπως λέει η ελληνική παράδοσις αυτός που είχε άστρο ήταν ο Πυθαγόρας,Τον Πυθαγόρα, που εγέννησε από τον Απόλλωνα τον φίλο του Διός,
η Πυθαΐς, η ομορφότερη μεταξύ των Σαμίων»…λέμε αυτός έχει άστρο δηλαδή είναι καλότυχος η θα έχει καλή ζωή η θα είναι διάσημος,αυτός ήταν ο Πυθαγόρας,όπως μας λέει η παράδοση όταν γεννήθηκε ο ουρανός φωτίστηκε με λαμπρό άστρο,ίδια παλιά γνωστή ιστορία τότε για τους έλληνες όχι όμως για του ξένους κατοίκους της απέραντης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και φυσικά αλλόθρησκους.Η αλήθεια είναι ότι η νέα θρησκεία αντικατάστησε τις αρχαίες μας γιορτές,μην ξεχνάμε ότι στην νίκαια έγινε η πρώτη σύνοδος με παρουσία του κωνσταντίνου αυτοκράτορα τις ρώμης και εκεί ήταν η γέννησης τις νέας θρησκείας,δεν είχε ούτε δοξολογία ούτε ευαγγέλια,σκόρπια πράγματα δηλαδή και πολύ περισσότερο γιορτές.αυτές τις μέρες γιορτάζουμε τον ήλιο Φοίβο Απόλλων δηλαδή το νέο φως και επειδή το φως είναι ήλιος έχουμε τα ηλιουγεννα 22 του μηνός.Μην ξεχνάτε ότι οι εθνικοί δεν δεχόντουσαν τον χριστιανισμό σαν κάτι νέο αφού ούτως η άλλος είχαν πολλούς θεούς,όμως ο βασικός λόγος απόρριψης του ήταν ότι αν θεωρείτο θεός η θεωρείτο ηλιακή θεότητα,όπως σχέσει με ηλιακές θεότητες έχει ο μιθραισμος.αυτά για την ιστορία των χριστουγέννων,και όποιος θέλει πιστεύει.
Ψάξτε μέσα σας, γιατί αν ψάξετε στην τσέπη σας θα απογοητευτείτε!!!
Ακριβώς φίλτατε stef
Η 25η Δεκεμβρίου ήταν στην αρχαιότητα μια πολύ σημαντική ημέρα αφιερωμένη στη λατρεία του ήλιου και των διάφορων ηλιακών θεοτήτων. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται και ο Μίθρας του οποίου τα γενέθλια εορτάζονταν στις 25 Δεκεμβρίου.
Η χριστιανική εκκλησία καπηλεύθηκε την ημερομηνία αυτή εξ αιτίας της τεράστιας δημοφιλίας της και απλώς άλλαξε το περιεχόμενο της προχριστιανικής αυτής εορτής.
Άλλωστε κατά την διάρκεια των πρώτων αιώνων της χριστιανικής χρονολόγησης τα γενέθλια του Ιησού (εάν πράγματι υπήρξε, καθότι δεν ειναι ιστορικά διαπιστωμένη η ύπαρξη του) εορτάζονταν σε διάφορες ημερομηνίες, όπως η 15η Απριλίου η 20η Μαΐου η 17η Νοεμβρίου και η 6η Ιανουαρίου.
Η γενέθλια μέρα του Ιησού οριστικέ τελικώς ως η 25η Δεκεμβρίου στη Ρώμη και στα μέσα του 4ου αιώνα από τον πάπα Ιούλιο τον Α΄
Οι εορτασμοί των ημερών των Χριστουγέννων ειναι κατά πολύ παλαιότεροι του Ιησού. Παλαιοτέρα και από τον Μίθρα, στην Αίγυπτο εορτάζονταν με μεγάλες τιμές η γέννηση του Θεού Όσιρη.
Η χριστιανική εκκλησία καπηλεύτηκε την γιορτή αυτή και την μετέτρεψε σε χριστιανική ονομάζοντάς την «Χριστούγεννα»
Το έθιμο του στολισμένου δένδρου δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον Ιησού αλλά και το χριστιανισμό γενικότερα. Στον Ελληνικό χώρο, από τα Ομηρικά κιόλας χρόνια, οι άνθρωποι τιμούσαν τα Κρόνια, στολίζοντας δένδρα με στολίδια και πορτοκάλια, τιμώντας έτσι τον αναγεννώμενο ήλιο.
Το κόψιμο της βασιλόπιτας αποτελεί εξέλιξη του αρχαιοελληνικού εθίμου του εορταστικού άρτου, το οποίο οι αρχαίοι Έλληνες πρόσφεραν στους θεούς, σε μεγάλες αγροτικές γιορτές, όπως τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
Αξιούσθε!
Καλες γιορτες σε ολους,καλη πρωτοχρονια.
και κατι σχετικο με τις ημερες που ερχονται.
Μην αρχισετε τις αντεγκλισεις,δεν το βαζω να μαλωσουμε παλι,απλα οποιος θελει ας προβληματιστει.
»Σύμφωνα με τη χρονολογία που χρησιμοποιούμε, ο βασιλιάς Ηρώδης πέθανε το 4π.Χ. Τα ευαγγέλια όμως ισχυρίζονται ότι όταν πέθανε ο Ηρώδης, ο μικρός Ιησούς ήταν ήδη πάνω από 2 ετών. Τι συνέβη; Σήμερα είναι γενικά αποδεκτό ότι η διαφορά οφείλεται σ’ ένα σφάλμα υπολογισμού κάποιου αστρονόμου-μοναχού του Διονυσίου του Μικρού, τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Αυτός λανθασμένα υπολόγισε ότι το έτος γέννησης του Ιησού ήταν το 754 «από κτίσεως Ρώμης» ενώ το σωστό είναι γύρω στο 747 ενώ ο θάνατος του Ηρώδη στο 750. Οι συνήθεις χρονολογίες που προτείνονται ως πιθανές για τη γέννηση του Ιησού βρίσκονται δηλαδή μεταξύ το 9 και του 4 προ Χριστού, όσο παράλογο κι αν ακούγεται αυτό με πιθανότερη χρονολογία το 7π.Χ. Όσο για την ακριβή ημερομηνία γέννησής του, η 25η Δεκεμβρίου που όλοι γνωρίζουμε, και αυτή παρουσιάζει κάποια προβλήματα. Τα ευαγγέλια μιλούν για βοσκούς οι οποίοι την ώρα της γέννησης βρισκόταν έξω προσέχοντας τα κοπάδια τους τη νύχτα. Όμως ο χειμώνας στη Ιερουσαλήμ είναι βαρύς. Μερικές φορές συμβαίνει ακόμα και να χιονίσει. Η παρουσία βοσκών που διανυκτέρευαν στην ύπαιθρο δεν ταιριάζει σε εποχή μέσα στην καρδιά του χειμώνα. Το ίδιο και η αναφορά ότι όλα αυτά συνέβησαν στη διάρκεια κάποιας απογραφής. Είναι λίγο περίεργο να καλούν τον πληθυσμό σε απογραφή μέσα στο χειμώνα.
Επειδή η 25η Δεκεμβρίου θεωρούνταν γιορτή και για τις παλαιότερες θρησκείες – γιόρταζαν τη γέννηση του Ήλιου της Δικαιοσύνης (Natalis Solis Invicti) – (ή γέννηση του Απόλλωνα ,Πατέρας ό Θεός Δίας Μητέρα ή Παρθένα Λητώ και ή γέννηση του Απόλλωνα στις 25 Δεκεμβρίου) μερικοί διατυπώνουν την άποψη ότι εξ επίτηδες ορίστηκε αυτή η ημερομηνία για να γιορτάζεται η γέννηση του ιδρυτή της νέας θρησκείας. Από την άλλη, η παράδοση που θέλει την γέννηση του Ιησού το χειμώνα ξεκίνησε μάλλον νωρίς ανάμεσα στους Χριστιανούς. Μια ακόμα αρχαιότερη ημερομηνία για τα Χριστούγεννα είναι η 6η Ιανουαρίου που και αυτή βρίσκεται πολύ κοντά στην σημερινή, μέσα στο χειμώνα.Κατά βάθος βέβαια περισσότερη σημασία έχει το ίδιο το γεγονός παρά η ημερομηνία του. Η σταύρωση και η ανάσταση για παράδειγμα δεν γιορτάζονται σε κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία. Το περιεχόμενο τέτοιων γιορτών βρίσκεται στο νόημά τους καθώς αποτελούν ευκαιρίες ανάμνησης.Όσο για την πραγματική ημερομηνία γέννησης του Ιησού, ίσως οι αναφορές στο «Άστρο των Χριστουγέννων» να μπορούν να ρίξουν λίγο περισσότερο φως. Το Άστρο των Χριστουγέννων
Λίγο καιρό μετά τη γέννηση του Ιησού τα ευαγγέλια αναφέρουν ότι εμφανίστηκαν κάποιοι «μάγοι από τη Ανατολή» ζητώντας να μάθουν για τον «νεογέννητο βασιλιά» του οποίου είχαν δει «το αστέρι του στη ανατολή». Τα ευαγγέλια αναφέρουν ότι επισκέφθηκαν τον μικρό Ιησού στο σπίτι όπου έμενε στη Βηθλεέμ (η «μάγοι στη φάτνη» είναι μεταγενέστερος μύθος).Ποιοι ήταν και τι είχαν δει ώστε να σκεφτούν κάτι τέτοιο;Ως «Μάγοι» ήταν, εκείνη την εποχή, γνωστοί οι ιερείς μιας μορφής Ζωροαστρισμού. Της θρησκείας των Περσών που λίγο πολύ κυριαρχούσε τότε στην Μεσοποταμία. Είναι επίσης γνωστό ότι οι «Μάγοι» αυτοί είχαν πάθος με την αστρολογία και την παρατήρηση του ουρανού. Αν πράγματι είχαν παρατηρήσει κάτι ασυνήθιστο στον ουρανό η εμφάνισή τους θα μπορούσε να θεωρηθεί δικαιολογημένη.Οι αναφορές μιλούν για «ένα αστέρι στη ανατολή» το οποίο ερμήνευσαν ως την γέννηση ενός «νέου βασιλιά». Θα μπορούσε βέβαια η εξιστόρηση αυτή να θεωρηθεί εντελώς φανταστική ή και να αποδοθεί η εμφάνιση του «Άστρου» σε κάποιο υπερφυσικό φαινόμενο. Ωστόσο, ένα αστρονομικό φαινόμενο που πολύ θυμίζει τις αναφορές για το «άστρο στην ανατολή» πράγματι συνέβη γύρω στην εποχή που μας ενδιαφέρει. Στην αρχή του καλοκαιριού του 7π.Χ. μια εξαιρετική περίπτωση «συνόδου» πλανητών αναμφίβολα θα έστρεψε πολλά μάτια στον ουρανό. Η Γη, ο Δίας, ο Κρόνος, και ο Ουρανός βρέθηκαν ευθυγραμμισμένοι, στον αστερισμό των Ιχθύων (σημειώστε τη Συγχρονικότητα το «ΙΧΘΥΣ» αργότερα σήμαινε το Χριστό) ακριβώς στη ανατολή. Με τον Δία και τον Κρόνο να αλληλοκαλύπτωνται κατά διαστήματα. Θα ήταν ένα πολύ εντυπωσιακό θέαμα! Τη δε νύχτα της 21ης Ιουνίου του 7π.Χ. το φαινόμενο κορυφώθηκε με την ταυτόχρονη ευθυγράμμιση και της Σελήνης. Εκείνη τη νύχτα, γύρω στις 11:30 (τοπική ώρα) φάνηκε στον ουρανό της Μεσοποταμίας (και όχι μόνο), να ανατέλλει μέσα από τους Ιχθύες το εντυπωσιακό αυτό σύμπλεγμα ακριβώς από το σημείο της ανατολής.Να ήταν άραγε η βραδιά της 21ης Ιουνίου του 7π.Χ. η πραγματική νύχτα των Χριστουγέννων; Αν και δεν μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο με ασφάλεια είναι πολύ πιθανό. Η εποχή του καλοκαιριού θα ήταν κατάλληλη για την απογραφή. Επίσης μια τέτοια καλοκαιρινή νύχτα θα μπορούσε να δικαιολογήσει και τη διανυκτέρευση των βοσκών στα χωράφια.Αλλά πάλι το «πότε» έχει μικρότερη σημασία από το «τι» στην συγκεκριμένη περίπτωση. >>
Χρήστος Ζ. Κώνστας
πηγη:http://apollogalaxy.blogspot.com/2007_12_01_archive.html
Καλή η ξενάγηση Ιουλιανέ, υπάρχουν τόσα πολλά που όλοι οι αναλυτές συμφωνούν ότι δεν συμφωνούν με τις γραφές.
Εγώ σαν ανορθόδοξος άθεος αλλα και λάτρης της Ελληνικής φιλοσοφίας πάω ένα βήμα μπροστά και αναρωτιέμαι: ήταν φυσικό άτομο ο χριστός? Τι έχουμε που το αποδεικνύει ετούτο? Τίποτα απόλυτος! Μονο αναφορές από εβραίους συγγραφείς 100-200-300 αργότερα από τον υποτιθέμενο θάνατο του.
ΙΟΥΛΙΑΝΕ ΨΑΞΕ ΜΕΣΑ ΣΟΥ.ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΣΧΕΤΩΣ ΕΠΟΧΗΣ.ΜΕ ΑΓΑΠΗ.
Ευχαριστω Α.Κ,
επισης!
Ο καθενας πρεπει να ψαξει μεσα του.
Στην γέννηση του ιησού μανώλη Tο αστέρι δείχνει ότι είναι άνθρωπος λαμπρός και οι μάγοι δίνουν κύρος με την παρουσία τους.Όμως όπως λέει η ελληνική παράδοσις αυτός που είχε άστρο ήταν ο Πυθαγόρας,Τον Πυθαγόρα, που εγέννησε από τον Απόλλωνα τον φίλο του Διός,
η Πυθαΐς, η ομορφότερη μεταξύ των Σαμίων»…λέμε αυτός έχει άστρο δηλαδή είναι καλότυχος η θα έχει καλή ζωή η θα είναι διάσημος,αυτός ήταν ο Πυθαγόρας,όπως μας λέει η παράδοση όταν γεννήθηκε ο ουρανός φωτίστηκε με λαμπρό άστρο,ίδια παλιά γνωστή ιστορία τότε για τους έλληνες όχι όμως για του ξένους κατοίκους της απέραντης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και φυσικά αλλόθρησκους.Η αλήθεια είναι ότι η νέα θρησκεία αντικατάστησε τις αρχαίες μας γιορτές,μην ξεχνάμε ότι στην νίκαια έγινε η πρώτη σύνοδος με παρουσία του κωνσταντίνου αυτοκράτορα τις ρώμης και εκεί ήταν η γέννησης τις νέας θρησκείας,δεν είχε ούτε δοξολογία ούτε ευαγγέλια,σκόρπια πράγματα δηλαδή και πολύ περισσότερο γιορτές.αυτές τις μέρες γιορτάζουμε τον ήλιο Φοίβο Απόλλων δηλαδή το νέο φως και επειδή το φως είναι ήλιος έχουμε τα ηλιουγεννα 22 του μηνός.Μην ξεχνάτε ότι οι εθνικοί δεν δεχόντουσαν τον χριστιανισμό σαν κάτι νέο αφού ούτως η άλλος είχαν πολλούς θεούς,όμως ο βασικός λόγος απόρριψης του ήταν ότι αν θεωρείτο θεός η θεωρείτο ηλιακή θεότητα,όπως σχέσει με ηλιακές θεότητες έχει ο μιθραισμος.αυτά για την ιστορία των χριστουγέννων,και όποιος θέλει πιστεύει.
Ψάξτε μέσα σας, γιατί αν ψάξετε στην τσέπη σας θα απογοητευτείτε!!!
Ακριβώς φίλτατε stef
Η 25η Δεκεμβρίου ήταν στην αρχαιότητα μια πολύ σημαντική ημέρα αφιερωμένη στη λατρεία του ήλιου και των διάφορων ηλιακών θεοτήτων. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται και ο Μίθρας του οποίου τα γενέθλια εορτάζονταν στις 25 Δεκεμβρίου.
Η χριστιανική εκκλησία καπηλεύθηκε την ημερομηνία αυτή εξ αιτίας της τεράστιας δημοφιλίας της και απλώς άλλαξε το περιεχόμενο της προχριστιανικής αυτής εορτής.
Άλλωστε κατά την διάρκεια των πρώτων αιώνων της χριστιανικής χρονολόγησης τα γενέθλια του Ιησού (εάν πράγματι υπήρξε, καθότι δεν ειναι ιστορικά διαπιστωμένη η ύπαρξη του) εορτάζονταν σε διάφορες ημερομηνίες, όπως η 15η Απριλίου η 20η Μαΐου η 17η Νοεμβρίου και η 6η Ιανουαρίου.
Η γενέθλια μέρα του Ιησού οριστικέ τελικώς ως η 25η Δεκεμβρίου στη Ρώμη και στα μέσα του 4ου αιώνα από τον πάπα Ιούλιο τον Α΄
Οι εορτασμοί των ημερών των Χριστουγέννων ειναι κατά πολύ παλαιότεροι του Ιησού. Παλαιοτέρα και από τον Μίθρα, στην Αίγυπτο εορτάζονταν με μεγάλες τιμές η γέννηση του Θεού Όσιρη.
Η χριστιανική εκκλησία καπηλεύτηκε την γιορτή αυτή και την μετέτρεψε σε χριστιανική ονομάζοντάς την «Χριστούγεννα»
Το έθιμο του στολισμένου δένδρου δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον Ιησού αλλά και το χριστιανισμό γενικότερα. Στον Ελληνικό χώρο, από τα Ομηρικά κιόλας χρόνια, οι άνθρωποι τιμούσαν τα Κρόνια, στολίζοντας δένδρα με στολίδια και πορτοκάλια, τιμώντας έτσι τον αναγεννώμενο ήλιο.
Το κόψιμο της βασιλόπιτας αποτελεί εξέλιξη του αρχαιοελληνικού εθίμου του εορταστικού άρτου, το οποίο οι αρχαίοι Έλληνες πρόσφεραν στους θεούς, σε μεγάλες αγροτικές γιορτές, όπως τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια.
(: 0k zangle