"Greek National Pride" blog / ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ / ΕΛΛΑΔΑ / OIKONOMIA

H ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ


Το χαμηλό συνολικό χρέος της Ελλάδας, η διαχείριση του, η δύσκολη θέση της Γερμανίας, η Ελληνική πραγματικότητα και ο θεμιτός περιορισμός των οφειλών μας

Μία από τις σημαντικότερες πρόσφατες ειδήσεις ήταν αναμφίβολα η «δήλωση» της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS) σχετικά με το ότι, η Ελλάδα έχει ένα από τα μικρότερα συνολικά χρέη (δημόσιο και ιδιωτικό), συγκριτικά με την πλειοψηφία των «δυτικών» χωρών – κάτι που έχουμε αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν (άρθρα μας: Ο τυφλός γίγαντας, Οι μνηστήρες της Ευρώπης κλπ). Εκτός αυτού η ίδια τράπεζα συμπλήρωσε ότι, η κρίση δανεισμού της Ελλάδας, είναι απόλυτα «διαχειρίσιμη» – ακριβώς λόγω των χαμηλών συνολικών χρεών της (Πίνακας Ι).

 

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Συνολικό χρέος 2008 επιλεγμένων κρατών, σε σχέση (%) με το ΑΕΠ

 

Χώρα Συν.Χρέος Τράπεζες Επιχειρήσεις Νοικοκυριά Δημόσιο
           
Βρετανία 469 202 114 101 52
Ιαπωνία 459 108 96 67 188
Ισπανία 342 75 136 85 47
Ν. Κορέα 331 108 115 80 37
Ελβετία 313 84 75 118 37
Γαλλία 308 81 110 44 73
Ιταλία 298 77 81 40 101
Η.Π.Α. 290 56 78 96 60
Γερμανία 274 76 66 62 69
Καναδάς 245 47 54 84 60
Ελλάδα* 230       108

* 2007

Πηγή: McKinsey Global Institute

Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Σημείωση 1: Τα μεγέθη έχουν διαφοροποιηθεί το 2009, όπως έχουμε αναφέρει σε πίνακες προηγουμένων άρθρων μας

Σημείωση 2: Το ιδιωτικό χρέος είναι το σύνολο του χρέους των τραπεζών, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, εκτός του δημοσίου.

Εν τούτοις, η συγκεκριμένη είδηση δεν προβλήθηκε – παρά την τεράστια σημασία της, με βάση την οποία εντελώς αδικαιολόγητα οδηγηθήκαμε στην «κατοχή» του ΔΝΤ. Αντίθετα, τα ΜΜΕ εστίασαν την προσοχή τους σε μία άλλη τοποθέτηση της κεντρικής τράπεζας των κεντρικών τραπεζών, η οποία ισχυρίσθηκε ότι, για την άνοδο των επιτοκίων (spreads) των δημοσίων ομολόγων των χωρών της ΕΕ, ευθύνονται από κοινού η Γερμανία και η Γαλλία – επειδή προκλήθηκε από την «επιμονή» τους να συμμετέχουν οι «αγορές», σε ενδεχόμενη «μερική» διαγραφή απαιτήσεων (haircut) από κάποιες υπερχρεωμένες χώρες (κατά την άποψη μας μία εντελώς άδικη κατηγορία, αφού τα επιτόκια έχουν ακολουθήσει από πολύ καιρό πριν ανοδική πορεία). 

Φυσικά, από την πλευρά της BIS, είναι εύλογη η «ενοχοποίηση» κάποιων κρατών, για την αύξηση των επιτοκίων των κρατικών ομολόγων (σε επίπεδα που ξεπερνούν εγκληματικά το ρυθμό ανάπτυξης). Όμως, γιατί αλήθεια «συστοιχίζονται» τα ΜΜΕ με τη θέση της, παρά την εύλογη «απαίτηση» των Γερμανών και των Γάλλων, να συμμετέχουν οι δανειστές σε μία ενδεχόμενη διαγραφή χρεών;

Τόσο οι Γάλλοι, όσο και (ιδιαίτερα) οι Γερμανοί, λειτουργούν με υπερβολική ιδιοτέλεια, αναπτυσσόμενοι εις βάρος των Ευρωπαίων-εταίρων τους. Εν τούτοις όμως, δεν είναι λογικό να «καταδικάζονται» εκ των προτέρων όλες οι ενέργειες τους, χωρίς προηγουμένως να αναλύονται διεξοδικά. Σε μία τέτοια περίπτωση, όταν δηλαδή δεν κρίνονται αντικειμενικά, αλλά με προκατάληψη, απλά ενισχύεται ο εμφύλιο πόλεμος, στον οποίο αναμφίβολα στοχεύουν οι εχθροί της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης.

Εκτός αυτού, γιατί αλήθεια «υποβαθμίζονται» τα πλεονεκτήματα της χώρας μας, σε σχέση με τους λοιπούς «εταίρους» της, οι οποίοι είναι πολύ περισσότερο χρεωμένοι; Μήπως επειδή εξυπηρετούνται κάποιοι άλλοι σκοποί, οι οποίοι ταιριάζουν, ταυτίζονται καλύτερα, με τους αντίστοιχους των επιδόξων κατακτητών της, όπως αυτοί εκπροσωπούνται από τους συνδίκους του διαβόλου; Ή μήπως απλά προγραμματίζεται η έξοδος της από την Ευρωζώνη η οποία, συνοδευόμενη με μία μεγάλη υποτίμηση του νέου νομίσματος της (30-50%), θα εκτίνασσε σε δυσθεώρητα επίπεδα τόσο το δημόσιο, όσο και το ιδιωτικό χρέος της;

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η σκιώδης διακυβέρνηση μας προφανώς γνωρίζει την «καθαρή θέση» της χώρας μας, όπως εύκολα συμπεραίνεται από τη βιασύνη της να «εκκαθαρίσει» τις ΔΕΚΟ από οφειλές και δαπάνες (ύψος αμοιβών και αριθμός των εργαζομένων, διαγραφή των χρεών τους προς το Ελληνικό Δημόσιο κλπ) – πριν ακόμη «δρομολογήσει» τη λεηλασία τους, δια μέσου της εξαγοράς τους από τις πολυεθνικές-εντολοδόχους της (κατ’ ευφημισμό, ονομάζονται «αποκρατικοποιήσεις»).

Μήπως λοιπόν για τον ίδιο αυτό λόγο αυξάνει παραδόξως και τις τιμές πώλησης των κοινωφελών, κερδοφόρων εταιρειών του δημοσίου, οι οποίες λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ενώ είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο; (όπως για παράδειγμα της ΔΕΗ;). Όλοι φυσικά συμφωνούμε με τον περιορισμό της σπατάλης στις ΔΕΚΟ, ακόμη και με την αύξηση της κερδοφορίας τους – αρκεί όμως τα «έσοδα» τους να μην καταλήξουν στα ταμεία των πολυεθνικών, των τοκογλύφων και των συνδίκων τους.

Συνεχίζοντας, η Ελλάδα είναι μία από τις ελάχιστες «δυτικές» χώρες, οι οποίες διαθέτουν ακόμη μεγάλη δημόσια περιουσία (περί τα 300 δις €), ανεκμετάλλευτο, ενδεχομένως πλούσιο υπέδαφος, ελάχιστο συνολικό χρέος (252% του ΑΕΠ, όταν στη Μ. Βρετανία ξεπερνάει σήμερα το 500%), καθώς επίσης πολύ κερδοφόρες κοινωφελείς εταιρείες, στην ιδιοκτησία του κράτους (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΗ κλπ). Επίσης, σημαντικούς τομείς στην Οικονομία της (τουρισμός, ναυτιλία, ποιοτικά γεωργικά προϊόντα), οι οποίοι δεν έχουν ουσιαστικά το φόβο του μισθολογικού ανταγωνισμού, εκ μέρους των αναπτυσσομένων χωρών (Κίνα, Ινδία, Ρωσία κλπ) – όπως συμβαίνει με τις γερμανικές και άλλες βιομηχανίες.

Επομένως είναι σε θέση, όπως πολύ σωστά αναφέρει η BIS στην τριμηνιαία της έκθεση (13.12.10), να διαχειρισθεί το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα του προϋπολογισμού της αρκεί βέβαια να στηριχθεί στην ανάπτυξη, η οποία αποτελεί το μοναδικό δρόμο μείωσης των δημοσίων χρεών, με την ταυτόχρονη αύξηση των ιδιωτικών (το κράτος έχει μεγαλύτερα φορολογικά έσοδα, λόγω αύξησης του ΑΕΠ, ενώ οι επιχειρήσεις επενδύουν δανειζόμενες, λόγω των ευοίωνων προοπτικών κερδοφορίας τους). Γιατί λοιπόν επιλέγεται από την κυβέρνηση μας ο εντελώς αντίθετος δρόμος – ο οποίος οδηγεί, μέσα από μία ύφεση άνευ προηγουμένου, στην ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας μας;

Περαιτέρω, τι εμποδίζει αλήθεια την Ελλάδα να αγωνισθεί για τη διαγραφή μέρους των χρεών της (30-40%) όταν, αφενός μεν οι νέοι κάτοχοι των ομολόγων της τα έχουν αποκτήσει ήδη με έκπτωση (discount), ύψους έως και 30%, αφετέρου δε προέρχονται από τα τοκογλυφικά επιτόκια των προστατευομένων της BIS – καθώς επίσης από την εκτεταμένη διαφθορά, η οποία «συμβαδίζει» με την υπερβολική κερδοφορία (κερδοσκοπία) των πολυεθνικών θηρίων (Siemens κλπ); Πόσο μάλλον αφού «συνηγορούν», υπέρ της συμμετοχής των δανειστών σε ενδεχόμενες διαγραφές χρεών, οι ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ,  η Γερμανία και η Γαλλία, ενώ τυχόν χρεοκοπία της χώρας μας θα «πυροδοτούσε» μία ασφαλιστική βόμβα μεγατόνων;

Τέλος, ο Πίνακας ΙΙ καταγράφει τις απαιτήσεις των γερμανικών τραπεζών οι οποίες, υποστηριζόμενες από το «Βατικανό του Κεφαλαίου», όπως αποκαλείται συχνά η  BIS, προσπαθούν να αποφύγουν τη συμμετοχή τους στα ρίσκα που οι ίδιες ανέλαβαν, έναντι υψηλών (τοκογλυφικών) προοπτικών κερδοφορίας.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ: Εξωτερικές απαιτήσεις (δάνεια) των γερμανικών τραπεζών σε δις €, με ημερομηνία καταγραφής τέλη Αυγούστου 2010

 

Χώρες Συνολικά Τράπεζες Επιχειρήσεις Δημόσιο
         
Μ. Βρετανία 379.579 145.194 228.513 5.872
Γαλλία 167.092 92.403 61.209 13.480
Ισπανία 146.755 62.963 63.439 20.353
Ιταλία 133.296 48.138 45.664 39.494
Λουξεμβούργο 124.503 38.035 84.143 2.325
Ολλανδία 123.527 38.147 79.918 5.462
Ιρλανδία 114.707 43.025 69.318 2.364
Αυστρία 69.098 46.738 9.271 13.089
Πολωνία 44.094 7.512 24.688 11.894
Πορτογαλία 28.685 13.130 9.862 5.693
Ελλάδα 27.990 2.451 7.614 17.925
         
Ευρώπη 1.524.366
Λοιπός κόσμος 928.625      
Γενικό σύνολο 2.452.991

Πηγή: Bundesbank

Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Όπως διαπιστώνουμε από τον Πίνακα ΙΙ, τα συνολικά δάνεια των γερμανικών τραπεζών είναι σχεδόν ανάλογα με το ΑΕΠ της χώρας τους (2.491,40 δις € το 2008) – γεγονός που τεκμηριώνει την «επικινδυνότητα» της Γερμανίας, τη δύσκολη θέση δηλαδή που θα βρεθεί (αύξηση των επιτοκίων δανεισμού της κλπ), εάν τυχόν υπάρξουν σοβαρές «συστημικές αναταράξεις». Ίσως λοιπόν για το λόγο αυτό η Γερμανία συνηγορεί υπέρ της «ελεγχόμενης» διαγραφής μέρους των απαιτήσεων των τραπεζών της, απέναντι σε κάποιες υπερχρεωμένες χώρες. Γιατί λοιπόν εμείς να μην στηρίξουμε την προσπάθεια της;

Κλείνοντας, αυτή θα είναι η βασική αιτία (εκτός από τις μεγάλες ενδοευρωπαϊκές εξαγωγές), για την οποία πιθανότατα η γερμανική κυβέρνηση θα υποστηρίξει τελικά το Ευρώ – παρά την αντίθεση μεγάλου μέρους των Πολιτών της (47%), οι οποίοι θα προτιμούσαν (από άγνοια βέβαια των οικονομικών συνθηκών της χώρας τους, αλλά και των διεθνών συσχετισμών) την επιστροφή στο Μάρκο.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ολοκληρώνοντας, με τη διαφθορά να κυμαίνεται «στατιστικά» στα επίπεδα του 8% του ΑΕΠ (άρθρο μας), τα τελευταία δέκα χρόνια «σπαταλήθηκαν» από τις Ελληνικές κυβερνήσεις περί τα 160 δις € (το 50% του σημερινού δημοσίου χρέους μας), προς όφελος τοκογλύφων και πολυεθνικών, για τη «σπατάλη» των οποίων προφανώς δεν είναι υπεύθυνοι οι Έλληνες Πολίτες – όπως δεν είναι επίσης υπεύθυνοι οι Ιρλανδοί, οι Ισπανοί, οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί Πολίτες, για τις κερδοσκοπικές ζημίες των τραπεζών τους, τις οποίες όμως τελικά κλήθηκαν οι ίδιοι να πληρώσουν.

Μία ενδεχόμενη λοιπόν διαγραφή δημοσίων χρεών της τάξης του 30-40% δεν είναι μόνο απαραίτητη, αλλά και απολύτως «θεμιτή» – τουλάχιστον όσον αφορά το σύνολο των Ελλήνων Πολιτών, οι οποίοι δεν συμμετείχαν καθόλου στα «πάρτι της διαφθοράς», τα οποία οργάνωναν μεθοδικά οι πολυεθνικοί-διαφθορείς, με «καλεσμένους» τις κυβερνήσεις, τις τελευταίες δεκαετίες (ας μην προσθέσουμε τα πολεμικά χρέη της Γερμανίας απέναντι μας, όπως επίσης το κόστος του εξοπλισμού και της λαθρομετανάστευσης, στα οποία δεν συμμετέχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως όφειλε).

Διαφορετικά η χώρα μας κινδυνεύει, είτε από την «καταναγκαστική» μεταφορά πόρων, από τον ιδιωτικό στο δημόσιο τομέα (δια μέσου της υπερβολικής φορολόγησης-λεηλασίας, σύμφωνα με τη μέθοδο του ΔΝΤ), είτε από την ελεγχόμενη χρεοκοπία – αφού δεν είναι νομοθετικά κατοχυρωμένη, εξ όσων τουλάχιστον γνωρίζουμε, η απαγόρευση πτώχευσης του δημοσίου.

Αντίθετα, σύμφωνα με τη γερμανική νομοθεσία (παράγραφος 12 του πτωχευτικού Δικαίου), τα περιουσιακά στοιχεία ενός κράτους δεν μπορούν να ρευστοποιηθούν ή να χρησιμοποιηθούν σαν εγγύηση απέναντι στους διεθνείς δανειστές, όπως συμβαίνει με τα μηχανήματα ή με τα ακίνητα μίας ιδιωτικής επιχείρησης. Το ανώτατο νομοθετικό όργανο δε της Γερμανίας (Bundesverfassungsgericht) έχει αποφανθεί, με αμετάκλητη απόφαση του από το 1962 ότι, «Μία χώρα δεν επιτρέπεται να χρεοκοπήσει».

Επομένως, δεν είναι δυνατόν να ζητάει η ίδια η Γερμανία την καθιέρωση της ελεγχόμενης χρεοκοπίας για κάποια κράτη-μέλη της Ευρωζώνης. Πόσο μάλλον όταν κάτι τέτοιο δεν έγινε ούτε από το «Κλαμπ του Παρισιού» (υπεύθυνο για τον διακανονισμό των κρατικών χρεών – με 419 «αναδιαρθρώσεις» 88 χωρών στο «ενεργητικό» του), ούτε από το «Κλαμπ του Λονδίνου» (υπεύθυνο για τη χρεοκοπία/διακανονισμό των χρεών ιδιωτικών τραπεζών απέναντι σε κράτη), στο οποίο (Λονδίνο), όλως παραδόξως, «υπήχθη» το, μάλλον εγκληματικό και ανεύθυνα υπογεγραμμένο,  Ελληνικό μνημόνιο.

Βασίλης Βιλιάρδος (copyright)

Αθήνα, 16. Δεκεμβρίου 2010

πηγη

One thought on “H ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

  1. ΕΑΝ ΘΕΣΟΥΜΕ ΩΣ ΑΞΙΩΜΑ ΟΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Ο ΓΑΠ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΚΑΚΟ , Ε ΤΟΤΕ ΘΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΡΡΩΝΟΥΜΕ ( μερος τριτο )

    From HEIL GAP

    Φωτογραφία

    Η Καγκελάριος της Γερμανίας Angela Merkel, που υποστηρίζεται και από άλλους Ευρωπαίους ηγέτες κατάφεραν την Πέμπτη να σταματήσουν την οικονομική καταστροφή για εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ, αναστέλλοντας την εισαγωγή των ευρωομολόγων και την επέκταση της τράπεζας 750 δισεκατομμύρια ταμείο διάσωσης του ευρώ στη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες .
    Αν και η οικονομική κατάρρευση έχει παρεμποδιστεί, το ζωτικό όμως θέμα για το πώς να επιστρέψει η Ευρώπη στην ανάπτυξη πρέπει να αντιμετωπιστεί τώρα. Αυτό είναι βέβαιο ότι θα τεθούν πολύ σκληρά ερωτήματα για το πώς θα πρέπει διαχειριστεί το νόμισμα του ευρώ.
    Αλλά η επιτυχία της Μέρκελ σε μια κρίσιμη σύνοδο κορυφής αποδεικνύει ότι υπάρχει πολιτική ηγεσία της Ευρώπης είναι ικανη να αντιμετωπίσει τα θεμελιώδη οικονομικά προβλήματα που μαστίζουν την ευρωζώνη.
    Φυσικά τα ΓΑΠ-ευρωομόλογα καθώς και ένα μεγαλύτερο ταμείο διάσωσης που απαιτείτο από την οικονομική ελίτ θα είχε οδηγήσει σε συνολική αύξηση του χρέους για την ευρωζώνη.
    Οι οικονομίες της ευρωζώνης βαθιά βυθισμένες σε μια κρίση του χρέους, που δημιουργήθηκε από την υποχρέωση να καταβάλουν τόκους για αστρονομικές ποσότητες των κλασματικών-αποθεμάτων του τραπεζικού χρέους που έχει σαν βασική του ισορροπία πια μια ηγεμονία του χρέους έναντι κάθε άλλης εθνικής κοινωνικής πολίτικης πολιτιστικής ανθρωπιστικής ανάγκης από τα κοινοβούλια, της Ελλάδας και Ιρλανδίας πρωτίστως και τα οποία αναγκάζουν τους φορολογούμενους να παραλάβουν τον παραφουσκωμένο λογαριασμό των τραπεζών .
    Για να χρηματοδοτήσουν τις πληρωμές τόκων για το γιγαντιαίο χρέος ιδιοκτησίας, οι κυβερνήσεις έχουν εφεύρει την θέσπιση των φορολογικών μέτρων λιτότητας, και, κατ ‘ουσία, «απαλλοτρίωση» των φόρων και των περιουσιακών στοιχείων των προδομένων από τις κυβερνήσεις τους χωρών για λογαριασμό των τραπεζών, των ομολογιούχων και hedgefunds και τους διαφόρους ιδιώτες επενδυτές τους.
    Η εισαγωγή των ευρωομολόγων και bailouts θα χρησίμευε μόνο για να αυξηθεί η ικανότητα των οικονομικών ελίτ να απορροφούν χρήματα για τις παρείσακτες οφειλές από κάθε χώρα, αλλά πλέον και από τη Γερμανία, και έτσι να εμβαθύνει η οικονομική κρίση .
    Δουλειές και προτάσεις του εθνοπροδοτη ΓΑΠ και πρόταση του κυρίου Σορος . Να όμως που το άλλο μέλος της λέσχης Bilderberg η Γερμανίδα καγκελάριος δεν τσίμπησε , ίσως γιατί έχει ένα περίεργο σύμπλεγμα και της αρέσει να βρίσκεται το κεφαλάκι της πάντα σταθερά κολλημένο επάνω στον λαιμό της .
    Και τώρα όπως καταλαβαίνουμε αφού ο ΓΑΠας δεν κατόρθωσε τελικά να κάνει την κρίση ευκαιρία , πολύ σύντομα τα αφεντικά του θα του δώσουν το διαβατήριο στο χέρι και άντε στο κακό .
    Τώρα να του πω να μας γράφεις ΓΑΠα , τι να πω έχω κάποιες αμφιβολίες για το εάν γνωρίζει γραφή . Να μωρέ επειδή είναι της διασποράς το λέω και εγώ, όχι για τίποτα άλλο .
    Να δούμε όμως αργότερα πως θα λειτουργήσει η ελεύθερη και εντιμότατη δικαιοσύνη , γιατί πολλά είναι τα εγκλήματα που έχουν γίνει τελευταία .
    Επειδή όμως είναι τόσο πολύ μεγάλο το πόσον του κεφαλαίου που απαιτείται για επενδύσεις σε θέσεις εργασίας και η εγχώρια κατανάλωση έχει ήδη αποστραγγιχτεί από την οικονομική ελίτ σε ένα πολύ γρήγορο ρυθμό, με μια ολοκληρωτική οικονομική κατάρρευση θα μπορούσε, στην πραγματικότητα, έχει προκύψει ακόμη περισσότερο χρέος.
    Ήδη, εκατομμύρια νέοι άνθρωποι δεν έχουν δουλειά: δεν υπάρχουν χρήματα για την εκπαίδευση, δεν έχουμε χρήματα για τις συντάξεις ή παροχές κοινωνικής πρόνοιας. Αλλά αν ο φαύλος κύκλος του χρέους δεν είχε διακοπεί την Πέμπτη στις Βρυξέλλες και δεν είχε μπλοκάρει την εισαγωγή των ευρωομολόγων και ένα διευρυμένο ταμείο διάσωσης, η ανεργία, η φτώχεια και η δυστυχία θα είχαν αυξηθεί.
    Στις Βρυξέλλες, η Μέρκελ και οι ηγέτες συμφώνησαν σε μια «διαρκή κρίση ή μηχανισμός διάσωσης» να εισαχθεί το 2013. Αυτό θα απαιτήσει μια αλλαγή στη Συνθήκη της Λισαβόνας και των ψηφοφόρων θα γίνει σίγουρα ζητώντας δημοψήφισμα .
    Το ίδιο το όνομα του ταμείου – «μόνιμος μηχανισμός κρίση» – υπογραμμίζει παραλογισμό του . ΑΚΟΥ ΕΚΕΙ ΜΟΝΙΜΟΣ . Η «μόνιμη κρίση» προκύπτει μόνο από το γεγονός ότι το κεφάλαιο είναι «μόνιμο» και θα αναρροφάται από πραγματικές οικονομίες για να πληρώσει το χρέος κλασματικών τραπεζικών αποθεματικών από το μηχανισμό των φορολογικών προϋπολογισμών και τα ταμεία διάσωσης τράπεζας, όπως το μόνιμο μηχανισμό αντιμετώπισης κρίσεων.
    ΔΗΛΑΔΗ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΚ@Τ@ ΣΕ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΔΩΡΟΥ .
    Το αποτέλεσμα αυτό είναι το «διαρκή κρίση» των οικονομιών και σκλαβιά στο χρέος στην καθοδική πορεία καταδίκης που φαίνεται ότι τελειώνει μόνο όταν η ελίτ δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα για τεράστια πολέμους. ( παλιά και δοκιμασμένη συνταγή ) . Η Μέρκελ όμως κατάφερε να επιβάλει αυστηρές ΠΛΕΟΝ προϋποθέσεις για τις χρηματοπιστωτικές αγορές και για την πρόσβαση στο νέο ταμείο «μόνιμη κρίση». Υπάρχουν ακόμη και μέτρα που θα επιτρέψουν στις κυβερνήσεις να αναγκάσουν τους κατόχους ομολόγων να σταματήσουν τις απαιτήσεις τους για τα άνευ αξίας χρεόγραφα τους. Αγορασμένα στο μισό της άξιας τους όπως μας πληροφορεί και ο κ. Χατζάρας στο δελτίο των έντεκα . Αυτή είναι η προφανής λύση σε αυτή την « κρίση » και σίγουρα θα εφαρμοστεί σε κάθε πραγματικά λειτουργική δημοκρατία που καθοδηγείται ΜΟΝΟ από την πραγματική οικονομία . Ναι για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ μόνο μιλάμε . Ενώ η οικονομική ελίτ που έχει βρει ένα πολύ κερδοφόρα «πρότυπο για απάτη» και «απαλλοτρίωση», μπορεί να λειτουργήσει μόνον εφόσον μπορεί να πάρει τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης ( συν διαδίκτυο ) και επίσης να βρει αρκετά διεφθαρμένους ή ανίκανους πολιτικούς , όπως στο κόμμα του Fianna Fail στην Ιρλανδία. και φυσικά το πασοκ μαζι με τα αριστεροδεξια δεκανίκια του στην χώρα μας .
    Στις Βρυξέλλες, η ελίτ έχει χτυπήσει σαφώς επάνω σε μια ατσάλινη πολιτικό με τη μορφή της Μέρκελ ( μην γελάτε γιατί έτσι αποδεδείχθηκε προχθές ) . Ενώ εκατομμύρια Ευρωπαίοι μπορούν να ανασάνουν με ανακούφιση επειδή υπάρχουν ακόμα μερικοί άνθρωποι με χαρακτήρα και αρμοδιότητες, οι οποίοι δεν μπορούν να αγοραστούν, να δωροδοκηθούν ή να εκφοβίζονται, και οι οποίοι
    έμειναν ακόμη σε θέσεις εξουσίας στην ευρωζώνη . Στην οικονομική δε ελίτ θα πρέπει να αναρωτιούνται πού θα βρουν να κατασπαράξουν το επόμενη δωρεάν γεύμα τους.
    Η Ελλάδα μας έχει ήδη σχεδόν ξεκοκαλιστεί από την οικονομική ελίτ και το ΔΝΤ / ΕΕ και η μικρή Ιρλανδία, με τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπους παρα-δίπλα από μας στη γραμμή για το ΔΝΤ / ΕΕ σε ένα φορολογικό καθεστώς λιτότητας για λογαριασμό των κατόχων ομολόγων.
    Επιπλέον, η πολιτική αντίσταση στην μηχανική ληστεία των τράπεζα αυξάνεται, κάνοντας μια επιδρομή στα κεφάλαια φορολογούμενος ολοένα και πιο επικίνδυνη. Στο Ηνωμένο Βασίλειο έγινε μια περικοπή του προϋπολογισμού κατά 40%, η μεγαλύτερη μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δισεκατομμύρια που χορηγεί στις τράπεζες για κλασματικό αποθεματικό, ( τα χρέη της λογιστικής ).
    Οι οικονομικές ελίτ, επίσης, εκπροσωπούμενη από ιδρύματα όπως η BMW το θεμέλιο της οικογένειας Quandt της και με μαριονέτες όπως ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου , που πίεσε εξ ισου σκληρά με τον ΓΑΠα για την ευρωομόλογα. αλλά που αντιμετωπίζουν σήμερα έναν προϋπολογισμό λιτότητας και στην Γερμανια και έτσι φαίνεται πια ότι η μόνη βραχυπρόθεσμα πηγή των μετρητών για την οικονομικό ελίτ είναι τώρα η ΕΚΤ. (ευρωπ.κεντρ.τραπεζα )
    Την Πέμπτη, η ΕΚΤ ανακοίνωσε ότι θα είναι διπλάσια σχεδόν η κεφαλαιουχική της βάση από € 5,8 δις ευρώ σε € 10.8 δισεκατομμύρια από το τέλος του 2012, προκειμένου να διατηρήσουν την αγορά ομολόγων από χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Οι φορολογούμενοι θα πρέπει να χρηματοδοτήσουν το νομοσχέδιο = 5 δισεκατομμύρια ευρώ = μέσω των διαφόρων κεντρικών τραπεζών τους. Με διορατικότητα, Raiffeisen Bank στην Αυστρία παραιτήθηκε από το μερίδιό της στην εθνική κεντρική τράπεζα αυτό το καλοκαίρι, αφήνοντας στους αυστριακούς φορολογούμενους να πληρώσουν το σύνολο του νομοσχεδίου ΕΚΤ.
    Ενώ η Σύνοδος Κορυφής των Βρυξελλών μπορεί να μείνει στην ιστορία ως το Στάλινγκραντ της οικονομικής ελίτ, όταν το ποσό της προκαταβολής των στρατευμάτων τους από τις επιδρομές των τραπεζιτών και των κατόχων ομολογιών τελικά σταματήσει, η νίκη όμως θα είναι εξασφαλισμένη όταν η οικονομία θα είναι καθαρά πλέον προσανατολισμένη στην ανάπτυξη. Σκληρές αποφάσεις για το ευρώ θα πρέπει να ληφθουν ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ μετάβαση και οποιαδήποτε επιστροφή στην αειφόρο ανάπτυξη. ( αειφόρος ανάπτυξη = σχήμα λόγου )
    Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ευρώ νόμισμα με περιορισμένο χώρο εμπόδισε χώρες όπως η Ελλάδα από την υποτίμηση του νομίσματος και την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητάς τους, και έτσι την δημιουργία θέσεων εργασίας και τη δημιουργία εσόδων. Αν και το πρόβλημα αυτό έχει πολλάκις ξαναπαρουσιαστεί από το σύνολο των αρθρογράφων της όμορφης πατρίδας μας .
    Και να αποφασιστεί ταυτοχρονως εάν θα επιτρέπει σε χώρες να φύγουν από την ευρωζώνη ή τη λειτουργία , των προ του ευρώ περιφερειακών τους νομισμάτων, και εάν παράλληλα με κάτι τέτοιο, οι χώρες αυτές θα βυθιστούν σε χρέος βαθύτερο παρά ποτέ η όχι .
    Η πρόσφατη ενίσχυση της Γερμανίας οφείλεται σε περισσότερες επενδύσεις και περισσότερα χρήματα για την εγχώρια κατανάλωση και είναι ευπρόσδεκτη. Όμως πολλές χώρες της ευρωζώνης όπως η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Ελλάδα θα καταρρεύσουν στη σκλαβιά χρέους προς τις τράπεζες και περιμετρικά τους είναι σίγουρο ότι θα καταστεί πιο δύσκολο για τη Γερμανία να εξάγει προς αυτές τα αγαθά της στο μέλλον – και έτσι κάτι τέτοιο θα απειλήσει και την οικονομική της ευρωστία .
    Είναι σαφές ότι η παρούσα ιδεολογία του ευρώ θα πρέπει να εγκαταλειφθεί. Οι χώρες πρέπει να ΕΧΟΥΝ τη δυνατότητα ΕΚΛΟΓΗΣ να φύγουν ή και να υποτιμήσουν το νόμισμά τους ή να θεσπίσουν περιφερειακά νομίσματα πράγμα που εάν γίνει με οικονομικούς όρους εθνικού και κοινοτικού συμφέροντος τότε και θα επιτρέψει την ανάπτυξη και την ανάκαμψη.
    Εκατομμύρια νέοι σε όλη την Ευρώπη δεν έχουν δουλειά ή ακόμα και τις προοπτικές της ιδίας της εκπαίδευσης τους εξαιτίας της ανικανότητας και της διαφθοράς των ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΩΝ από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ
    και ΑΡΚΕΤΟΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ ΠΛΗΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΟΠΟΥ Η ΑΠΑΤΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΣ έχουν συλληφθεί επί ΕΡΓΟΥ ΕΥΡΩ. Εκατομμύρια είναι άνεργοι. Εκατομμύρια πρέπει να ζήσουν από τις συντάξεις και τις άλλες παροχές πείνας.
    Το να συνεχιστεί αυτό είναι απολύτως απαράδεκτο.
    Και από την άλλη κατασπατάληση των εθνικών μας πόρων από τους διαπλεκομενους και επίσης την περίθαλψη εκατομμυρίων λαθραίων εισβολέων .
    Στην άλλη δε άκρη του κόσμου η οικονομία της Κίνας ΑΝΘΕΙ , επειδή η κυβέρνηση δημιουργεί χρήματα χωρίς κρατήσεις για μαϊμουδίστικα χρέη και ΟΧΙ ΜΟΝΟ λογω των χαμηλών ημερομισθίων όπως διαλαλούν στην αδελφότητα των 7 καναλιών .
    Οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη μπορεί να πράξουν το ίδιο, αλλά και να χορηγήσουν απευθείας τα χρήματα που θα ρέουν προς τον πολιτισμό, δημοτικά έργα, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για την αναζωογόνηση των κοινωνιών τους, να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και ανάπτυξη.
    Αλλά και μια πρόταση δική μου . Ας ακολουθησει για λίγο καιρό η αδύναμη Ευρώπη το παράδειγμα της προπολεμικής Γερμανίας με το χρήμα σε κουπόνια για δημόσια και ιδιωτικά έργα . (Ένα δισεκατομμύριο μη πληθωριστικές συναλλαγματικές, που ονομάζεται Εργατικό Treasury πιστοποιητικό, εκδόθηκε τότε κατά προσέγγιση του εν λόγω κόστους . Εκατομμύρια άνθρωποι τέθηκαν σε εργασίες για τα έργα αυτά.) (και επειδή άνθρωποι είμαστε και κάποιος ίσως δεν έλκεται από μια γερμανική ιδέα τότε του θυμίζουμε ότι πρώτος ήταν ο Αβραάμ Λίνκολν, ο οποίος χρηματοδότησε τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο με μια κυβέρνηση που έκδιδε τίτλους της που ονόμαζε «χαρτονομίσματα.» )
    Η οικονομική ανάπτυξη μπορεί να αποσυνδεθεί από την βιώσιμη κατανάλωση και τα άλλα κολπάκια με τις πιστωτικές κάρτες . και μην σας φαίνεται αδύνατο αυτό επειδή δεν το παραδέχονται η αδελφότητα των 7 καναλιών , απλώς να σκεφτείτε πως ζούσε αρκούντως καλά ο άνθρωπος σε παλαιότερες εποχές)
    Οι λαοί της Ευρώπης έχουν δικαίωμα στην αρμόδια οικονομική και πολιτική κυβέρνηση και την πρόσβαση σε μια σωστή εκπαίδευση, την απασχόληση κλπ. και το ξέρουν. Οι διαφορές ΜΚΟ Οι ΦΑΥΛΟΠΟΥΛΟΙ , οι τσιριζαιοι ,οι λοιποί νεοταξιτες της παγκοσμίου διακυβερνήσεως , τραγουδιστές της χούντας και μετακομμουνιστικα ζόμπι ας πάρουν τους λαθροεποικους τους και ας πάνε χεράκι χεράκι στις ισλαμοφασιστικες πατρίδες της ανατολής .
    Μπορεί και να τους βγει σε καλό . Που ξέρεις καμία φορά τι μέλλει γενέσθαι .
    Η δε ευρωζώνη και ΕΕ πρέπει ουσιαστικά και γρήγορα μεταρρυθμιστεί από τις κυβερνήσεις για να εξυπηρετήσει τα νόμιμα συμφέροντα των 400 εκατομμυρίων ΝΟΜΙΜΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ της Ευρώπης που έχει στην ΑΜΑΞΟΣΤΟΙΧΙΑ της και ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥΣ ως επί το πλείστον – ή θα υπάρξει σίγουρα μια επανάσταση από το λαό για την αποκατάσταση της ΑΜΕΣΗΣ δημοκρατίας και της υγιούς οικονομικής πολίτικης.
    Η ανάπτυξη δεν ταιριάζει με την επίθεση των τραπεζιτών και των κατόχων ομολογιών. Αλλά αυτό που χρειάζονται οι λαοί της Ευρώπης είναι μόνο η ανάπτυξη.
    Εκατομμύρια νέοι, κυρίως, έχουν δικαίωμα σε ένα μέλλον.
    Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι η Μέρκελ και άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες αντιμετώπισαν το βασικό ζήτημα για το πώς να αποκαταστήσουν την ρεαλιστική ανάπτυξη – και το σχέδιο για τις χώρες που θα επιτρέπεται να υποτιμήσουν να ανακτηθεί η ανταγωνιστικότητα και να προσθέσουν θέσεις εργασίας στην οικονομία.

    HEIL GAP (or mind the GAP)

    Φωτογραφία

Σχολιάστε