Η Σύνοδος Κορυφής τέλειωσε, ομόφωνα αποφασίστηκε η αλλαγή στη συνθήκη της Λισαβόνας, η Γερμανία πέρασε τον δικό της μηχανισμό στήριξης από το 2013 αλλά στην Ελλάδα σιωπή από την κυβέρνηση. Δεν είπαν τίποτε, δεν εξήγησαν τι σημαίνουν όλα αυτά, το πέρασαν στο ντούκου μέσα στη γενικότερη θολούρα της κρίσης.

Παρ’ όλα αυτά η απόφαση αυτή μπορεί να αλλάξει την εικόνα όλης της Ελλάδας, να προκαλέσει ραγδαίες αλλαγές στη ζωή των πολιτών, να δημιουργήσει για δεκαετίες ένα τοπίο άγριο για την οικονομία. Εκτός κι αν όλα αυτά γίνουν νωρίτερα.

Επειδή, λοιπόν η κυβέρνηση δεν μπαίνει στον κόπο να πει τι γίνεται, να απολογηθεί γιατί και αυτή ψήφισε την πρόταση της Μέρκελ και τελικά να εξηγήσει τι θα συμβεί στην Ελλάδα το 2013, οφείλουμε να πούμε τα εξής αν και οι προβλέψεις κάνουν λόγο για εξελίξεις πολύ νωρίτερα. Δηλαδή για έξοδο από την Ευρώπη χωρών όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία.

Με την αλλαγή της συνθήκης της Λισαβόνας ουσιαστικά δημιουργείται νέος μηχανισμός αντιμετώπισης κρίσεων με τη συμμετοχή ιδιωτών. Δηλαδή θα βγάλει από πάνω της η Γερμανία και οι άλλες μεγάλες χώρες τα “τοξικά” ομόλογα των φτωχών και προβληματικών χωρών όπως η Ελλάδα και τα χρέη θα τα αναλάβουν ιδιώτες.

Η χώρα το 2013 που θα βγει από το «Μνημόνιο 1» θα έχει χρέος πάνω από 150% και φυσικά άδεια ταμεία αφού θα έχει εξαντληθεί το δάνειο ενώ θα καλείται να πληρώσει τεράστια ποσά για τοκοχρεολύσια. Ακόμη και επιμήκυνση να συμφωνήσουμε απλά θα έχουμε περισσότερο χρόνο να πληρώσουμε τα χρέη μας. Όμως, η Ελλάδα για να βγει τότε στις αγορές θα πρέπει να δεχθεί επιτόκια πολύ υψηλά αφού θα πρέπει να ενταχθούν σ’ αυτά ρήτρες κινδύνου για μερική αποπληρωμή των ομολόγων που λήγουν.

Παράλληλα, η απόφαση προβλέπει ότι μπορεί η αγορά να μπλοκάρει δανεισμό της Ελλάδας ενώ δεν έχει προβλεφθεί αύξηση του ποσού που μπορεί να διαθέτει η ΕΤ για αγορά ελληνικών ή άλλων ομολόγων.

Με τη συμμετοχή και των ιδιωτών που θα αναλάβουν μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους, οι πιέσεις θα γίνουν πιο ασφυκτικές σε μια χώρα που θα είναι κατεστραμμένη οικονομικά και θα πρέπει να βρει από αλλού χρήμα. Επομένως, η ένταξη της Ελλάδας, της Ιρλανδίας ή άλλης προβληματικής χώρας στο νέο μηχανισμό στήριξης σημαίνει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι πάμε σε ελεγχόμενη πτώχευση, έξοδο από το ευρώ, υποτίμηση του εθνικού νομίσματος και εκκίνηση από την αρχή.

Με απλά λόγια, τέσσερα χρόνια απίστευτων θυσιών του ελληνικού λαού θα έχουν πάει στο βρόντο καθώς θα φτάνουμε στο ίδιο αποτέλεσμα: την πτώχευση.

Ποια είναι η μοναδική λύση που προκρίνουν φυσικά οι αγορές; Μα βεβαίως νέο δάνειο, νέο Μνημόνιο, νέα μέτρα, νέα φτώχεια.

Αυτά κρύβει η κυβέρνηση τώρα για να επανέλθει το 2013 (αν υπάρχει μέχρι τότε) και να θέσει τον ελληνικό λαό προς των ευθυνών του. Να στήσει δηλαδή κάλπες για να ψηφίσουν την αναθεώρηση της συνθήκης της Λισαβόνας με το εκβιαστικό δίλημμα ή πτωχεύουμε ή πάμε σε νέο δάνειο.

Ωραίο το κόλπο, όπως με το Μνημόνιο που υπογράφαμε χωρίς να ξέρουμε τι λέει. Ετσι και με την αναθεώρηση, την ακούμε αλλά δεν γνωρίζουμε ότι θα αλλάξει τη ζωή μας.

πηγη