Με περικοπές στους μισθούς και τα επιδόματα των εν δυνάμει εργαζομένων και στις συντάξεις των πάσης φύσεως «αποστράτων» της βιοπάλης, με φόρους επί φόρων και συνεχείς αυξήσεις του ΦΠΑ που αλυσσιδωτά επιδρούν στις τιμές κάθε προιόντος, κάθε αγαθού, μόνον ανόητοι θα πρέπει να είναι οι κάθε λογής αρμόδιοι, ώστε να περιμένουν αύξηση των εσόδων και επίτευξη ούτω πως των στόχων του περιβόητου Μνημονίου.

Πολύ περισσότερο ανόητοι πρέπει να είναι όσοι αρμόδιοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να υπάρξουν επενδύσεις από την στιγμή που το υφιστάμενο φορολογικό και νομικό πλαίσιο σήμερα στην χώρα μας διαρκώς μεταβάλλεται.

Και φυσικά ο κάθε επενδυτής αφού δεν γνωρίζει το επί τούτου πλαίσιο ως μια σταθερά από την οποία μπορεί να εκκινήσει την α΄ ή β΄ επιχειρηματική δραστηριότητα, γιατί να την ξεκινήσει;

Εάν δε σε αυτές τις αρνητικές για την πορεία της οικονομίας μας διαπιστώσεις προσθέσει κανείς την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που επικρατεί, εδώ και πολλούς μήνες,  γύρω από την Ελληνική Οικονομία – και ειδικώς τις αρνητικές επ’ αυτής… προφητείες των γνωστών και μη εξαιρετέων «οίκων» – τα πράγματα δυσκολεύουν αφάνταστα για αυξήσεις εσόδων και την ικανοποίηση των ελπίδων της Κυβέρνησης ότι θα φανούμε συνεπείς στα υπεσχημένα και υπογεγραμμένα προς τους δανειστές μας.

Το πλέον πιθανό είναι στην λήξι του τρέχοντος έτους να μην είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις που – εν θερμώ οπωσδήποτε – αναλάβαμε, τα ΔΝΤ και ΕΚΤ να μας πιέσουν αφάνταστα και η παρούσα ή άλλη οποιαδήποτε (εάν εν τω μεταξύ γίνουν πρόωρες εθνικές εκλογές) κυβέρνηση να καταφύγει στην πιο εύκολη μέθοδο: Νέοι φόροι, νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, νέες αυξήσεις σε ο,τιδήποτε έχει να κάνει με την αύξηση των εσόδων.

Και επειδή πάλι η συγκεκριμένη μέθοδος θα αποδώσει ελάχιστα και για ελάχιστο χρονικό διάστημα, σε λίγους μήνες θα έχουμε επανάληψη της ίδιας συνταγής και ούτω καθ’ εξής!.. Μέχρι να βγει η ψυχή μας!.. Ενώ στο μεταξύ ΒΕΒΑΙΟΝ είναι ότι μη υπαρχούσης άλλης λύσεως, θα προχωρήσει και το ξεπούλημα όχι  μόνον της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, του ΟΣΕ κλπ. αλλά και τμημάτων της εθνικής κυριαρχίας μας,  – πράγμα που προβλέπει και το περιβόητο Μνημόνιο – αρχίζοντας από τον ορυκτό πλούτο μας και καταλήγοντας, ίσως, στην πώλησι κάποιου νησιού μας ή και την ενοικίαση της Ακρόπολης  για τα επόμενα 100 έτη.

Ναι, ναι μην θεωρείτε τίποτε απίθανο πλέον εκεί που μας έφεραν οι πολιτικοί «μας» άρχοντες. Όλα μπορούν να μας τα κάνουν, πλέον, οι δανειστές μας, εκεί που φθάσαμε.
Διότι, ουσιαστικώς,  βρισκόμαστε ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗΝ! Εάν δεν το έχετε αντιληφθεί, σύντομα, πολύ σύντομα θα το νιώσετε.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΖΑΦΕΙΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

πηγη