Υπάρχει μια αρχή, η οποία διέπει όλες τις εφαρμοζόμενες στρατηγικές είτε πρόκειται για οικονομικές, είτε για πολιτικές. Αυτή η αρχή λέει τα εξής: «ισχυρότερου του πλούτου είναι η άμυνα.

Διότι όσο πλούσιος και να είσαι, αν δεν διαθέτεις ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, αυτός που εποφθαλμιά τη χώρα και τον πλούτο σου -αν και φτωχότερος διαθέτει ισχυρότερες ένοπλες δυνάμεις- θα πάρει και τον πλούτο και τη χώρα σου».

Αυτό δυστυχώς στη χώρα μας κάποιοι αρνούνται να το καταλάβουν ή δεν θέλουν να το καταλάβουν ή το χειρότερο, έχουν συμφωνήσει να μη το καταλάβουν.

Τι σημαίνει αυτό; Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, βρίσκονται στο χειρότερο σημείο τους από το 1974 και δυστυχώς παρά τις φιλότιμες προσπάθειες όλου του στρατιωτικού προσωπικού η κατάσταση είναι κάθε άλλο παρά ευοίωνη.

Ναι, η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα χρεωκοπίας. Ναι, η χώρα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις οικονομικές υποχρεώσεις της.

Ναι, η χώρα μας είναι υπερχρεωμένη και έρμαιο των «ορέξεων» των φραγκολεβαντίνων. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως βασικές αρχές της διασφάλισης της ακεραιότητας ενός κράτους, όπως οι ένοπλες δυνάμεις, παραμελούνται.

Σκοπός μας δεν είναι να δώσουμε στη δημοσιότητα απόρρητα στοιχεία και ούτε θα το κάνουμε. Όμως θα δώσουμε στην δημοσιότητα στοιχεία που δείχνουν το μέγεθος της κρατικής αδιαφορίας (όχι σκόπιμα πιστεύουμε) ώστε να υπάρξει κάποια κινητοποίηση που εν μέρει θα καλύψει όλα αυτά τα «κακώς κείμενα» που αυτή τη στιγμή λαμβάνουν χώρα στο στράτευμα.

Και ποια είναι αυτά;

Πολεμική αεροπορία

Ας ξεκινήσουμε από την πολεμική αεροπορία. Αιχμή του δόρατος της ελληνικής άμυνας, αποτελεί η πολεμική μας αεροπορία.

Και αυτό γιατί τόσο σε περίοδο ειρήνης, όσο και σε περίοδο σύρραξης είναι η πρώτη κατ’ εξοχήν δύναμη που εμπλέκεται με τον αντίπαλο. Αυτή τη στιγμή στο οπλοστάσιο της Π.Α. υπάρχουν ληγμένοι πύραυλοι αέρος-αέρος, καθώς και συλλογές βομβών και πυρομαχικών.

Έχει δοθεί η εντολή να μειωθούν οι αναχαιτίσεις στις απολύτως αναγκαίες-για να μην υπάρχει κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων καυσίμων-και οι ελλείψεις ανταλλακτικών καθιστούν προβληματικές τις πτήσεις.

Πολεμικό ναυτικό

Στο πολεμικό ναυτικό η κατάσταση επίσης δεν είναι καλύτερη. Τα πλοία του ναυτικού μας κινούνται «κατ’ ελάχιστο» λόγω της έλλειψης καυσίμων, ενώ οι ελλείψεις ανταλλακτικών από βίδες μέχρι κεραιών και από λαμαρίνες έως συντηρήσεις αμμοβολής είναι κάτι περισσότερο από εμφανείς. Μάλιστα, αξιωματικού του Π.Ν. επισημαίνουν πως τα πλοία παραμένουν λειτουργικά χάρις στο «ελληνικό δαιμόνιο και τον αυτοσχεδιασμό» των πληρωμάτων.

Στρατός ξηράς

Δυσκολότερη όλων είναι η κατάσταση στον στρατό ξηράς. Άρματα μάχης καθηλωμένα ελλείψει ανταλλακτικών και πυρομαχικών.

Συλλογές βομβών του πυροβολικού με ληγμένες ημερομηνίες. Η αεροπορία στρατού ζητά επειγόντως ανταλλακτικά για τα ελικόπτερα και στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας αναζητούν επειγόντως λύσεις, μιας και σε λίγο καιρό θα είναι προβληματική ακόμη και η παροχή συσσιτίου στους στρατιώτες!

Το τραγικό στην όλη υπόθεση είναι πως τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) μαραζώνουν και οδεύουν προς «λουκέτο» παρά το γεγονός πως και τα τρία Γενικά Επιτελεία έχουν προωθήσει αιτήματα κατασκευής πυρομαχικών τα οποία έχουν «κολλήσει» λόγω άρνησης καταβολής των απαραίτητων κονδυλίων από το αρμόδιο υπουργείο Οικονομικών.

Φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για Τακτικές Ασκήσεις Μετά Στρατευμάτων (ΤΑΜΣ), οι οποίες έχουν δραματικά μειωθεί.

Οι ασκήσεις που γίνονται είναι απλά επιτελικές και επί χάρτου, αφήνοντας έτσι τους επιτελικούς αξιωματικούς και τους αξιωματικούς στις περιοχές προκάλυψης να έχουν μια «κατά φαντασία» εικόνα για τις δυνατότητες των μονάδων που διαθέτουν.

Όλα αυτά είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου. Ενός παγόβουνου το οποίο ανά πάσα στιγμή μπορεί να λιώσει αφήνοντας την Ελλάδα έρμαιο στις ορέξεις των αντιπάλων της.

Κανένας δεν είπε πως δεν πρέπει να υπάρξουν αλλαγές και σωστή διαχείριση στον τομέα των εξοπλισμών και το «πάρτυ» να σταματήσει.

Κανένας όμως δεν έχει το δικαίωμα να υπονομεύσει την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας.

Σκοπός μας δεν είναι να γίνουμε Κασσάνδρες, διότι αυτές επιβεβαιώνονται. Σκοπός μας είναι και κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου ώστε να προλάβουμε τα χειρότερα.

Μακάρι να ζούσαμε στην Ελβετία. Όμως δεν ζούμε εκεί. Ζούμε σε μια από τις πιο ασταθείς γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά περιοχές του κόσμου, έχοντας δίπλα μας μια από τις ισχυρότερες στρατιωτικά χώρες του κόσμου με την οποία μας έχουν σημαδέψει αιώνες αντιπαλότητας σε όλα τα επίπεδα.

Και αυτό μας αναγκάζει να βρισκόμαστε συνεχώς σε κατάσταση επιφυλακής και να διαθέτουμε ισχυρές δυνάμεις αποτροπής.

Όχι για να κάνουμε πόλεμο, αλλά για να τον αποφύγουμε…

Πηγή: www.newscode.gr