Επιθέσεις εθνικιστών και καλλιέργεια κλίματος εις βάρος του ηγέτη της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας με την ανοχή και κομμάτων

Του Σταυρου Tζιμα

«…Μυστικός πράκτορας του ελληνικού σοβινισμού στην Αλβανία», «μισθοφόρος», «συνωμότης», «Ελληνας μαχητής», «παράνομος που έπρεπε να είχε φύγει ήδη» κ.ά. ήταν κάποιοι από τους βαρύτατους χαρακτηρισμούς, οι οποίοι συνόδευσαν τις σφοδρές επιθέσεις που εξαπέλυσαν εθνικιστικοί κύκλοι στην Αλβανία, τη χρονιά που πέρασε, εναντίον του Αρχιεπισκόπου Αναστάσιου, θρησκευτικής προσωπικότητας παγκόσμιας ακτινοβολίας.

Μολονότι κατά τη σχεδόν εικοσαετή παρουσία του στην κορυφή της Αυτοκεφάλου Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας πέτυχε την εκ των ερειπίων ανόρθωσή της και ταυτόχρονα αναδείχθηκε διεθνώς στον καλύτερο πρεσβευτή των αλβανικών συμφερόντων, οι περιορισμένοι, πλην δραστήριοι και θορυβώδεις, αυτοί κύκλοι, δεν έβγαλαν ποτέ από το στόχαστρό τους τον Αναστάσιο. Με αιχμή του δόρατος ορισμένους εμφορούμενους από παρωχημένες αντιλήψεις ιστορικούς και πολιτικούς και μέσω κάποιων εφημερίδων -κυρίως μιας που ανήκει σε ιταλικά συμφέροντα- εξελίσσεται, από την ενθρόνισή του, το 1992, μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία εναντίον του, η οποία κορυφώθηκε με τη δολοφονία τον Αύγουστο στη Χειμάρρα του ομογενή Αριστοτέλη Γκούμα. Για όλο αυτό το σύστημα που επιδίδεται σχεδόν εργολαβικά στην καλλιέργεια κλίματος εις βάρος του Αρχιεπισκόπου με στόχο την αποδόμησή του, ο Αναστάσιος δεν είναι παρά ο «Δούρειος Ιππος» των ελληνικών συμφερόντων στην Αλβανία, την οποία, κατ’ αυτούς, θα έπρεπε ήδη να έχει εγκαταλείψει. Θέμα απομάκρυνσης από την ηγεσία της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Αναστάσιου και εκδίωξής του από την Αλβανία δεν τίθεται βεβαίως και όταν αυτό επιχειρήθηκε τον Νοέμβριο του 1994, το σχέδιο Συντάγματος που περιλάμβανε φωτογραφικό άρθρο καταψηφίστηκε.

Παραπληροφόρηση

Προς τι τότε η επιχείρηση παραπληροφόρησης, όπως την αποκαλεί απαντώντας στους επικριτές του ο ίδιος; Οπως επισημαίνουν εκκλησιαστικές και διπλωματικές πηγές στα Τίρανα, απώτερη επιδίωξη είναι να εξαλειφθεί από τη συλλογική αλβανική μνήμη το γεγονός ότι ένας Ελληνας ιεράρχης ήταν αυτός που ανέστησε και έστησε στα πόδια της την Ορθόδοξη Αυτοκέφαλο Εκκλησία. Οι ίδιες πηγές εκφράζουν φόβους για προβοκάτσια εις βάρος του, ενώ οι εναντίον του κλιμακούμενες επιθέσεις δεν περνούν απαρατήρητες από τις δυτικές πρεσβείες, αλλά και τις αντιπροσωπείες διεθνών οργανισμών στα Τίρανα. Μόνιμο μοτίβο των πολέμιών του, η κατ’ αυτούς «άκυρη» ενθρόνισή του το 1992, με το επιχείρημα ότι κατά τη σχετική τελετή κάποιοι, που εμφανίστηκαν σαν… διαφωνούντες ορθόδοξοι, φώναξαν «ανάξιος» και άρα, σύμφωνα με τον ισχυρισμό τους, ο Αρχιεπίσκοπος δεν ήταν αποδεκτός από το ορθόδοξο χριστιανικό στοιχείο, ασχέτως αν το συγκεντρωμένο πλήθος τούς απομόνωσε! Κάθε φορά, ωστόσο, που ανακύπτει κάποιο πρόβλημα στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, στρέφουν τα πυρά τους εναντίον του Αναστάσιου, με την ανοχή πολλές φορές και πολιτικών κομμάτων, τα οποία σπεύδουν να επωφεληθούν. Πρόσφατο παράδειγμα η δολοφονία του Γκούμα και η έκκληση του Αρχιεπισκόπου, όταν απειλήθηκε διχασμός στη Χειμάρρα, για «νηφαλιότητα, αποφυγή αυτοδικιών, αναζήτηση της αλήθειας και επιβολή δικαιοσύνης», η οποία εξελήφθη από τους πολέμιους του Αναστάσιου ως μέρος μιας ευρύτερης συνωμοσίας! Στο ίδιο πνεύμα και οι επιθέσεις τους παλαιότερα για γεγονότα όπως αυτά της Επισκοπής, τα οποία ο Αρχιεπίσκοπος καταδίκασε από την πρώτη στιγμή κ.ά.

«Το μόνο “αμάρτημά” μου είναι ότι είμαι Ελληνας», συνηθίζει να λέει σε όσους τον επισκέπτονται -και είναι πάρα πολλοί- για να του δηλώσουν τη συμπαράστασή τους, ενώ και αλβανικές εφημερίδες στέκονται στο πλευρό του.

«Το έργο και η προσφορά της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν συνηγορούν στην αρνητική εικόνα που προσπαθούν να παρουσιάσουν όσοι απεργάζονται πολιτικές εναντίον των ορθοδόξων. Ο Αρχιεπίσκοπος δεν θίγει την αλβανική ταυτότητα, αντίθετα την ενισχύει καλύτερα από κάθε άλλον όχι μόνο στο εσωτερικό αλλά και διεθνώς», σημείωνε πρόσφατα σε άρθρο της η εφημερίδα Tirana Observer.