Του ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΟΥΝΙΑΔΑΚΗ
Υποναύαρχος ε.α ΠΝ
Μέλος ΚΕΘΑ

Το θέμα της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) συνδέεται άμεσα με τα ενεργειακά ορυκτά. Έτσι δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι στον υπόλοιπο κόσμο τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύς λόγος για πηγές και αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Στα θέματα αυτά εμπλέκονται όλες οι μεγάλες δυνάμεις. Το ΝΑΤΟ έχει βάλει την προστασία των υποδομών αυτών σε πολύ ψηλή προτεραιότητα στην ατζέντα του. Το ίδιο εκτιμούμε ότι θα έχουν κάνει και οι ανταγωνιστές του.

Μας ενδιαφέρει επίσης να θυμόμαστε το ρόλο και την τύχη περιοχών κλειδιά στην αλυσίδα από την παραγωγή των πολύτιμων πρώτων υλών: Καύκασος, Γεωργία, Ουκρανία, Τουρκία, Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν κ.α. Οι σχετικές συζητήσεις έγιναν πιο έντονες μετά τους πολέμους ή τις επαναστάσεις που κατά σύμπτωση έχουν συμβεί σ΄ όλα αυτά τα μέρη.

Τελευταία είχαμε και το ζήτημα της Αρκτικής όπου ένα νέο πεδίο δράσης ανοίγεται για την διεκδίκηση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Μαζί με τα καλά αυτά νέα προετοιμάζονται επίσης και οι πολεμικές μηχανές των παράκτιων κρατών.

Το θέμα της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της χώρας μας (ΑΟΖ) και της οριοθέτησης της δεν μπορεί επίσης να ειδωθεί ανεξάρτητα από τα προβλήματα που δημιουργεί η Τουρκία με τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο. Χωρική θάλασσα, εναέριος χώρος, ΑΟΖ κυριαρχία σε νησίδες.

Φτάσαμε να ακούμε από την Τουρκία για το μοίρασμα του στην μέση, φτάσαμε να ακούμε όμως από χείλη ηγητόρων μας ότι η άμυνα μας στο ανατολικό τμήμα του θα πρέπει να γίνει λιγότερο δαπανηρή, ότι πρέπει να αποσυμφορηθεί το Αιγαίο κ.α. Να σημειώσουμε, ότι τα όποια ζητήματα έχουν τεθεί κατά καιρούς, δεν έχουν τεθεί από την Ελλάδα, αλλά όλα είναι διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος των συμφερόντων της Ελλάδας.

Χρόνια όμως μας λένε οι κυβερνώντες ότι το μόνο θέμα σε εκκρεμότητα με την Τουρκία είναι η υφαλοκρηπίδα (ΥΦΑΛ/ΔΑ)!! Επίσης για χρόνια διεξάγονται συζητήσεις ανάμεσα στις δύο χώρες στο πλαίσιο μυστικής διπλωματίας!

Κατά καιρούς έχουν γίνει σφάλματα από τους κυβερνώντες αναγνωρίζοντας δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο. Κάποιοι και η ΚΕΘΑ ανάμεσά τους μιλούν καθαρά για διαχρονική ενδοτική εξωτερική πολιτική της χώρας! Αναλυτικά κείμενα βρίσκονται στην ιστοσελίδα: http://www.ketha.gr/artha.html. Θα δούμε ότι και για το θέμα της ΑΟΖ έχουν παραμεληθεί κινήσεις, που έπρεπε, να έχουν προηγηθεί των όποιων συμφωνιών διευθετήσεων.

Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ)
• Η ΑΟΖ είναι η θάλασσα ο βυθός και το υπέδαφός του με ότι αυτά περιέχουν.

• ΑΟΖ έχουν τα ηπειρωτικά τμήματα της χώρας έχουν και τα νησιά και οι νησίδες που συντηρούν από μόνες τους ζωή. Η Τουρκία θεωρεί, σε αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο (ΔΔ), ότι τα νησιά δεν δικαιούνται ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα.

• Σε αντίθεση με την ΥΦΑΛ/ΔΑ που ανήκει στο παράκτιο κράτος χωρίς ενέργεια του, η ΑΟΖ πρέπει να γίνει νόμος του, για να έχει εφαρμογή. Από το 1982, αλλά έστω και τα τελευταία 15 χρόνια που η χώρα έχει επικυρώσει την σύμβαση, δεν μας είχαν μιλήσει για την ΑΟΖ ούτε είχαν φροντίσει για την σχετική νομοθετική ρύθμιση. Αντίθετα πάντα μας έλεγαν ότι είχαμε μια εκκρεμότητα τη ΥΦΑΛ/ΔΑ

• Εκτός από την ακτογραμμή η ΑΟΖ μετριέται στις περιπτώσεις κόλπων νησίδων βραχονησίδων από τις λεγόμενες «γραμμές βάσης» (http://www.ketha.gr/allwn.html ). Για να γίνει χρήση των γραμμών βάσεως όμως, προϋποθέτει προηγούμενη νομοθετική ρύθμιση. Οι κυβερνώντες το έχουν αμελήσει και αυτό. Να σημειώσουμε ότι εφόσον κατά την οριοθέτηση χρησιμοποιηθούν οι γραμμές βάσης η χώρα θα κερδίσει πολύ μεγαλύτερη έκτασης χωρικά ύδατα ΑΟΖ και ΥΦΑΛ/ΔΑ.

• Η ΑΟΖ και η ΥΦΑΛΔΑ μπορεί να μετριέται από την ακτή και να φτάνει μέχρι 200 ναυτικά μίλια (νμ). Στην ίδια θαλάσσια περιοχή το τμήμα από την ακτή μέχρι τα 6 – 12 νμ είναι χωρικά ύδατα και το υπόλοιπο μέχρι τα 200 νμ (από την ακτή) αποτελεί την ΑΟΖ και ίσως ακόμα παρά πέρα την ΥΦΑΛΔΑ. Αλλά η χωρική θάλασσα μπορεί να φτάσει από τα 6 που είναι σήμερα μέχρι 12 νμ!

• Για να οριοθετηθεί ΑΟΖ αλλά και η υφαλοκρηπίδα πρέπει να καθοριστεί και γίνει δεκτό σε ποια νησιά και νησίδες θα υπολογιστεί, επομένως θα πρέπει να ξεκαθαρίσει και το θέμα της αμφισβήτησης από την Τουρκία των Γκρίζων ζωνών.

Επομένως χρόνια τώρα οι κυβερνώντες ενώ έχουν αμελήσει νομοθετικές ενέργειες που όφειλαν, ενώ έχουν αναγνωρίσει δικαιώματα στην Τουρκία και της έδωσαν θάρρος να διεκδικεί περισσότερα, οι ίδιοι αυτοί στα κρυφά συζητούν όχι μόνο για την ΥΦΑΛΔΑ αλλά για όλα! Και αυτά τα «όλα» που συζητιόνται δεν είναι ούτε απλά και ούτε άνευ σημασίας! Μας αποκοιμίζουν λοιπόν λέγοντας ότι μόνη εκκρεμότητα είναι ΥΦΑΛΔΑ.

Συνδιαχείριση
Και επειδή τα πράγματα είναι δύσκολα, να επιλυθούν κατά πως συμφέρει τους Τούρκους και όποιους άλλους, ακούγονται φωνές (πέρα από τον Ατλαντικό αλλά κι εδώ ) πως τάχα «δεν πειράζει, που δεν έχετε λύσει τα προβλήματα σας, η «μπιζνα» να γίνει, κάντε μαζί την εκμετάλλευση, μοιραστείτε τα κέρδη και βρείτε τα σύνορα αργότερα!» Δηλαδή συνεκμετάλλευση.

Μας προτείνουν δηλαδή ό,τι η Τουρκία επιδιώκει: Το Αιγαίο σ’ όλες τις διαστάσεις μισό με βάση τον 25ο μεσημβρινό! Μισό – μισό στον αέρα και στην θάλασσα.

Η οικονομική ζωή των νησιών θα είναι επίσης μοιρασμένη ή έστω εξαρτώμενη από την Τουρκία με βάση τις συμφωνίες του 2010, π.χ.: συνεργασία επιχειρήσεων, ηλεκτρικό ρεύμα από την Τουρκία. Τώρα οι φίλοι και σύμμαχοι επαΐοντες μας σερβίρουν μισό – μισό και το υπέδαφος και το πετρέλαιο!

Εντωμεταξύ άοπλα ελληνικά αεροσκάφη και πλοία θα βρίσκονται πέρα από το μισό Αιγαίο ως το Σούνιο και την Σκύρο, γιατί έτσι επιτάσσει η «καλή γειτονία» τάχα μου!

Ίσως και στρατεύματα αποσυρθούν από τα νησιά σαν αποτέλεσμα κάποιου εύηχου νέου δόγματος αφού επιπλέον είναι και «δαπανηρά» όπως έχει πει και ο ΥΕΘΑ!! Επομένως νησιά και Αιγαίο θα είναι μισά – μισά! Το «μισά – μισά» μπορεί να ακούγεται δίκαιο αλλά δεν είναι, εκτός εάν και μόνο εκεί όπου το Διεθνές Δίκαιο το επιβάλει και όχι όπου θέλει το συμφέρον της Τουρκίας και των μεγάλων δυνάμεων (25ος ).

Σε άλλο κείμενο (Οκτωβρίου 2010 στην http://ketha.gr/artha.html ) έχει εξηγηθεί κατά την άποψη μας το θέμα.
Που οδηγούμαστε λοιπόν;; Κατά την εκτίμηση του υπογράφοντα θα φτάσουμε σε εποχές 1912-13 αλλά με αποτελέσματα ακριβώς ανάποδα.

Τα νησιά του Αιγαίου τότε κερδίσθηκαν από τον ελληνικό στόλο γιατί δεν είχαν την προστασία του οθωμανικού, πού ήταν μακριά … στα στενά !!!

Όταν πάλι όμως ο οθωμανικός στόλος τόλμησε, να κάνει, αυτό που όφειλε, νικήθηκε από τους παππούδες μας, τον Αβέρωφ και τα άλλα πολεμικά υπό τον Παύλου Κουντουριώτη! Αν οι κυβερνώντες σήμερα υποχωρήσουν στις απαιτήσεις της Τουρκίας θα διαμορφωθούν συνθήκες ανάλογες με του ’12 – ’13 αλλά υπέρ της Τουρκίας αυτή τη φορά και μάλιστα χωρίς πόλεμο αλλά στα χαρτιά!

Παραμένει βέβαια ερωτηματικό εάν ο σημερινός ελληνικός αεροπορικός και ναυτικός στόλος θα μπορέσει, να πράξει ό,τι οφείλει, όποτε χρειαστεί με δεδομένες τις συνθήκες, που δημιούργησε η πολιτική των κρατούντων!
Συνοψίζοντας, από τη μια οι κυβερνώντες μας κρατούν σε ύπνωση λέγοντάς μας άλλα και άλλα προετοιμάζοντας, ενώ παράλληλα στο μεν πλαίσιο της «φανερής» διπλωματίας εμφανίζουν ενδοτική στάση στην δε μυστική διπλωματία συζητούν όλα και το χειρότερο πέρα από το ΔΔ!

Μάλιστα συζητούν και τα εθνικά μας σύνορα που είναι αδιαπραγμάτευτα, ενώ η εθνική μας Κυριαρχία είναι μειωμένη, όπως δήλωσε κατ’ επανάληψη ο περήφανος Πρωθυπουργός μας και άλλα στελέχη της Κυβέρνησής του!

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται, είναι, αν αυτή τώρα είναι η καταλληλότερη στιγμή για διαπραγματεύσεις και κλείσιμο συμφωνίας πέρα από τα άλλα και για επαναχάραξη των συνόρων στην θάλασσα του Αιγαίου και των νησιών του!

Στην κρατική τηλεόραση ακούσαμε πρόσφατα, ότι στις διαπραγματεύσεις για την ΑΟΖ θα έχομε συμπαραστάτες δήθεν, τους δανειστές μας – μεγάλες δυνάμεις και οργανισμούς, αφού ενδιαφέρονται να πάρουν τα δανεικά πίσω.

Ειπώθηκε αυτό, χωρίς να εξηγηθεί όμως επαρκώς, ώστε να πεισθούμε κι εμείς, εάν και πως συμπίπτουν τα γενικότερα συμφέροντα των δανειστών μας και της Τουρκίας με τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και το Διεθνές Δίκαιο!

Γιατί σ’ ένα τέτοιο πάρε – δώσε, δεν είναι μόνο τα δικά μας χρωστούμενα, που θα έχουν στο μυαλό τους οι δανειστές, αλλά και όλα τα ζητήματα που τους απασχολούν και με τα οποία σχετίζεται η Τουρκία!
Επομένως είναι να μη ανησυχούμε με βάση την πείρα μας; Επίσης είμαστε υπερβολικοί να αναλογιζόμαστε:
• Γιατί τώρα;;
• Ποια συμφέροντα επιβάλλουν διαπραγματεύσεις με την δεδομένη συγκυρία;
• Μήπως το επιβάλλουν μεταξύ των άλλων και τα συμφέροντα αυτών που επιδιώκουν το «διαίρει και βασίλευε»;

πηγη