Η ένταση στην Αλβανία δεν δείχνει να κοπάζει, ενώ τα πολιτικά πάθη είναι τόσο οξυμένα ώστε οι παρατηρητές να μην μπορούν να αποκλείσουν οποιαδήποτε εξέλιξη…

Η αλβανική αντιπολίτευση ανεβάζει συνεχώς τους τόνους και προειδοποιεί με συνέχιση των διαμαρτυριών, κατηγορώντας την κυβέρνηση του Σάλι Μπερίσα για τους θανάτους διαδηλωτών.

Την ίδια στιγμή, ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι στην Αλβανία, τέτοιες ταραχές είναι εξαιρετικά εύκολο να εκτραπούν ακόμα και σε ένοπλη σύγκρουση…

Ο επικεφαλής του αντιπολιτευόμενου Σοσιαλιστικού Κόμματος κήρυξε ημέρα πένθους για τις απώλειες, σε μια ένδειξη «ελευθερίας και Δικαιοσύνης» όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, για να προσθέσει ότι ο Μπερίσα θα βρεθεί ενώπιον των «ιστορικών και πολιτικών του ευθυνών».

Οι δηλώσεις αυτές σε συνδυασμό με τις συνεχείς αναφορές σε «απαράδεκτα καθεστώτα ληστών» δεν προαναγγέλλουν δυστυχώς αποκλιμάκωση για την εβδομάδα που ξεκινά αύριο Δευτέρα.

Σε συνδυασμό μάλιστα με την «υπόσχεση» του Μπερίσα, ότι ο Έντι Ράμα και οι υποστηρικτές του θα βρεθούν αντιμέτωποι με την πλήρη ισχύ του νόμου σε περίπτωση που τολμήσουν να παρεκτραπούν, στρεφόμενοι εναντίον κυβερνητικών θεσμών, μάλλον θα πρέπει να μας προετοιμάζουν για νέες πιο μαζικές και ενδεχομένως βιαιότερες κινητοποιήσεις.

Και όπως προαναφέραμε, στην Αλβανία μια χώρα η οποία στηρίζεται στις «φάρες» (clans) είναι εξαιρετικά εύκολο το λόγο να πάρουν τα όπλα.

Αρκεί να υπενθυμιστεί, ότι συχνότατα τα δύο βασικά κόμματα εξουσίας έλκουν την ισχύ τους είτε στο Βορρά (Γκέγκηδες – υποστηρικτές του συντηρητικού Μπερίσα), είτε στο Νότο (Τόσκηδες – υποστηρικτές του Ράμα και των σοσιαλιστών), με τους Βόρειους να θεωρούνται πιο «άξεστοι» και λιγότερο «πολιτισμένοι», όπως ακριβώς οι αντίστοιχοι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου, οι οποίοι αιματοκύλησαν τα Βαλκάνια.

Επίσης, δεν θα πρέπει να διαλάθει της προσοχής μας ότι από την Αλβανία προέρχεται μια από τις σκληρότερες μαφίες της Ευρώπης, δηλαδή πρόκειται για μια χώρα – παράδεισο για το οργανωμένο έγκλημα το οποίο δεν περιορίζεται εντός των αλβανικών συνόρων, αλλά έχει πανευρωπαϊκή δράση και διασυνδέσεις, ενώ υπάρχουν και στοιχεία που το εμπλέκουν σε δραστηριότητες ακόμη και εκτός της Γηραιάς Ηπείρου.

Όλως τυχαίως, αυτός είναι και ο λόγος που ο Νότος είναι πολύ λιγότερο ένθερμος υποστηρικτής του οράματος της Μεγάλης Αλβανίας, με την ένωση του Κοσσυφοπεδίου – και άλλων «αλβανικών» περιοχών – με τη «μητέρα πατρίδα».

Κατά συνέπεια, εάν δούμε «αυθόρμητες εξεγέρσεις» είτε στο Νότο είτε στο Βορρά, θα πρέπει αυτομάτων να φοβηθούμε τα χειρότερα, δηλαδή την επιστροφή της χώρας στο χάος και την ανεξέλεγκτη βία του 1997, όταν κατέρρευσαν οι αποκαλούμενες «πυραμίδες» οι οποίες και εξανέμισαν τις οικονομίες του καθημερινού Αλβανού πολίτη.

Το βέβαιο είναι ότι το δυναμικό που υπάρχει γενικά στην αλβανική κοινωνία, ιδίως όμως αυτή τη στιγμή, είναι το λιγότερο εκρηκτικό, οπότε το ενδιαφέρον της Ελλάδας θα πρέπει να είναι εστιασμένο στην περιοχή, καθότι μπορούν να προκύψει σοβαρότατη αστάθεια με απρόβλεπτες ανατροπές και δραματικές συνέπειες…

Defence-point.gr