Οι ραγδαίες εξελίξεις που σημειώνονται στη γειτονιά μας, όπου η Ελλάδα φαίνεται να ξαναμπαίνει σε ρόλο παίκτη, ίσως μέσα στη δυστυχία που βιώνει ο τόπος να φέρουν κάποια χαμόγελα… Αν βέβαια εκμεταλλευτούμε σωστά τις αλλαγές σε σχέση με την ως τώρα πολιτική και τις επιλογές της Αμερικής και του Ισραήλ.

Η κρίση που προέκυψε με αφορμή εκείνη την αρμάδα τούρκων ακτιβιστών που πήγαινε βοήθεια στην αποκλεισμένη Γάζα έφερε σε αντιπαράθεση την Τουρκία με το Ισραήλ.

Και από κείνη τη στιγμή, αν και δεν αποκλείεται η κρίση να μεθοδεύτηκε από πλευράς Τελ Αβίβ, βλέποντας ότι η Άγκυρα θέλει να γίνει περιφερειακή δύναμη στην περιοχή, κάτι που εγκυμονεί κινδύνους για την επόμενη μέρα του κράτους των Εβραίων, το Ισραήλ προχωράει σε κινήσεις που δείχνουν ότι αλλάζει σελίδα.

Το ξαφνικό ταξίδι στην Αθήνα του ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου, οι συναντήσεις με τον Παπανδρέου, οι στενοί δεσμοί με τη Λευκωσία, ο καθορισμός των μεταξύ τους ΑΟΖ, η συμφωνία για εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή τους, όπως και ο καθορισμός ΑΟΖ με Λίβανο και Συρία είναι τεράστιας σημασίας κινήσεις, που ανατρέπουν τα ως τώρα γεωπολιτικά δεδομένα στην περιοχή και τις σχέσεις με τα αραβικά κράτη.

Το Ισραήλ, που μέχρι σήμερα ήταν στριμωγμένο εδαφικά και μαχόταν για να κερδίσει κανένα βουνό, αποκτά πλέον άνετα θαλάσσια σύνορα και ΧΩΡΟ (!), από κει που είχε μόλις μια λωρίδα.

Και δεν κινδυνεύει με αποκλεισμό.
Ταυτόχρονα η αλλαγή στους δρόμους των αγωγών που ξεκινούν από Ιράκ, Ιράν και άλλα κράτη και το πέρασμά τους πλέον από το Ισραήλ διά θαλάσσης, μέσω Κύπρου και Κρήτης, προς Ευρώπη, για απεγκλωβισμό από την Τουρκία, είναι άλλη μια τεράστια στρατηγική κίνηση προοπτικής εκατονταετίας και πάνω.

Φυσικά το Ισραήλ δεν κινείται μόνο του. Δεν είναι η στροφή ξεκομμένη από τους αμερικανικούς σχεδιασμούς. Όπως και από τους Ευρωπαίους, για να μην είναι όμηροι της Τουρκίας και της Ρωσίας.

Σ’ αυτούς τους νέους σχεδιασμούς και τις αναδιατάξεις στη γειτονιά μας, που αναβαθμίζεται σημαντικά, ρόλο έχουν επιφυλάξει και στην Ελλάδα. Λόγω της θέσης που κατέχει.

Και αυτό το σηματοδοτούν γεγονότα που άλλα έγιναν και άλλα επίκεινται. Και εδώ επισημαίνουν διεθνείς αναλυτές και οικονομικοί κύκλοι ότι πέραν της επίσκεψης του ισραηλινού πρωθυπουργού, ο οποίος συναντήθηκε και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, είπε ότι «Το Ισραήλ γύρισε ΟΡΙΣΤΙΚΑ σελίδα με την Τουρκία», διαβεβαίωση που δεν ειπώθηκε χωρίς λόγο:

1. Ο κ. Παπανδρέου μόλις ανέλαβε, στην επίσκεψη που έκανε στην Αμερική, είχε συνάντηση με το πανίσχυρο εβραϊκό λόμπι.

2. Μετά τον ισραηλινό πρωθυπουργό ακολούθησε επίσκεψη του ισραηλινού υπουργού Εξωτερικών και αυτό σημαίνει πολλά!

3. Έχει προγραμματιστεί κοινή συνεδρίαση των Υπουργικών Συμβουλίων των δύο χωρών στο Τελ Αβίβ και

4. τον άλλον μήνα, τον Φεβρουάριο, οργανώνει συνέδριο στην Αθήνα το εβραϊκό λόμπι και σύμφωνα με πληροφορίες θα έρθουν όλα τα πρώτα ονόματα (τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, διαχειριστές funds, επενδυτές κ.ά.). Τυχαίο κι αυτό; Κάθε άλλο.

Τι σημαίνουν όλα αυτά για την Ελλάδα; Ότι αν αυτήν τη στροφή που γίνεται στην καυτή περιοχή μας την αξιοποιήσουμε σωστά, τότε υπάρχουν μεγάλα περιθώρια να βγούμε μια ώρα γρηγορότερα από τον βυθό…

Και όπως προσθέτουν αυτοί που γνωρίζουν τη δύναμη του εβραϊκού λόμπι, όλα τα αραβικά κράτη, όπως το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία, έχουν εβραίους συμβούλους που μπορούν να κατευθύνουν επενδυτικές πρωτοβουλίες στην Ελλάδα.

Το ίδιο και όλο το εβραϊκό λόμπι, αν διαπιστώσει ότι υπάρχουν οι υποδομές για υλοποίηση των πλαισίων τους.
Και εδώ είναι η μεγάλη ευθύνη της κυβέρνησης. Να διαμορφώσει πλαίσιο που δεν θα διώχνει τους ξένους και η γραφειοκρατία δεν θα θάβει για χρόνια επενδύσεις.

Αξίζει δε να σημειώσουμε αυτό που τονίζουν διεθνείς επενδυτικοί οίκοι: Μην περιμένετε επενδυτές από την Κίνα και Άραβες. Αυτοί που μπορούν να επενδύσουν στην Ελλάδα είναι μόνο οι Εβραίοι!
Το σημειώνουμε χωρίς βέβαια να παίρνουμε και όρκο ότι έτσι είναι…
Ξαφνικά ήρεμος…

Όλα αυτά έχουν κάνει τον Παπανδρέου, λένε, να είναι πιο ήρεμος και άνετος… Και δεν φαίνεται να αγωνιά για τις εξελίξεις στην οικονομία.

Εξετέλεσε κατά κεραία το σχέδιο «επίθεση κατά του ευρώ» που είχε αναλάβει. Η κάθε κίνηση ήταν προγραμματισμένη, άφησε την Ελλάδα να φτάσει στο χείλος του γκρεμού.

Και αυτό επιβεβαιώνεται από τις αποκαλύψεις του τέως βρετανού πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν, που στο βιβλίο του, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, γράφει ότι η Ελλάδα τον Οκτώβριο του 2009 χρειαζόταν μόνο 30 δισ. ευρώ για να αντιμετωπίσει την κρίση και η κυβέρνηση δεν τα πήρε, αλλά άφησε να χειροτερέψει η κατάσταση, με αποτέλεσμα να ανέβουν οι ανάγκες στα 110 δισ. ευρώ! Τώρα ο κ. Παπανδρέου εισπράττει τα «ανταλλάγματα»…

Και πιστεύει ότι θα καταγραφεί ως… ο αναμορφωτής της Ελλάδας. Μόνο που ο κόσμος, καθημαγμένος πλέον, έχει άλλη άποψη. Και θα τη δείξει όταν στηθούν οι κάλπες…

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ