Αποτέλεσμα της δράσης του Ισλάμ, ο Πανισλαμικός Παναραβικός Μεγαλοεθνικισμός αποσκοπεί στην πολιτική και θρησκευτική καθαρότητα με τελικό όραμα τη δημιουργία Χαλιφάτου.

Μιας παναραβικής γεωπολιτικής θρησκευτικής ενότητας η οποία εξ αντικειμένου είναι ισλαμική και αυτίζει την έννοια του Άραβα με την έννοια του Μουσουλμάνου και επομένως όλοι οι λαοί που έχουν εθνοφυλετική σχέση μαζί τους ανήκουν σε Χαλιφάτο που θα εκτείνεται σε Ασία, Αφρική και Ευρώπη, με την αναβίωση μίας Νεοθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ας μη λησμονούμε, άλλωστε, ότι στο Ισλάμ υπάρχει απόλυτη δογματική ομοιογένεια, ανεξάρτητα από τη διαίρεση σε Σουνίτες – Σιΐτες. Οι Σιίτες που δεν δέχονται το Χαλιφάτο με κοσμικούς όρους, αποτελούν για τους φανατικούς Ισλαμιστές προδότες του Ισλάμ και γι’ αυτό τους ανατινάζουν στους χώρους λατρείας τους.

Η ύπαρξη κοσμικών κρατών στον Μουσουλμανικό Κόσμο θεωρείται ότι αποτελεί παραβίαση των Αρχών του Ισλάμ και γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο παρατηρούμε, με το πρόσχημα της οικονομικής δυσπραγίας, την υποκινούμενη εξέγερση κατά των κοσμικών κρατών σε Τυνησία, Αλγερία, Αίγυπτο και Υεμένη, όπου επιδιώκεται η ανατροπή των καθεστώτων που εγγυώνται ακριβώς αυτήν την ύπαρξη των κοσμικών κρατών και τη συνένωση του ισλαμικού κόσμου σε μία θεοκρατική πολιτεία.

Πολλοί Ισλαμιστές, δε, θεωρούν τον κοσμικό παναραβικό εθνικισμό ως συνωμοσία κατά του ισλαμικού κόσμου.

Έτσι το όραμα του Χαλιφάτου, χρηματοδοτείται από τη Σουνιτική Σαουδική Αραβία, που θεωρείται στο Ισλάμ ως ο ομφαλός της Γης γιατί έχει τις ιερές πόλεις Μέκκα και Μεδίνα και το κέντρο της θρησκευτικής λατρείας Κάαμπα, που επιβιώνει μέσα στον Ισλαμισμό από την Αρχαία Αραβική Θρησκεία, καθώς και τα οικονομικά εύρωστα εμιράτα – σουλτανάτα του Κόλπου.

Το βίαιο ριζοσπαστικό Ισλάμ έχει μία μακραίωνη γεωπολιτική και όραμα και συγκεκριμένη στόχευση προς τη δημιουργία του Χαλιφάτου, την οποία έχει τονίσει με πολυσήμαντα άρθρα του ο καθηγητής γεωπολιτικής ανάλυσης στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων Κωνσταντίνος Γρίβας.

Την πορεία προς την υλοποίηση του οράματος των πανισλαμιστών ναρκοθετούν, κατά την κ. Γρίβα, οι θρησκευτικές μειονότητες του Αραβικού κόσμου, τόσο οι Χριστιανικές (Κόπτες), όσο και οι Μουσουλμανικές (Αλαουίτες) και γι’ αυτό και οι αιματηρές επιθέσεις εναντίον τους.

Οι επιπτώσεις στην Ελλάδα

Πως επηρεάζουν όλα τα παραπάνω την Ελλάδα; Το «παράδειγμα» της κατάληψης της Νομικής είναι πολύ διδακτικό. Την ώρα που οι «έγκλειστοι» λαθρομετανάστες διαπραγματεύονταν τους όρους… μετακόμισής τους στο νεοκλασικό της Πατησίων και Ηπείρου, χιλιάδες μουσουλμάνοι είχαν προσέλθει στα παράνομα τζαμιά και… προσευχόντουσαν.

Είναι σαφές πως αν κάτι πήγαινε «στραβά» στη Νομική θα βρισκόμασταν πολύ κοντά σε… Τζιχάντ.

Όλα τα παραπάνω δεν τα γράφουμε για να φοβίσουμε, αλλά για να προβληματίσουμε. Ήδη με επιστολή τους προς τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσα, ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Πρέσβης κ. Γ. Γεωργίου και ο Βουλευτής Επικρατείας ΛΑ.Ο.Σ. Πρέσβης κ. Ι. Κοραντής ζητούν την άμεση σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, προκειμένου να εξεταστούν από κοινού οι πιθανές επιπτώσεις για την Ελλάδα από τη διάχυση της πολιτικής αστάθειας στις χώρες του Μαγκρέμπ, αλλά και ευρύτερα στο μεσανατολικό χώρο και να σχεδιαστεί η εθνική στρατηγική αντιμετώπισης απέναντι στα προβλήματα αυτά.

Αναφέρουν μεταξύ άλλων στην επιστολή τους: «Η κατάσταση στις χώρες του Μαγκρέμπ, αλλά και ευρύτερα στον μεσανατολικό χώρο, είναι έκρυθμη.

Στην Τυνησία συνεχίζονται οι απεργίες, οι διαδηλώσεις και οι ταραχές, αναταραχή εκδηλώνεται εκ νέου στην Αλγερία, με λαϊκές εκρήξεις αντιδρούν οι Αιγύπτιοι, που βγήκαν στους δρόμους απαιτώντας την παραίτηση της Κυβέρνησης και του Προέδρου Μουμπάρακ.

Στην Ιορδανία οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και το Μέτωπο Ισλαμικής Δράσης εξαγγέλλουν επαναλαμβανόμενες διαδηλώσεις, ενώ στον Λίβανο, εν μέσω έντασης και αποσταθεροποίησης, ξεκινούν οι διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης.

Αναταραχή επικρατεί και στην Αραβική χερσόνησο, όπου στην Υεμένη διαδηλωτές ζητούν την αποπομπή του Προέδρου της χώρας. Διαμορφώνονται συνεπώς νέες καταστάσεις, που μοιραία επηρεάζουν την ειρήνη και την ασφάλεια στη Μεσόγειο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, για τα συμφέροντα και ενδιαφέροντα της Ελλάδος».

πηγη