Σε σκέψεις πρέπει να μας βάζει η ξαφνική αλλαγή στον τρόπο προσέγγισης της Τουρκίας τόσο απο μεριάς πολιτικών κομμάτων των κατεχομένων όσο και από μεριάς μερίδας των τουρκο»κυπρίων».

Δεν είναι σύνηθες φαινόμενο η μέχρι τώρα άγουσα και φέρουσα απο την Τουρκία πολιτική ηγεσία και μέρους του κόσμου να αμφισβητεί την πραγματική εξουσία στα κατεχόμενα.

Και μάλιστα όταν μιλάμε για έναν Ερντογάν που δείχνει την δεδομένη στιγμή πανίσχυρος στο εσωτερικό της χώρας του μετά την απαλλαγή του απο τους στρατιωτικούς.

Οι διαδηλώσεις που έγιναν στα κατεχόμενα απο διάφορα συνδικάτα τις προηγούμενες ημέρες δείχνουν να έχουν την στήριξη πολιτικών κομμάτων.

Που όχι μόνον δεν «μετάνιωσαν» ύστερα απο τις οργισμένες δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού αλλά διεμήνυσαν πως την Δευτέρα θα υπάρξουν νέες κινητοποιήσεις.

Μάλιστα οι οργανωτές εξέδωσαν και ανακοίνωση με βαρύτατες κατηγορίες προς το μέρος του κυβερνητικού κόμματος σύμφωνα με την οποία: «Το ΑΚΡ με τζαμιά συγκροτήματα πανεπιστημίων και θρησκευτική προπαγάνδα συνεχίζει την πολιτική της πολιτιστικής και κοινωνικής διάβρωσης των Τουρκοκυπρίων της πτώχευσης των εργαζομένων και του να τους κάνει πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα».

Σε όσους παρακολουθούν για χρόνια το κυπριακό αυτή είναι μια δήλωση άνευ προηγουμένου καθώς δεν υπήρχε καμία περίπτωση η πολιτική κατοχική ηγεσία πόσο μάλλον απλός κόσμος να σκεφτεί έστω να αντιταχτεί στην πολιτική της Αγκυρας.

Αυτό απο μόνο του αλλά και όπως προείπαμε η εντελώς ξαφνική αλλαγή πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις.

Εδω υπάρχουν τρία ενδεχόμενα…..

1ον Όλα αυτά να είναι μια κατευθυνόμενη τουρκική «εξέγερση» ώστε απο την μια να κάνει «συμπαθείς» το κατοχικό καθεστώς (λόγω και των ημερών) και παράλληλα να «αποδείξει» πως η Τουρκία δεν επεμβαίνει δίνοντας ακόμα ένα «πάτημα» στον Χριστόφια να αποδεχτεί ως ισότιμο συνομιλητή τον Αττίλα ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την προδοτική διζωνική λύση που προβλέπει δυο κυρίαρχα κράτη.

Ευκολα καταλαβαίνει κανείς πως αν το ένα «κυρίαρχο» «κράτος» συνεχίζει φανερά τα….σφιχταγκαλιάσματα με την Τουρκία η λύση αυτή γίνεται απείρως δυσκολότερη και ο Χριστόφιας θα φέρεται σε περίπτωση υπογραφής μιας τέτοιας λύσης ως προδότης.

2ον Το κατοχικό καθεστώς ύστερα απο την υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ είναι λογικό να ενδιαφέρεται και αυτό για….συνεκμετάλλευση.

Με απλά λόγια θέλει να αποκομίσει οφέλη απο τα κέρδη πώλησης του φυσικού αερίου.

Κέρδη τα οποία φυσικά κανένας Ελληνοκύπριος δεν θα δεχόταν να αποκομίσει Τούρκος……. αλλά τουρκο»κύπριος»;;;;;;

Ισως λέμε…ίσως με αυτόν τον τρόπο το κατοχικό καθεστώς να δίνει «κυπριακά» πιστοποιητικά «κόβοντας» δήθεν γέφυρες με την Άγκυρα αφού βλέπει ότι σε άλλη περίπτωση η ανάπτυξη που είναι δεδομένη θα είναι μονομερής.

3ον Πολύ απλά μετά τον 30 ετή αποκλεισμό των κατεχομένων,την λύση που συζητείται και ποτέ δεν έρχεται τουρκοκύπριοι αλλά και έποικοι κουράστηκαν απο τον διεθνή αποκλεισμό και τις υποσχέσεις της Τουρκίας.

Βλέπουν ότι τα οφέλη απο την είσοδο της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ δεν μπορούν να τα μοιραστούν ως «κύπριοι» πολίτες.Η ελεύθερη είσοδος στα ελληνοκυπριακά εδάφη που πολλοί τουρκο»κύπριοι» απέκτησαν μιας και εργάζονται εκεί…..

Τους έδειξε έναν άλλο κόσμο….Εναν κόσμο που απέχει δεκαετίες απο αυτό που ζούσαν ως αποκλεισμένοι στο Βόρειο τμήμα του νησιού.

Είδαν τον τρόπο ανάπτυξης και ζωής πολύ διαφορετικά απο αυτόν που τους επέβαλε μέχρι σήμερα η τουρκική πολιτική και πολύ απλά προσπαθούν να τον διεκδικήσουν.

Είναι αν μπορούμε να κάνουμε έναν παραλληλισμό με την κατάρρευση του τοίχους του Βερολίνου που οι ανατολικοί λαοί δεν έβλεπαν για δεκαετίες πίσω απο την «κουρτίνα».

Μόλις όμως είδαν αποφάσισαν να διεκδικήσουν το καλύτερο και άρχισαν να «πηδάνε» συρματοπλέγματα.

Το βέβαιο είναι πως ότι και να συμβαίνει φαίνεται πως οι καιροί είναι καιροί αλλαγών.

Το πόσο «δραματικές» θα είναι αυτές οι αλλαγές κανείς δεν μπορεί να προβλέψει.

Ομως όσο αφορά το κυπριακό πρέπει Ελλάδα και Κύπρος να είναι ιδιαίτερα προσεκτικές γιατί είναι βέβαιο πως κατι….»ψήνεται».    πηγη