Γράφει ο ΜΑΚΗΣ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΣ
Έφθασε η ώρα που η σιωπή δεν αποτελεί ασφαλές καταφύγιο: οι “νοικοκυραίοι” και οι “νταήδες” κινδυνεύουν περισσότερο από τους ανθρώπους που τόσα χρόνια έσπρωχναν στο περιθώριο. Τους “κουτούς” που δεν ήξεραν να επιβάλλονται μέσα από τις καταστάσεις, να “τ΄αρπάζουν” ή να κρύβονται πίσω από μεγάλα λόγια, οργανώσεις, δίκτυα και “ιδεολογικές αστυνομίες” με στόχο την καταστολή των ιδεών!
Τι δεν μπορούσαν να πουν οι αριστεροί της παλιότερης γενιάς;
Πολλά σημαντικά πράγματα που αφορούσαν βιωμένες καταστάσεις:
*π.χ. ότι δεν είναι συμπεριφορά «επαναστάτη» να οδηγείς μια Μεραρχία Ανταρτών στα σύνορα και να φθάνει μόνο ο… λόχος διοικήσεως, αφού η μονάδα έπαιρνε διαρκώς θέσεις προστασίας του μέχρι την εσχάτη ώρα που εκλήθη «τάγμα θανάτου» για να εξασφαλίσει με τις ζωές των μαχητών του την διέλευση στην Αλβανία, του πρώην δημοσίου υπαλλήλου (σε καιρούς Μεταξικής Δικτατορίας) … Επαίοντος!