Γιάννης Νάκος

Η συμβολική πυρπόληση της αμερικανικής σημαίας είναι κάτι που σαφώς απουσιάζει από τις εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο παρά το γεγονός ότι πρόκειται για χώρες με κατ’εξοχήν φιλοαμερικανικά καθεστώτα.

Σύμφωνα με τους αναλυτές αυτό το φαινόμενο δεν δείχνει μία φιλοαμερικανική στάση αλλά αντίθετα την πτώση της επιρροής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή:

απλά οι μορφωμένοι αλλά άνεργοι νέοι που αποτελούν την πρωτοπορία των εξεγέρσεων δεν μισούν τις ΗΠΑ όπως οι νέοι της Ισλαμικής Επανάστασης του 1979 στο Ιράν, απλά τις προσπερνούν.

Για τους αναλυτές αυτό είναι το πρώτο σύμπτωμα της δημιουργίας μίας «μετα-αμερικανικής» Μέσης Ανατολής όπου ο ρόλος των ΗΠΑ δεν είναι πια κυρίαρχος αλλά ασαφής επειδή αφ’ενός οι εξεγερμένοι δεν βλέπουν την Ουάσιγκτον ως δημιουργό των εξελίξεων αλλά ως παρατηρητή ενώ παράλληλα λόγω της εμπειρίας των προηγούμενων γενεών την απορρίπτουν ως πολιτειακό πρότυπο οργάνωσης.

Το πρόβλημα για τις ΗΠΑ είναι ότι ακόμη και σε περίπτωση που από την περίοδο των εξεγέρσεων αναδυθεί μία νέα δημοκρατική Μέση Ανατολή, η αμερικανική επιρροή θα είναι μειωμένη εξαιτίας της στενής σύνδεσης της Ουάσιγκτον με τα παλαιά καθεστώτα.

Τα δε νέα δημοκρατικά καθεστώτα στον τομέα της υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων των χωρών τους θα είναι αναγκασμένα εκ των πραγμάτων να διαφοροποιηθούν των φιλοαμερικανικών δικτατοριών που προηγήθηκαν, οπότε θα συγκρουσθούν αναγκαστικά με τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή, πράγμα που σημαίνει πως είτε οι ΗΠΑ θα πρέπει να αποδεχθούν τη νέα πολιτική κατάσταση σε βάρος των γεωπολιτικών συμφερόντων τους ή θα αναγκασθούν να αναλάβουν ρόλο αποσταθεροποιητή και αναμορφωτή της νέας Μέσης Ανατολής προς την κατεύθυνση που το επιθυμούν.

πηγη