Η επιστράτευση τουλάχιστον 30.000 μισθοφόρων ήταν η ελπίδα του Λίβυου δικτάτορα Μουαμάρ Καντάφι να πάρει τον έλεγχο σε πολλές περιοχές της χώρας.

Η φιλοδοξία του Μουαµάρ Καντάφι ήταν να δηµιουργήσει τη Στρατιά της Σαχάρας, η οποία υποτίθεται ότι θα επιχειρούσε υπό τις άµεσες διαταγές του. Το σχέδιο ενός µισθοφορικού, άρτια εκπαιδευµένου στρατού απέτυχε. Αλλά οι µισθοφόροι έµειναν.

Σύµφωνα µε την οργάνωση Human Rights Solidarity, αυτές τις ηµέρες οι µισθοφόροι έχουν φτάσει τις 30.000 και η αποζηµίωση για τον καθένα είναι 2.000 δολάρια.

Δέκα µε δώδεκα χιλιάδες δολάρια είναι η επιπλέον αποζηµίωση για κάθε άµαχο που χάνει τη ζωή του από τις σφαίρες τους, κατά το Αλ Τζαζίρα.

Ο Μουαµάρ Καντάφι χρησιµοποιεί τους απελπισµένους της Υποσαχάριας Αφρικής για να εξοντώσει τους διαδηλωτές της πατρίδας του. Οι µισθοφόροι προέρχονται κυρίως από το Τσαντ, τη Μαυριτανία, τη Νιγηρία, τον Νίγηρα και την Ουγκάντα. Η συντριπτική πλειονότητα δεν γνωρίζει λέξη Αραβικά.

Η κοινή τους γλώσσα είναι τα Γαλλικά. Κάποιοι προέρχονται και από τα Βαλκάνια, κυρίως από τη Σερβία, οι οποίοι επάνδρωσαν τις ένοπλες «Επαναστατικές Επιτροπές» που παραµένουν πιστές στο καθεστώς. Από τα τάγµατα δεν λείπουν και λίγοι Βόσνιοι, που στρατολογήθηκαν εθελοντικά για λόγους θρησκευτικής αλληλεγγύης.

Κάποιοι ομολόγησαν

Οι μισθοφόροι έφτασαν στη Λιβύη µε στρατιωτικά αεροσκάφη που απογειώθηκαν από το Μπενίν, στη Δυτική Αφρική. Το επίπεδο της εκπαίδευσης και της αφοσίωσής τους απέχει πολύ από αυτό που ονειρευόταν να πετύχει ο Λίβυος δικτάτορας µε τη Στρατιά της Σαχάρας.

Κάποιοι αφοπλίστηκαν σχετικά εύκολα και συνελήφθησαν από τους διαδηλωτές, οµολογώντας αµέσως ότι στρατολογήθηκαν κυρίως από τον Χαµίς Καντάφι, γιο του Συνταγµατάρχη, και ότι είχαν λάβει τη διαταγή να πυροβολούν το πλήθος.

Μερικές εκατοντάδες από αυτούς χρησιµοποίησε ο Χαµίς για ν’ ανακαταλάβει την Αλ Μπάιντα στην Ανατολική Λιβύη.

Οι «κίτρινοι µπερέδες», όπως είναι γνωστοί, αποδείχθηκαν ανεπαρκείς ακόµη και γι’ αυτό. Ο Χαµίς δεν είναι ο µόνος στις εντολές του οποίου υπακούουν οι µισθοφόροι.

Καθένας από τους επτά γιους του Καντάφι έχει υπό τις άµεσες διαταγές του µια µισθοφορική οµάδα. Προτού αρχίσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο καθεστώς του Καντάφι, οι µισθοφόροι πληρώνονταν από το καθεστώς του Οµάρ αλ Μπασίρ στο Σουδάν για να επιτίθενται στις νότιες περιοχές της αχανούς χώρας.

Το αποτέλεσµα ήταν ανάλογο µε αυτό στην Αλ Μπάιντα: Ο Νότος αποσχίσθηκε από το Βορρά.

Από µιαν άποψη, οι µισθοφόροι είναι οι σωστοί άνθρωποι για τη βρόµικη δουλειά. Αλλά όπως επισηµαίνει ένας στρατιωτικός αναλυτής στην εφηµερίδα «Λα Ρεπούµπλικα», «οι µισθοφόροι είναι οι πιο αναξιόπιστοι, έτοιµοι να το σκάσουν µε την πρώτη ευκαιρία εάν δουν ότι τα πράγµατα σκουραίνουν γι’ αυτούς».

«Ακολουθεί την τακτική της καµένης γης»

«Οι µισθοφόροι υπήρχαν πάντα στη Λιβύη, αλλά ο αριθµός τους έχει αυξηθεί τις τελευταίες ηµέρες. Επειδή ο στρατός αποφάσισε να µην ακολουθήσει τον Καντάφι, αυτός ανέτρεξε κατά κύριο λόγο στους µισθοφόρους για να καταστείλει την εξέγερση», δηλώνει σε συνέντευξή της στην εφηµερίδα «Λε Μοντ» η Σουχαΐρ Μπελχασέν, πρόεδρος της Διεθνούς Οµοσπονδίας για τα Ανθρώπινα Δικαιώµατα (FIDH).

«Αυτό που είναι ανησυχητικό», προσθέτει, «είναι ότι αυτοί οι µισθοφόροι προέρχονται από την Υποσαχάρια Αφρική απ’ όπου έρχονται και οι µετανάστες. Είναι δραµατικό να συγκρουστούν οι µισθοφόροι µε ένα εκατοµµύριο µετανάστες που βρίσκονται στη χώρα».

Η Σουχαΐρ Μπελχασέν δεν έχει καµία αµφιβολία ότι ο συνταγµατάρχης καταφεύγει στην τακτική της καµένης γης για να παραµείνει στην εξουσία. «Ο Καντάφι βρίσκεται εκτός πραγµατικότητας.

Χρησιµοποιεί το τελευταίο χαρτί. Καταφεύγει στην τακτική της καµένης γης δίνοντας την εντύπωση ότι είναι έτοιµος να παρασύρει το λαό στην πτώση του», επισηµαίνει, για να προσθέσει: «Ο Καντάφι είναι περιχαρακωµένος στον κόσµο του, δεν πρόκειται να υποχωρήσει».

Η επικεφαλής της FIDH επισηµαίνει ακόµη ότι την ίδια γραµµή ακολουθεί και το περιβάλλον του Λίβυου δικτάτορα. «Ακόµη και ο Σαΐφ αλ-Ισλάµ, ο οποίος υποτίθεται ότι θέλει να εκσυγχρονίσει το καθεστώς, µίλησε για λουτρό αίµατος. Είναι σαφές πως αισθάνεται ότι απειλείται».

Ο αρχηγός των ενόπλων δυνάµεων φέρεται να βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισµό εδώ και λίγες ηµέρες, ενώ πολλοί στρατιώτες αρνούνται να πυροβολήσουν κατά των αµάχων.

Οι στρατηγοί θέλουν εδώ και χρόνια να απαλλαγούν από τον έλεγχο της οικογένειας του δικτάτορα.
LE MONDE

πηγη