Για την ποιότητα των Ελλήνων Ακαδημαϊκών έχουν γραφεί πολλά και ποικίλα κατά καιρούς! Από την Εποχή της Γερμανικής Κατοχής, με αποκορύφωμα την Εποχή της Επταετίας, όπου υπήρχε η ΣΙΩΠΗ του Ιδρύματος, μέχρι την ΕΥΛΟΓΙΑ!

Στις Τάξεις της Ακαδημίας, κατά καιρούς, έχουμε Μέλη που συνεργάσθηκαν με τους Γερμανο-Ιταλούς, με ποικίλους τρόπους, ακόμη και στο εξωτερικό. Και, ακόμη: Και κάποια Μέλη που σε πολλά είναι «ανοικτοί».

Τα στερνά χρόνια, άνοιξαν οι Πύλες σε κυρίους και κυρίες ποικίλων πολιτικών ιδεών και Χρήματος. Και, φυσικά, ακόμη και αριστεροί ή αριστερίζοντες…

Ε και μιας και φτάσαμε ΕΩΣ ΕΔΩ, αναρωτιόμαστε γιατί δεν αποφασίζουν να κάνουν μέλος της Ακαδημίας τον κ. ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ.

Οι αγώνες του γνωστοί και μεγάλοι. Και, πέρα από κάθε πολιτική σκοπιμότητα, ο ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ έχει προσφέρει στην Ελλάδα πολλά με την Μουσική του, από κάποια άλλα γερόντια και γερόντισσες όπου προχωράνε και τους πέφτουν τα υπόθετα.

Τους χαλάει την μανέστρα ο Θεοδωράκης; Μήπως θα υπερκαλύψει τα… ακαδημαϊκά τους ύψη;
Μήπως; Πολλά μήπως.
Πρέπει να τα λέμε όλα!

ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ας γυρίσουμε πίσω στα χρόνια της Επταετίας.
ΤΟΤΕ που η αριστερίζουσα σήμερα ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ υμνούσε την 21η Απριλίου.
«Εις την μεγάλην αίθουσαν τελετών της Ακαδημίας Αθηνών, έλαβε χώραν την 2αν Μαΐου πανηγυρική συγκέντρωσις επί τω εορτασμώ της πρώτης επετείου της 21ης Απριλίου 1967, παρουσία του Αντιπροέδρου της Κυβερνήσεως και Υπουργού των Εσωτερικών κ. Στυλ. Παττακού, του Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Κ. Καλαμποκιά, του Υφυπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως κ. Σιδεράτου, του αρχηγού της Αστυνομίας Πόλεων κ. Σακελλαρίου, Ακαδημαϊκών, εκπροσώπων των Γραμμάτων και των Τεχνών και αρκετού κόσμου.

Ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών κ. Ερρ. Σκάσσης, εξήρε το νόημα της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967, η οποία απετέλεσεν ορόσημον διά την διάσωσιν του Γένους εκ του αφανισμού και την εργώδη και ειλικρινή προσπάθειαν των ανδρών της Επαναστάσεως διά την αναβάπτισιν του Έθνους εις τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη, τα οποία αποτελούν την φυσιογνωμίαν της Φυλής».

Ο κ. Σκάσσης, ομιλών, ετόνισεν:
«Η Ακαδημία Αθηνών συνέρχεται σήμερον εις την 936ην πανηγυρικήν συνεδρίαν εν τω πλαισίω των εορτών επί τω πρώτω έτει από της επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967.
Η ημέρα αύτη αποτελεί ασφαλώς ορόσημον εις την ιστορίαν της Νεωτέρας Ελλάδος.

Είναι εις όλους τους Έλληνας γνωσταί αι συνθήκαι εν γένει της ζωής του έθνους προ της επαναστάσεως της 21ης Απριλίου.
Το έθνος ευρίσκετο ηθικώς και οικονομικώς, αλλά και ιδεολογικώς εις κρισίμους περιστάσεις, αι οποίαι έτεινον να αποβώσι μοιραίαι διά την ζωήν του.
Πάντες ανέμενον ότι κάποια επέμβασις επρόκειτο ή έπρεπε να γίνη επ’ αγαθώ της Πατρίδος μας.

Η 21η Απριλίου έφερε την επέμβασιν του στρατού και μάλιστα του αμεσώτερον συνδεομένου προς τον λαόν τμήματος αυτού.
Πολλαί προσπάθειαι επ’ αγαθώ του Έθνους και του λαού κατεβλήθησαν και αδιακόπως καταβάλλονται και πρέπει εν προκειμένω να σημειωθεί ότι αι προσπάθειαι αυταί της Εθνικής Κυβερνήσεως εις πλείστους τομείς έσχον αξιόλογα και εν πολλοίς σωτήρια αποτελέσματα, ως της Παιδείας με την αποσόβησιν του κινδύνου ανεπανορθώτου εξανδραποδισμού της Ελληνικής νεότητος και με την παροχήν πράγματι δωρεάν παιδείας, της Οικονομίας, της Γεωργίας, της Βιομηχανίας, των Δημοσίων Έργων, των πλουτοπαραγωγικών επενδύσεων κ.λπ.

Η Ακαδημία Αθηνών εύχεται εις τας αόκνους προσπαθείας της επαναστάσεως της 21ης Απριλίου και της ενσαρκούσης το πνεύμα ταύτης Κυβερνήσεως καλήν μέχρι τέλους επιτυχίαν εις τους σκοπούς αυτής επ’ αγαθώ του Έθνους και του λαού.

Ο διακεκριμένος συνάδελφος κύριος Σπυρίδων Μαρινάτος ενήμερος των προσπαθειών και των επιτευγμάτων της 21ης Απριλίου ως πλησιέστερον παρακολουθών το πολύμοχθον και ανιδιοτελές έργον της Κυβερνήσεως, ωρίσθη υπό της Ακαδημαϊκής Συγκλήτου να είπη τον προσήκοντα λόγον.
Παρακαλώ τον κ. συνάδελφον να λάβη τον λόγον».

«Εντός του σηκού της Επιστήμης μόνον η επιστήμη έχει τον θρόνον και την πρωτοκαθεδρίαν. Πάσα επέτειος εορταζομένη εντός του σεπτού τούτου τεμένους της Ακαδημίας Αθηνών μετέχει της Επιστήμης και εκφράζεται διά των μέσων της Επιστήμης. Σήμερον εορτάζομεν διά πρώτην φοράν μίαν επέτειον εις την δολιχοδρομίαν του Ελληνικού Έθνους, του παλαιοτέρου ιστορικού έθνους επί του εδάφους της Ευρώπης και ενός των δύο ή τριών παλαιοτάτων εθνών επί του πλανήτου τον οποίον κατοικούμεν.

Είναι η επέτειος της 21ης Απριλίου. Έργον καλόν θα είναι, αν επιχειρήσωμεν να αναπτύξωμεν επί τη επετείω ταύτη εν συναφές θέμα. Ας δώσωμεν εις αυτόν τον τίτλο: Η Δύναμις του Έθνους των Ελλήνων.

Την δύναμιν της Ελληνικής Φυλής δεν είναι δύσκολον να επαινέση τις και μάλιστα εν τω πλαισίω μιας χαρμοσύνου επετείου. Επί χιλιάδας ετών ήδη οι ρήτορες ανασκαλεύουν και μεγαλύνουν τας προσωπικότητας και τους κόσμους ενός Ομήρου ή ενός Αισχύλου, του Φειδίου ή του Πραξιτέλους, του Πυθαγόρου ή του Πλάτωνος, του Λεωνίδα ή του Αλεξάνδρου ή του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και ούτω καθεξής».

Δυστυχώς.
ΤΟΤΕ και ΤΩΡΑ.
Είπαμε: Πρέπει να τα λέμε ΟΛΑ.
ΓΡΗΓ. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ