Ένας ιδιόμορφος πόλεμος μεταξύ των δυτικών, ειδικά μεταξύ Αμερικανών – Βρετανών και Ευρωπαίων, διεξάγεται για τη Λιβύη, με στόχο την επόμενη μέρα.

Ο Καντάφι ήταν έτοιμος να φύγει για χώρα της Λατινικής Αμερικής, όμως οι Βρετανοί τού «έκοψαν» το δρόμο.

Η δημόσια δήλωση του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών Γ. Χέιγκ ότι ο Καντάφι είναι έτοιμος να διαφύγει στη Βενεζουέλα, σταμάτησε τη συνεννόηση εξόδου του.

Ο Λίβυος ηγέτης κατάλαβε ότι δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής, άρα πρέπει να πολεμήσει μέχρι το τέλος. Αυτό οδήγησε σε ακόμα μεγαλύτερη αιματοχυσία τη Λιβύη.

Μένει να εξηγηθεί η συμπεριφορά των Βρετανών, φαίνεται όμως ότι πρωτίστως σχετίζεται με την επόμενη μέρα. Με το ποιος θα ελέγξει την κατάσταση στη Λιβύη.

Όσοι δεν έχουν ακόμα πρόσβαση, χρειάζονται χρόνο, άρα ας σκοτώνονται άνθρωποι, μέχρι να βρεθεί η διάδοχη κατάσταση.

Οι διαχρονικές και σημερινές ευθύνες των δυτικών δεν απαλλάσσουν τον Μουαμάρ Καντάφι από τη δολοφονική του απόφαση να σκοτώσει τους συμπατριώτες του προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία.

Ο Μουαμάρ Καντάφι δεν εξέπληξε κανέναν όταν δήλωσε αυτή την εβδομάδα και πάλι με παραληρηματικό τόνο ότι η χώρα κυβερνάται από το λαό της και ότι ο ίδιος δεν έχει εξουσία, γι’ αυτό δεν μπορεί να παραιτηθεί, χαρακτηρίζοντας μάλιστα υπερβολές τις πληροφορίες για χιλιάδες θύματα εκτιμώντας ο ίδιος προσωπικά ότι ο αριθμός των νεκρών δεν ξεπερνά τα 150 άτομα.

Με τις μάχες να μαίνονται καθημερινά με αμείωτη ένταση, την προσφυγική κρίση που ξεκίνησε στα σύνορα Λιβύης – Τυνησίας να διογκώνεται συνεχώς και τη Δύση να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια έχοντας αφήσει ανοιχτό μέχρι και το αμφιλεγόμενο κεφάλαιο της ανάληψης στρατιωτικής δράσης, τουλάχιστον οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία, γιατί η Γαλλία υπογραμμίζει ότι δεν τίθεται θέμα επέμβασης χωρίς ξεκάθαρη εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ουδείς αμφισβητεί πλέον ότι η αιματοχυσία αυτή θα λήξει με τη συντριβή είτε του δικτάτορα είτε του λαού του.

Τα σενάρια για το τι θα συμβεί από τώρα μέχρι την επόμενη μέρα είναι πολλά, καθώς αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι μπροστά στη μανία του να αγκιστρωθεί στην εξουσία ο Καντάφι δεν θα διστάσει να διεξάγει ακόμα και χημικό πόλεμο εναντίον του λαού του, όπως έκανε ο Σαντάμ Χουσεΐν κατά των Κούρδων το 1988, ενώ κάποιοι φοβούνται εξαπόλυση αεροπορικής επίθεσης με σκοπό την εκμηδένιση των εξεγερμένων ακόμα και για τη διατήρηση καμένης γης.

Το σίγουρο είναι ότι μετά τον πόλεμο ανάμεσα στις φυλές με τις ιστορικές αντιπαλότητες και τις βεντέτες, είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τι ακριβώς θα γίνει την επόμενη μέρα.

paraskevi13