ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΟΥΤΣΗ

Σε πλήρη εξέλιξη είναι οι φονικές μάχες σε πολλά μέτωπα στη Λιβύη. Καθεστωτικοί και αντικαθεστωτικοί, δίνουν την ύστατη μάχη επιβίωσης. Ακόμη δεν έχει κριθεί η έκβαση της επανάστασης των αντικαθεστωτικών δυνάμεων.

Το καθεστώς Καντάφι, κλονίζεται, αλλά ακόμη δεν έχει καταρρεύσει.

Είναι χαρακτηριστικό της έκρυθμης κατάστασης, ότι συγκρούσεις γίνονται ακόμη  και στην Πράσινη πλατεία της Τρίπολης της Λιβύης, όπου οι δυνάμεις ασφαλείας του Καντάφι κάνουν χρήση δακρυγόνων για να διαλύσουν τους διαδηλωτές.

Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί στα ανατολικά, εκεί όπου ο έλεγχος της περιοχής έχει περιέλθει στους αντικαθεστωτικούς. Ενώ εκτεταμένες ένοπλες συγκρούσεις σημειώθηκαν στα περίχωρα της Λιβυκής πρωτεύουσας.

Επειδή όμως το καθεστώς του Καντάφι δεν επιτρέπει την δημοσιογραφική κάλυψη των γεγονότων, από μη στρατευμένους δημοσιογράφους, γι’ αυτό θα πρέπει να υπάρχουν επιφυλάξεις, για τα όσα μεταδίδονται από τα εν εξελίξει μέτωπα.

Μεγάλη κινητικότητα παρατηρείται στην αεροναυτική βάση της Σούδας στην Κρήτη. Εκεί έχει καταπλεύσει ένα  αμερικανικό ελικοπτεροφόρο USS Kearsarge, μαζί με τα συνοδευτικά πολεμικά πλοία,   καθώς επίσης και έναν αμερικανικό αποβατικό, ίσως το μεγαλύτερο του Κόσμου, αφού μεταφέρει δέκα μικρά αποβατικά πλοία..

Επίσης  το αεροπλανοφόρο USS Enterprise βρίσκεται  στην περιοχή της Ερυθράς θάλασσας μαζί με τα πλοία που το συνοδεύουν, ώστε να έχει τον έλεγχο στη  διώρυγα του Σουέζ.

TA Στρατιωτικά επιτελεία του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ ετοιμάζουν τα σχέδια της στρατιωτική δράσης, εφόσον αυτή καταστεί αναγκαία, λόγω της επιδείνωσης της κατάστασης στο εσωτερικό της Λιβύης. Είναι πολύ πιθανή η επέμβαση του ΝΑΤΟ, προκειμένου να αποτρέψει μια ανθρωπιστική καταστροφή, αν ο Καντάφι  υιοθετήσει ακραίες μορφές βίας κατά των κατοίκων της Λιβύης.

Ειδικά τώρα για τη θέση της Ελλάδας, σε περίπτωση  στρατιωτικής παρέμβασης του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, έγινε σαφές ότι,  η Ελλάδα θα έχει συμμετοχή, μόνο εφόσον υπάρξει ομόφωνη απόφαση του Σ.Α. του ΟΗΕ.

Αυτό αποφασίστηκε σε σύσκεψη που έγινε υπό τον Πρωθυπουργό με τη συμμετοχή της πολιτικής ηγεσίας των Υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών. Και αυτή η θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης  έγινε γνωστή μέσω της διπλωματικής οδού στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ.

Ένα από τα πιθανά σενάρια που ετοιμάζουν τα στρατιωτικά επιτελεία, είναι να απαγορευτούν οι πτήσεις όλων των αεροσκαφών πάνω από τη Λιβύη. Είναι ένα μέτρο εξουδετέρωσης της απόλυτης αεροπορικής υπεροχής του Καντάφι σε βάρος των επαναστατών.

Η απαγόρευση πτήσεων πάνω από το έδαφος της Λιβύης, μπορεί να γίνει μόνο με απόφαση του Σ.Α. του ΟΗΕ.. Θα πρέπει όμως να  απαντηθεί το ερώτημα, για πιο  σκοπό θα πρέπει γίνει:

Και οι απαντήσεις είναι μόνο δύο.  Ή για να υποστηριχθεί μια ανθρωπιστική αποστολή (πρόγραμμα επισιτισμού και προστασία αμάχων), οπότε είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί η συγκατάθεση του Σ.Α. του ΟΗΕ, ή για να ανατραπεί το καθεστώς του Καντάφι, όποτε δύσκολα θα υπάρξει ομόφωνη απόφαση του Σ.Α.(ΠΙΘΑΝΌ ΒΕΤΟ ΑΠΟ ΡΩΣΙΑ)

Ανεξάρτητα όμως, από το αν υπάρξει ή δεν υπάρξει απόφαση του Σ.Α. του ΟΗΕ, αν αποφασιστεί έστω από τις ΗΠΑ και από μια ομάδα προθύμων  συμμάχων της , η  δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη, θα πρέπει, προηγουμένως, να εξουδετερωθεί ολοκληρωτικά η αντιαεροπορική άμυνα της Λιβύης.

Για να γίνει αυτό θα απαιτηθεί μεγάλος αριθμός αεροσκαφών, περίπου 80 όλων των τύπων, από μαχητικά , βομβαρδιστικά, υποστήριξης  και ανεφοδιασμού, επίσης  η υποστηριχτική παρουσία  δυο αεροπλανοφόρων  και απαραιτήτως οι  βάσεις  της Σούδας και του Άκτιου.

Για να εξουδετερωθεί  όμως η αεράμυνα του Καντάφι,  ότι θα πρέπει οι αμερικανοί να αποσύρουν δυνάμεις από το Αφγανιστάν, και μάλιστα, στην πιο κρίσιμη ίσως φάση των επιχειρήσεων των αμερικανο-νατοϊκών δυνάμεων εναντίον των Ταλιμπάν. Μια απόφαση εξαιρετικά δύσκολη για τους αμερικανούς, διότι φαίνεται ότι υπερβαίνει τις δυνατότητες  και του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ,  η εμπλοκή σε έναν ακόμη πόλεμο, ενώ είναι ανοιχτά τα μέτωπα, στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Καταληκτικά, η κατάσταση στη Λιβύη επιδεινώνεται, απειλείται η σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής, η Δύση είναι διστακτική αν θα πρέπει να προβεί σε στρατιωτική παρέμβαση, ενώ δεν είναι απόλυτα σαφές, τι ακριβώς γίνεται στο εσωτερικό της Λιβύης, και κυρίως,  η Δύση δεν γνωρίζει ποιοι είναι οι επαναστάτες και ποιοι είναι οι στόχοι τους για την μετα-καντάφι εποχή.

christoskapoutsis