Με τον Μανώλη Στεργιούλη

Η συμπεριφορά της Τουρκίας έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας, τριάντα επτά χρόνια μετά την εισβολή, εξακολουθεί να εκδηλώνεται με ανεξάντλητη θρασύτητα και προκλητικότητα.

Άλλοτε με εξωφρενικές δηλώσεις και ενέργειες επισήμων εκπροσώπων της και άλλοτε μέσω του εγκαθέτου της στα κατεχόμενα, Ντερβίς Έρογλου, η συμπεριφορά αυτή προσβάλλει κάθε έννοια της διεθνούς νομιμότητας και του δικαίου.

Η γειτονική χώρα μετέρχεται κάθε τρόπο και μέθοδο, για να δείξει τη βαρβαρότητα και το παθολογικό μίσος της προς τη Μεγαλόνησο και τον Ελληνισμό γενικότερα.

Η πρόσφατη μετατροπή του ιερού ναού Παναγίας της Θερμιώτισσας, στα Θέρμια της Κερύνειας, σε «πολιτιστικό κέντρο», προστέθηκε στις αναρίθμητες αποτροπιαστικές πράξεις του ψευδοκράτους. Βεβαίως, το φαινόμενο είναι παλιό.

Οι Τούρκοι, απόγονοι των Οθωμανών, δεν είναι δυνατό να απομακρυνθούν από την παράδοσή τους που τους θέλει φανατικούς πολέμιους του Ελληνισμού, απηνείς διώκτες και αδίστακτους καταστροφείς των θρησκευτικών του μνημείων.

Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε σε γεγονότα του μακρινού παρελθόντος, για να καταδειχθεί ότι η εκάστοτε εξουσία καλλιεργεί στον τουρκικό λαό τυφλό φανατισμό εναντίον των Ελλήνων.

Απόρροια του φανατισμού αυτού είναι οι χαρακτηριστικές περιπτώσεις βανδαλισμών που προκάλεσαν οι «ειρηνοποιοί» του Αττίλα, μετά την εισβολή τους στην Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974.

Ο αριθμός των εκκλησιών, που καταστράφηκαν και λεηλατήθηκαν, είναι μεγάλος.

Ανάμεσά τους η Παναγία της Κανακαριάς στη Λυθράγκωμη, η Μονή του Αντιφωνητή στην Καλογραία, του Αγίου Θεμωνιανού στη Λύση, η εκκλησία της Αφέντρικας, η Παναγία η Ελεούσα, ο Προφήτης Αβακούμ στο Ριζοκάρπασο.

Οι εκκλησίες αυτές, μνημεία τέχνης και ιστορίας, όχι μόνο του Ελληνισμού αλλά ολόκληρης της ανθρωπότητας, μετατράπηκαν σε μάντρες γιδοπροβάτων, τεμένη, κινηματογράφους και καταυλισμούς.

Εικόνες, τοιχογραφίες, αγιογραφίες και περίφημα ψηφιδωτά, ιερά σκεύη, χειρόγραφα βιβλία και κειμήλια ανεκτίμητης αξίας μπήκαν σε τσουβάλια και μεταφέρθηκαν πρώτα στα Άδανα και στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί στις παράνομες αγορές της Ευρώπης και της Αμερικής.

Η λεηλασία της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύπρου αποτελεί μέρος της προσχεδιασμένης πολιτικής της Τουρκίας.

Η εξαφάνιση κάθε στοιχείου της κυπριακής Ιστορίας εξυπηρετεί τον απώτερο στόχο των Τούρκων να μετατρέψουν τα κατεχόμενα σε επαρχία τους.

Στον στόχο αυτό εντάσσονται και οι καταστροφές που προκλήθηκαν σε σπουδαίους αρχαιολογικούς χώρους, όπως η Σαλαμίνα, οι Σόλοι, η Αγία Ειρήνη και πολλά άλλα κέντρα του αρχαίου πολιτισμού.

Η έκταση των καταστροφών εκεί είναι τέτοια που, οποιαδήποτε εργασία και αν επιτελεσθεί, καθιστά αδύνατη την επάνοδο των χώρων αυτών στην πρότερη κατάστασή τους.

Για τα παραπάνω εγκλήματα η Τουρκία καταγγέλθηκε επανειλημμένως στους διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι με ψηφίσματα και αποφάσεις την κάλεσαν να σταματήσει τις καταστροφές των πολιτισμικών μνημείων της Κύπρου.

Κατά τη συνήθη όμως τακτική της η Τουρκία όχι μόνο δεν σεβάσθηκε τους διεθνείς οργανισμούς, αλλά προσπάθησε να κάνει πιο αισθητή την περιφρόνησή της προς αυτούς με τη διάπραξη και νέων παρομοίων εγκλημάτων.

Έτσι, οι καταγγελίες έμειναν μόνο καταγγελίες και καμιά ουσιαστική πίεση δεν ασκήθηκε, προκειμένου να μην επαναλάβει τη βεβήλωση των θρησκευτικών και αρχαιολογικών μνημείων.

Ασφαλώς, την ίδια τύχη θα έχουν και οι επιστολές διαμαρτυρίας του Μητροπολίτη Κερύνειας κ. Παύλου προς τους διεθνείς οργανισμούς για τη βεβήλωση της Παναγίας της Θερμιώτισσας.

Είναι γνωστό πως, ό,τι κάνει η Τουρκία, τυγχάνει της σιωπηλής επιδοκιμασίας πολλών εκπροσώπων των διεθνών οργανισμών.

Μάλιστα, μερικοί από αυτούς διαγκωνίζονται στην προσπάθειά τους να πλειοδοτήσουν υπέρ της ένταξής της στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥΛΗΣ

Φιλόλογος, σχολικός σύμβουλος.

sigmalive