Eάν το Κυπριακό παραμένει άλυτο για 37 χρόνια και η κατοχή ενός τμήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαιωνίζεται, τούτο δεν οφείλεται μόνο στην τουρκική αδιαλλαξία.

Συνυπεύθυνη είναι και η διεθνής κοινότητα και κυρίως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και η Γενική Γραμματεία του.

Σπανίως, οι Γενικοί Γραμματείς των Ηνωμένων Εθνών, άσκησαν δίκαιη μεσολάβηση, σύμφωνη με τις αρχές, τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις του Διεθνούς Οργανισμού που προΐστανται.

Οι ίσες αποστάσεις, ο ποντιοπιλατισμός, η κατάφωρη παραβίαση αρχών, ακόμη και η απόκρυψη της τουρκικής δολιότητας και αδιαλλαξίας και η άδικη αντιμετώπιση της ελληνοκυπριακής πλευράς, υπήρξε η συνήθης τακτική των Γενικών Γραμματέων.

Με αποκορύφωμα το σχέδιο Ανάν.

Η τακτική Μπαν Κι-μουν δεν διαφέρει σε τίποτε από την τακτική των προκατόχων του.

Ποντιοπιλατισμός, απόκρυψη της τουρκικής αδιαλλαξίας και παρασπονδίας, ίδια αντιμετώπιση του θύματος και του θύτη, παραγνώριση των πολλών παραχωρήσεων της ελληνοκυπριακής πλευράς, είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την αντιμετώπιση του Κυπριακού από τον Μπαν Κι-μουν.

Το Κυπριακό, όμως, δεν πρόκειται να λυθεί ποτέ, ενόσω η διεθνής κοινότητα και ο Γ.Γ. συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν το θύμα και το θύτη κατά τον ίδιο τρόπο και ενόσω αφήνουν αλώβητη και εκτός πιέσεων την Τουρκία.

Με ανακοινώσεις ίσων αποστάσεων, με «ίσες» εκκλήσεις για συμβιβασμό και επίδειξη ελαστικότητας και προς τους δύο ηγέτες, ο Γ.Γ. δεν μπορεί να επιτύχει πρόοδο.

Με την ίδια αυστηρή γλώσσα, που χρησιμοποιεί εναντίον τυραννικών καθεστώτων, οφείλει να απευθυνθεί προς την Τουρκία, το μεγαλύτερο κρατικό τρομοκράτη της περιοχής και να περιγράψει τις ευθύνες της, καλώντας την να συμμορφωθεί προς το διεθνές δίκαιο.

Ουδέποτε, Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, μίλησε καθαρά στο Κυπριακό και ουδέποτε καταλόγισε ευθύνες στο μέρος που αδικεί.

Πώς είναι δυνατόν να αναμένεται λύση του προβλήματος, με εκθέσεις ίσων αποστάσεων;

Αλλά ευθύνη δεν υπάρχει μόνο στη Νέα Υόρκη. Υπάρχει και στη Λευκωσία.

Οι Γενικοί Γραμματείς αφήνονται ανενόχλητοι από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και τα δύο μεγάλα κόμματα. «Μη συγκρούεστε με τον Γ.Γ., δεν συμφέρει στην υπόθεσή μας», λέγουν.

Ακόμη και στις πιο άδικες κρίσεις και στα πιο άδικα σχέδια, οι εκάστοτε κυβερνήσεις, και τα δύο μεγάλα κόμματα, προσπαθούν να δικαιολογήσουν τον Γ.Γ. Θεωρούν επιζήμιο να εκφέρεται ακόμη και το πιο ήπιο σχόλιο στις αυθαιρεσίες της Γενικής Γραμματείας.

Σίγουρα, δεν είναι προς το συμφέρον της εθνικής υπόθεσης να ανοίγεται μέτωπο με τον Γ.Γ. Όμως επιβάλλεται πολύ πιο αποφασιστική αντιμετώπιση των όσων λέγει και όσων πράττει ο Γ.Γ.

Όταν ο ηγέτης των Ηνωμένων Εθνών επισκέπτεται το σύμβολο του ψευδοκράτους και συνομιλεί με τον κατοχικό ηγέτη εκεί, και το βράδυ -κυβέρνηση και αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων- πίνουν ουίσκι μαζί του, γιατί ο Γ.Γ. να διαφοροποιήσει την τακτική του;

sigmalive