Η εγκληματικότητα και το δράμα των κατοίκων

Τρίτη βράδυ, το ρολόι δείχνει 20.30, στην οδό Ευριπίδου. Η κυρία Όλγα δεν έχει κλείσει ακόμα το κατάστημά της.

«Δεν εντυπωσιάζομαι πλέον, καθημερινά βλέπω μπροστά στα μάτια μου να γίνεται διακίνηση ναρκωτικών. Κατά τις 21.00 κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα “κορίτσια”.

Ανάμεσά τους διακρίνεις και παιδιά ηλικίας 14-16 χρόνων».

O Κώστας δεν έχει ακόμα σχολάσει, παρατηρεί τι γίνεται γύρω του… «Δύο ιερόδουλες μικρής ηλικίας στέκονται ανάμεσα στα στενά που διασταυρώνονται με τη Σωκράτους.

Τις πλησιάζει ένας μεγαλόσωμος “κύριος” και τις σπρώχνει φωνάζοντας στον κεντρικό δρόμο».

Πρέπει να είναι σε σημείο εμφανές.

«Λίγο αργότερα, τη μία εκ των δύο την πλησιάζει ένας ηλικιωμένος άντρας. Ήταν δεν ήταν 17 χρονών η μελαχρινή κοπέλα. Σειρά της άλλης τώρα…».

Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί καθημερινά στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας.

Στην πλατεία Ομονοίας, από τη Σοφοκλέους προς το Μεταξουργείο και ως την Πατησίων, στην Καποδιστρίου, στη Φυλής, στη Σόλωνος, στην Ερμού και στους πίσω δρόμους η πορνεία, η διακίνηση ναρκωτικών, το λαθρεμπόριο, η κοινωνική περιθωριοποίηση και η ανθρώπινη εξαθλίωση ζουν και βασιλεύουν.

Γυναίκες-θύματα του τράφικινγ, πρεζάκια που ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν χρήματα από τους περαστικούς ώστε να αγοράσουν από τον ντίλερ τη δόση τους, Νιγηριανοί που απλώνουν την πραμάτεια τους πάνω στα λευκά σεντόνια και κάθε φορά που πλακώνει η αστυνομία τα κάνουν μπόγο, τα βάζουν στην πλάτη και αρχίζουν να τρέχουν.

Αυτή είναι η πραγματικότητα, όσο και αν μας φοβίζει, στις συνοικίες που έχουν μετατραπεί σε «πίσω αυλή» της πρωτεύουσας…

Μια πραγματικότητα που, όπως προκύπτει από την απόρρητη έκθεση της ΕΥΠ που δημοσιεύθηκε στο «Έθνος», μεθοδεύεται συστηματικά από τα δίκτυα παράνομης διακίνησης μεταναστών με στόχο την ισχυροποίηση των μεταναστευτικών κοινοτήτων ώστε να εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους και την ισχυροποίηση της θέσης τους στο κομματικό –πολιτικό σκηνικό της χώρας με τη διείσδυση των μεταναστών σε κεντρικές οικονομικές δραστηριότητες της οικονομίας.

ΠΟΡΝΕΙΑ

Γυναίκες από όλες τις… φυλές προς άγραν πελατείας

Μετά το κλείσιμο των καταστημάτων στην οδό Πατησίων, την ώρα που η κίνηση στο δρόμο ελαττώνεται, αυξάνεται στο πεζοδρόμιο… Δεκάδες γυναίκες και κορίτσια κάνουν βόλτες πάνω κάτω για να βρουν πελάτη.

Από πίσω πάντα διακριτικά οι προαγωγοί τους, τους δημιουργούν σοβαρά επεισόδια.

«Τις λυπάμε», μας λέει η κυρία Βάσω που λόγω της δουλειάς της κινείται στο συγκεκριμένο δρόμο εκείνες τις ώρες. «Αν δεν μαζέψουν τα χρήματα που θέλουν τα αφεντικά, τις χτυπάνε και τις βρίζουν. Την επόμενη μέρα βρίσκονται και πάλι στο ίδιο σημείο»…

Στο τμήμα της Πατησίων από την πλατεία Κολιάτσου έως την πλατεία Βικτωρίας συναντά κανείς Αφρικανές γυναίκες που βγαίνουν για το μεροκάματο.

Οι πιάτσες βρίσκονται διάσπαρτες σε όλο το κέντρο της Αθήνας.

Στην οδό Καποδιστρίου από τη μία πλευρά του δρόμου εκδίδονται Αφρικανές, ενώ από την άλλη γυναίκες από τα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη.

Λίγο πιο πάνω τριγυρίζουν τοξικομανείς εξαθλιωμένες που με το ζόρι στέκονται στα πόδια τους ψάχνοντας να βρουν πελάτη μόνο και μόνο για να αγοράσουν τη δόση τους.

Στα γύρω δρομάκια από την οδό Αισχύλου εκδίδονται νεαροί που μεταφέρθηκαν από την πλατεία Κουμουνδούρου.

Κλασική περίπτωση στις πιάτσες πορνείας αποτελούν η οδός Σωκράτους και η Ευριπίδου που προσελκύουν περισσότερο Νιγηριανές. Ντυμένες με κοντά φορέματα, ανοιχτά στο μπούστο είναι έτοιμες να δείξουν και τα πιο απόκρυφα σημεία του σώματός τους προκειμένου να προσελκύσουν πελάτη.

Έντονο αποδεικνύεται το πρόβλημα στο τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς 28ης Οκτωβρίου, Βερανζέρου, Χαλκοκονδύλη και 3ης Σεπτεμβρίου.

Οι κοπέλες που εκδίδονται είναι πολλές, σε πολύ χαμηλές τιμές και οι περισσότερες χωρίς ιατρικές εξετάσεις. «Είναι δύο τα ξημερώματα. Ένα κόκκινο αυτοκίνητο πλησιάζει.

Η γυναίκα στην άκρη του δρόμου αναδεικνύει ακόμα περισσότερο τα κάλλη της. Σταματά.

Ο οδηγός μιλά μαζί της για κλάσματα δευτερολέπτου. Επιβιβάζεται. Φεύγουν με ταχύτητα.

Μετά από μία ώρα επιστρέφει. Προσπαθούμε να την πλησιάσουμε. Δεν τα καταφέραμε, άρχισε να τρέχει βρίζοντας στην γλώσσα της».

Ίδια είναι η κατάσταση και στο Μεταξουργείο ανάμεσα στα μπαράκια και στους συναυλιακούς χώρους λειτουργεί και βασιλεύει άλλη μια ζώνη του σεξ.

Στη Σόλωνος η κατάσταση είναι πιο glamour. Για το νυχτοκάματο βγαίνουν νέες Ελληνίδες και φοιτήτριες για να εξασφαλίσουν τη δόση τους, που βέβαια είναι πιο ακριβές αλλά… ωραίες και καθαρές.

Για να σας δώσουμε τα στοιχεία με αριθμούς, να σας πούμε πως μόνο από τη Σοφοκλέους προς το Μεταξουργείο μέχρι και τα Πατήσια λειτουργούν 250 οίκοι ανοχής χωρίς να προσθέσουμε στον αριθμό αυτό τα σπίτια με το κόκκινο φως στην οδό Φυλής.

Σε αυτό τον αριθμό προσθέστε και την καινούργια μόδα που έχει παρατηρηθεί στην πορνεία, είναι τα λεγόμενα studios που εξαπλώνονται σαν μανιτάρια στο κέντρο ακόμα και στις καλές γειτονιές της Αθήνας.

Είναι σπίτια, χωρίς κόκκινο φως στην είσοδό τους, τα οποία παρέχουν υπηρεσίες σχεδόν αποκλειστικά σε Έλληνες. Στοιχίζει βέβαια λίγο παραπάνω αλλά οι συνθήκες είναι οι καλύτερες από τα μέχρι τώρα δεδομένα…

«Είναι οι ίδιοι που πηγαίνουν και στα ξενοδοχεία», μας λέει κάτοικος της οδού Συγγρού στην οποία φιλοξενούνται και τα δύο ήδη (studio και ξενοδοχεία). «Απλά είναι κουστουμαρισμένοι και έτοιμοι να δώσουν κάτι παραπάνω, έτσι για το prestige».

Στο Γκάζι κοντά στις γραμμές του τρένου, στην Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και στα στενά της Ιεράς Οδού, στη Μεγάλου Αλεξάνδρου και στην Κασσάνδρας, στη Συγγρού, τα studios φυτρώνουν σαν μανιτάρια.

Παρόμοια άνοιξαν πρόσφατα στο Κουκάκι, στη Φιλαδέλφεια, στη Γλυφάδα, στην Αχαρνών, στο Νέο Κόσμο, στην οδό Κατεχάκη δείχνοντας τις τάσεις αλλαγής της «αγοράς».

Στη λίστα του αγοραίου έρωτα μπαίνουν και τα ινστιτούτα μασάζ που ανοίγουν το ένα μετά το άλλο και αντικαθιστούν στην ουσία τους οίκους ανοχής.

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

Χρήστες σε κοινή θέα!

«Η κατάσταση έχει ξεφύγει», μας λέει η κυρία Σωτηρία που κάθε μέρα διασχίζει την Αγίου Κωνσταντίνου για να πάει στο κατάστημα με ρούχα που διατηρεί.

«Τοξικομανείς μου έχουν κλέψει την τσάντα τρεις φορές».

Οι χρήστες ουσιών επιλέγουν για θύματά τους κυρίως γυναίκες.

Οι επιθέσεις αρχίζουν από το μεσημέρι και μετά.

Το πρωί τα πράγματα είναι πιο ήρεμα σύμφωνα με τις μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής.

Μόλις οι αστυνομικοί προσπεράσουν, οι τοξικομανείς πλησιάζουν τους ντίλερ που είναι κατά κύριο λόγο από την Αλγερία και τη Νιγηρία δήθεν για κουβέντα.

Η ανταλλαγή γίνεται σε χρόνο dt μπροστά στα μάτια των διερχόμενων πολιτών. Λίγα μέτρα πιο κάτω κάνουν χρήση οποιαδήποτε ώρα της ημέρας σε κοινή θέα.

Αυτά αποτελούν καθημερινό φαινόμενο δίπλα στο Εθνικό Θέατρο, στο Αρχαιολογικό Μουσείο, στην αρχή της Ιεράς Οδού και της οδού Κεραμεικού, στο ύψος του Πολυτεχνείου και κυρίως στην πλατεία Ομονοίας, το Νο1 σημείο συνάντησης και ανταλλαγής. Άνθρωποι ξαπλωμένοι στα παγκάκια ή ακόμα και στο έδαφος δεν διστάζουν να τρυπήσουν το ταλαιπωρημένο τους κορμί.

Το βράδυ και το άλλο ξημέρωμα τους βρίσκει και πάλι εκεί, εξαθλιωμένους σε κατάσταση αποσύνθεσης να ψάχνουν και πάλι να βρουν χρήματα για να αγοράσουν τη δόση τους.

«Δεν μπορείς να κάτσεις ούτε στη στάση. Πρέπει να έχεις τα μάτια σου δεκατέσσερα.

Ένα απόγευμα, ενώ περίμενα το τρόλεϊ, με πλησίασε ένας χρήστης ουσιών. Μου ζήτησε χρήματα.

Έβγαλα το πορτοφόλι για του δώσω κέρματα και μου το βούτηξε», μας λέει η κυρία Σοφία που κάθε μέρα επιβιβάζεται από τη στάση απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο… Όσο και αν μας τρομάζει, αυτή είναι η πραγματική… ή μάλλον πιο σωστά η ίδια πραγματικότητα εδώ και πολλά χρόνια.

Μαφία του real estate και παρεμπόριο

Τα κυκλώματα διακίνησης λαθρομεταναστών όμως -όπως τονίζεται και στην έκθεση της ΕΥΠ- το τελευταίο διάστημα έχουν επεκτείνει τη δράση τους δημιουργώντας τη μαφία του real estate.

Σε συνεργασία με Έλληνες ή αλλοδαπούς επιχειρηματίες και μεσιτικές εταιρείες, οδηγούν συστηματικά στην υποβάθμιση ζωνών του κέντρου ώστε οι κάτοικοί τους να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και εκείνοι να θησαυρίζουν.

Αγοράζουν τα σπίτια σε χαμηλές τιμές και στη συνέχεια τα νοικιάζουν ως ξενώνες νεοφερμένων αλλοδαπών στοιβάζοντας σε αυτά 10-15 άτομα τα οποία πληρώνουν για την ημερήσια παραμονή τους από 3 ως 10 ευρώ.

Ακόμα ένα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το κέντρο της Αθήνας είναι το παρεμπόριο.

Οι πλανόδιοι μικροπωλητές απλώνουν καθημερινά τα σεντόνια τους και το εμπόρευμά τους στους πιο πολυσύχναστους δρόμους της πόλης.

Οι πιο οργανωμένοι στήνουν τους πάγκους τους, ενώ οι πιο τολμηροί σε πλησιάζουν με τρόπο και σου παρουσιάζουν το εμπόρευμα. «Ωραίο άρωμα, κυρία», «έχω και ρολόι, θες να δεις;».

Αρώματα, γυαλιά, ρούχα, παπούτσια, τσάντες, ζώνες, μικρά διακοσμητικά αντικείμενα, ρολόγια και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς μπορεί να το βρει κάνοντας μια βόλτα σε συγκεκριμένους δρόμους. Το παζάρι ανελέητο. Μια τσάντα, ενώ αρχικά την πουλάνε 20 ευρώ, εάν είσαι εξασκημένος, μπορεί να την πάρεις με 5 ευρώ.

Μεγάλο ενδιαφέρον λόγω της ιδιαίτερα μεγάλης εμπορικής της κίνησης παρουσιάζει η οδός Ερμού. Παρόμοια είναι η κατάσταση στην Πλατεία Δημοπρατηρίου στη συμβολή των οδών Αιόλου και Μητροπόλεως.

Στις οδούς Σοφοκλέους, Σωκράτους, Μενάδρου και Πειραιώς το παρεμπόριο ζει και βασιλεύει. Ακόμα και πεζός κάποιος δυσκολεύεται να περάσει, αφού τα πεζοδρόμια είναι γεμάτα με αντικείμενα προς πώληση.

Έντονο πρόβλημα, κυρίως τις Κυριακές εξαιτίας του μεγάλου αριθμού μικροπωλητών δημιουργείται στην πλατεία Ομονοίας.

Ίδια είναι η κατάσταση στην πλατεία Βικτωρίας, στην Πατησίων στο ύψος της ΑΣΟΕ, στο Μοναστηράκι και στου Ψυρρή.

Φόβος και τρόμος των μικροπολιτών είναι η δημοτική αστυνομία. Κάθε φορά που κάνουν την εμφάνισή τους οι αστυνομικοί σε χρόνο-ρεκόρ έχουν μαζέψει τα σεντόνια και αρχίζουν να τρέχουν ώστε να ξεφύγουν. Και το κυνήγι μεταξύ τους συνεχίζεται…

«Θυμάμαι ήταν πρωινό Σαββάτου», μας λέει η κυρία Ηλέκτρα που έχει μαγαζί με κοσμήματα στην Καραγιώργη Σερβίας.

«Η κίνηση στο δρόμο εκείνη την ώρα είναι αυξημένη. Ένα μπουλούκι περίπου δεκαπέντε Νιγηριανοί φορτωμένοι με τους μπόγους τους τρέχουν για να ξεφύγουν από τους αστυνομικούς.

Πάνω στο ανθρωποκυνηγητό ένας από αυτούς πέφτει και χτυπά το κεφάλι του στα κράσπεδο. Για τουλάχιστον 20 λεπτά, μέχρι δηλαδή την ώρα που ήρθε το ασθενοφόρο, ήταν αναίσθητος.

Τέτοια περιστατικά συμβαίνουν συχνά εδώ».

Το άσχημο σε όλη αυτή την υπόθεση είναι πως το πρόβλημα δεν λύνεται απλά μεταφέρεται δύο τρία στενά πιο κάτω…

paraskevi13