Μια νέα φάση του πολέμου εκτυλίσσεται οδηγώντας σε μια διαδικασία στρατιωτικής κλιμάκωσης, καθώς και το ενδεχόμενο απόβασης των καταδρομών του ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στις ακτές της Λιβύης.

Συντελείται μία άνευ προηγουμένου ανάπτυξη της ναυτικής δύναμης των ΗΠΑ στη Μεσόγειο.

Το αεροπλανοφόρο USS George HW Bush (CVN77) είναι το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίο στον κόσμο: με «8,2 στρέμματα χώρο στο κατάστρωμα πτήσης του, που το καθιστά ικανό να στεγάσει  90 πολεμικά αεροπλάνα και ελικόπτερα. Είναι το σπίτι 5.500 ανθρώπων του πληρώματος».

 Εξοπλισμένο με προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα πολέμου, είναι η μεγαλύτερη «κινητή στρατιωτική βάση στον κόσμο» (Manlio Dinucci, «Boots on the Ground»: Sarkozy and Cameron Prepare to Land in Libya, Global Research, May 31, 2011).

 Το USS George HW Bush Carrier Strike Group εστάλη για «παρθενικό ταξίδι» του στον Έκτο Στόλο στη περιοχή των πολεμικών επιχειρήσεων, και συγκεκριμένα στη Μεσόγειο. Ήταν «πιστοποιημένο έτοιμο για πολεμικές επιχειρήσεις» (certified ready for combat operations) ένα μήνα πριν από την έναρξη του πολέμου στη Λιβύη.

USS George H.W. Bush Strike Group Certified Combat Ready, 21 Φεβρουαρίου 2011

 Κατακτώντας τον εχθρό με Συνολική Υποταγή

 Το μέγεθος του supercarrier USS George HW Bush, τα προηγμένα συστήματα όπλων του, οι καταστροφικές δυνατοτήτες του, για να μην αναφέρουμε το κόστος του, είναι η οριστική έκφραση των αυτοκρατορικών φιλοδοξιών της Αμερικής, αμόκ.

Στο πλαίσιο του δόγματος «Σοκ και Δέος», το USS George H. W Bush έχει σκοπό να καταπλήξει και να υποτάξει τον εχθρό σε ολοκληρωτική υποταγή.

Στρατιωτική κλιμάκωση

Από την αρχή του πολέμου στις 19 Μαρτίου, έχουν διεξαχθεί περίπου 10.000 έξοδοι. Το ΝΑΤΟ αναγνωρίζει συνολικά 9.036 εξόδους, συμπεριλαμβανομένων 3.443 επιθέσεις κατά τη διάρκεια μιας περιόδου δύο μηνών, (31 Μάρτη 2011- 31 Μάη 2011).