Γιώργος Ρωμαίος

Η ελπίδα πέθανε… πρόωρα!

Γεννήθηκε τοαπόγευµα της περασµένης Τετάρτης, όταν µεταδόθηκε η πληροφορία ότι ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου και ο αρχηγός της Νέας Δηµοκρατίας Αντ. Σαµαράς συµφώνησαν, κατ’ αρχάς, στον σχηµατισµό κυβέρνησης συνεργασίας µε πρωθυπουργό κοινής εµπιστοσύνης. Ηταν καλά τα νέα.

Οταν «τοταµείο είναι µείον» καιη αποτροπή της χρεοκοπίας εξαρτάται από τη χρηµατοδότηση της τρόικας και η χρηµατοδότηση συναρτάται µε την εφαρµογή ενός νέου µνηµονίου µε µεγάλες ανατροπές και νέους φόρους, µόνο µια κυβέρνηση των δύο κοµµάτων εξουσίας – πουφέρουν και την κύρια ευθύνη για την κρίση χρέους – µπορεί να το υλοποιήσει και να επαναφέρει τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης.

Η συµφωνία για σχηµατισµό αυτήςτης κυβέρν ησης θα έπειθε τους «Αγανακτισµένους» και τους απογοητευµένους πολίτες ότι το κοµµατικό σύστηµα δεν«ξόφλησε».

Δυστυχώς, οιηγεσίες δεν τόλµησαν να περάσουν τον Ρουβίκωνα…

Δεν είχαν περάσει πολλές ώρεςµετά τα πρώτα«καλά νέα»,όταν ο Πρωθυπουργός ανήγγειλε τον «θάνατο» της ελπίδας, αποδίδοντας τις ευθύνες στην ηγεσία της ΝΔ, η οποία µε τη σειρά της κατηγόρησε τον κ. Παπανδρέου ότι «είναι γαντζωµένος στην εξουσία».Κάποτε ίσως µάθουµε τα πραγµατικά γεγονότα για να κρίνουµε αντικειµενικά.

Σήµερα σηµασία έχειτο γεγονός ότι στο οικονοµικό αδιέξοδοπροστέθηκε και το πολιτικό αδιέξοδο. Ο ανασχηµατισµός της κυβέρνησηςαπό τον κ. Παπανδρέου έχει ακυρωθεί από τις ανατροπές που έφερε η αποτυχία του σχηµατισµού κυβέρνησης συνεργασίας.

Μέχρι την Τετάρτη το βράδυ η ηγεσία της ΝΔ διακήρυσσε ότι η προσφυγή στις εκλογές θα ήταν καταστροφή.Τώρα, ο κ. Σαµαράς ζητεί εκλογές και από κοντά όλα τα άλλακόµµατα της αντιπολίτευσης, µε την ελπίδα ότι θα «µοιραστούν» τις προσδοκώµενες απώλειες του ΠαΣΟΚ.

Αυτό σηµαίνει ότι η χώρα έχει ήδη εισέλθει σε προεκλογική περίοδο.

Στην πλέον κρίσιµη φάσητων διαπραγµατεύσεων µε την ΕΕ για πρόσθετη οικονοµική βοήθεια, ηχώρα βυθίζεται σε πολιτική κρίση.

Η κυβέρνηση, µε εύθραυστη πλειοψηφία, πρέπει να ψηφίσει το Μεσοπρόθεσµο Πρόγραµµα µέχρι τη Σύνοδο Κορυφής του Ιουλίου και στη συνέχεια να προχωρήσει στην εφαρµογή του.

Αν ξεπεράσει τονπρώτο σκόπελο, πώς θα κυβερνήσει στη συνέχεια; Με τα κόµµατα της αντιπολίτευσης ναπεριοδεύουν στην επαρχία, µε την κυβέρνηση και το µνηµόνιο στο στόχαστρο και τους «Αγανακτισµένους» στις πλατείες;

Και ποιο θα είναι το αποτέλεσµα των εκλογών, αν διεξαχθούν µετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσµου;

Η υπερψήφισή του από τη Βουλή δεσµεύει τη χώρα και όχι την κυβέρνηση. Ανπλειοψηφήσουν τα κόµµατα που τάσσονται εναντίον του, θα το καταργήσουν; Και µετά τι; Το χάος;

Συνηθίζεται, τελευταία, να υπερτονίζεται ότι στη Δηµοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Σωστά. Αλλά όταν υπάρχουν εναλλακτικές και εφαρµόσιµες λύσεις.

Ο κ. Σαµαράς προτείνει επαναδιαπραγµάτευση, ενώ γνωρίζει, από τις πρόσφατες επαφές του µε την ηγεσία της ΕΕ και τα συγγενή κόµµατα που κυβερνούν την πλειονότητα των κρατών της ευρωζώνης, ότι η τρόικα την αποκλείει.

Από τα άλλα κόµµατα ακούγονται διάφορα, από την έξοδο από το ευρώµέχρι και τη στάση πληρωµών, άρα τη χρεοκοπία.

Ολα αυτά, όµως, δεν συνιστούνεναλλακτικές λύσεις, αλλά αδιέξοδα.

Σε αυτή την κρίσιµη φάση δεν κρίνεται η κυβέρνηση. Θα έλθει, αργά ή γρήγορα, η ώρα της κρίσης από τον λαό.

Σήµερα κρίνεται το µέλλον τηςχώρας. Ας µην προσδοκούµε να µας σώσουν οι ευρωπαίοι εταίροι, όταν εµείς δεν θέλουµε να σωθούµε!

Προτού αναζητηθεί η διέξοδος των εκλογών, υπάρχει καιη Βουλή.

Επειδή το Μεσοπρόθεσµο δεσµεύει πολιτικά τη χώρα µέχρι το 2015, λογικό είναι να ζητηθεί η έγκρισή του µε αυξηµένη πλειοψηφία και τα κόµµατα ας αναλάβουν τις ευθύνες τους.

gromaios@otenet.gr

tovima.gr