Κύριε Παπανδρέου,

            Αυτή την εβδομάδα έχουν γίνει απίστευτα πράγματα στον τόπο.

            Όπως το ξέρετε και το ξέρω, δεχθήκατε να παραιτηθείτε για να κάνουμε Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας.

            Εγώ κατάλαβα ότι ήσασταν ειλικρινής εκείνη τη στιγμή. Άσχετο τι έγινε μετά και γιατί

υπαναχωρήσατε.

            Αντιλαμβάνομαι όμως, πως όταν φτάνει ένας Πρωθυπουργός να δέχεται να παραιτηθεί με τον τρόπο αυτό, η κατάσταση έχει οδηγηθεί σε απόλυτο αδιέξοδο.

            Κάτι, δηλαδή, που απαιτεί έκτακτες λύσεις.

            Τι άλλαξε μέσα σε μια μέρα, ώστε να ισχυρίζεστε σήμερα ότι με ένα ανακάτεμα της κομματικής σας τράπουλας, έχουν – ως δια μαγείας – αλλάξει όλα;

            Αν τα προβλήματα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με έναν ανασχηματισμό, όπως αυτός που κάνατε τελικά, τότε γιατί δραματοποιήσατε την κατάσταση; Προς τι η εξάωρη ακυβερνησία;

            Κύριε Παπανδρέου, δεν δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνησή σας, γιατί κατά βάθος ούτε κι εσείς την εμπιστεύεστε. Δεν ήταν η πρώτη σας επιλογή. Δεν την θέλατε. Μπορούσατε να την κάνετε οποτεδήποτε, αλλά δεν την κάνατε. Ξέρατε ότι δεν θα βγει πουθενά. Και προσπαθήσατε να κάνετε κάτι άλλο. Που δεν σας άφησαν.

            Κι αφού εσείς δεν την εμπιστεύεστε, γιατί να της δώσουμε εμείς ψήφο εμπιστοσύνης;

                       

Δεν σας δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης κ. Παπανδρέου, και για έναν ακόμα απλό λόγο: διότι η κυβέρνησή σας επιμένει σε μια Πολιτική, που όχι απλώς δεν λύνει το πρόβλημα, όχι απλώς το κάνει χειρότερο, αλλά δημιουργεί και νέα προβλήματα.

            Δεν θα πω σήμερα ούτε έναν αριθμό. Πέστε, όμως, εσείς ένα στόχο του προγράμματός σας που να έχετε πέσει μέσα!

            Πέσατε έξω σε όλα! Φέρατε τα αντίθετα αποτελέσματα. Οι επιδόσεις σας θα είναι μοναδικό παράδειγμα στα οικονομικά εγχειρίδια του μέλλοντος για το τι σημαίνει αποτυχημένη οικονομική πολιτική.

            Εμείς σας το λέγαμε από πέρσι. Και φέτος σας λέμε να την αλλάξετε.

            Σας λέμε ακόμα, ότι δεν αστόχησε τόσο η οικονομική σας πολιτική λόγω λαθών ή παραλείψεων ή αδυναμιών στην εφαρμογή της. Υπήρξαν βέβαια κι αυτά. Και πάρα πολλά. Αλλά απέτυχε κυρίως γιατί ήταν λάθος Πολιτική, ήταν λάθος συνταγή.

            Δεν σας ζητάμε να εφαρμόσετε στο εξής καλύτερα τη λάθος συνταγή.

Σας ζητάμε να αλλάξετε συνταγή.

            Κι αν δεν το βλέπετε τώρα, πότε θα το δείτε;

Τι άλλο χρειάζεται ακόμα να πάει στραβά για να το καταλάβετε;

            Μας λένε κάποιοι – πολλές φορές το λέτε κι εσείς – ότι «εντάξει, η πολιτική αυτή είναι λάθος, αλλά οι δανειστές μας δεν μας αφήνουν να την αλλάξουμε».

            Ώρες-ώρες μοιάζετε να κρύβεστε πίσω από την επιμονή της Τρόϊκας σε κάποια μέτρα.

            Όμως, ας αφήσουμε προς στιγμήν την Τρόϊκα. Ας δούμε πρώτα τι πιστεύετε εσείς. Πιστεύετε ότι η πολιτική αυτή είναι σωστή ή όχι;

Αν πιστεύετε ότι είναι σωστή, τότε αφήστε τι λέει η Τρόϊκα.

Εσάς πρέπει να πείσουμε πρώτα ότι είναι λάθος πολιτική…

            Αν πάλι εσείς πιστεύετε ότι είναι λάθος, αν βλέπετε αυτά που βλέπουμε όλοι οι άλλοι – από τους διαπρεπέστερους οικονομολόγους στις στήλες του διεθνούς τύπου, ως τους ανθρώπους που ξεχύνονται στους δρόμους – ότι τα νούμερα αυτής της πολιτικής δεν βγαίνουν κι ούτε πρόκειται να βγουν, τότε πέστε το! Δημόσια!

            Σας το επαναλαμβάνω: Αφήστε προς στιγμήν την Τρόϊκα, πείτε μας καθαρά εσείς τις πιστεύετε.

            Ασφαλώς και πρέπει να πείσουμε τους δανειστές μας. Αλλά πώς να πείσουμε εκείνους, αφού δεν έχετε πειστεί εσείς οι ίδιοι;

            Πέραν, όμως, από την ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνησή σας, κύριε Παπανδρέου, υπάρχει και ένα θέμα προσωπικής εμπιστοσύνης. Μπορεί να διαφωνούμε σε πολλά, αλλά ένα κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ μας πρέπει να υπάρχει. Το χρωστάμε, όχι ο ένας στον άλλο, αλλά και οι δύο στη χώρα και το λαό μας. Αλίμονο αν δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας.

            Προχθές έγινε μια προσπάθεια για Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας. Τελικά ναυάγησε. Το γιατί, ο κόσμος το γνωρίζει πια.

Αλλά αυτά τα αστεία περί «επικοινωνιακής διαχείρισης», δεν τα δέχομαι!

            Όχι μόνο γιατί ακούστηκαν πράγματα που δεν έγιναν εκείνο το βράδυ.

Το λέω, κυρίως – κι εδώ τίθεται θέμα εμπιστοσύνης – διότι το τελευταίο διάστημα ακούω μια τεράστια καμπάνια διαστρέβλωσης των απόψεών μας στο εξωτερικό. Κι αυτό είναι θέμα εμπιστοσύνης.

            Διότι όλη αυτή η διαστρέβλωση δεν μπορεί να γίνεται από μας. Δεν διαστρεβλώνουμε…εμείς τις απόψεις μας! Κάποιος άλλος τις διαστρεβλώνει.

            Νομίζω ότι δεν είναι άσχετο το κόμμα σας. Ούτε οι συνεργάτες σας.

            Κι αυτό, σας το λέω ευθέως, κύριε Παπανδρέου, δεν ενισχύει την εμπιστοσύνη ανάμεσά μας. Την υπονομεύει!

            Δεν μπορείτε από τη μια πλευρά να μου ζητάτε συναίνεση, κι από την άλλη όπου σταθούν κι όπου βρεθούν οι συνεργάτες σας, να κάνουν ό,τι μπορούν για να διαστρεβλώνουν τις απόψεις μας.

            Εγώ όταν βγαίνω στο εξωτερικό φοράω εθνική φανέλα! Και αν δεν μιλάω για τα κατορθώματά σας σε εφημερίδες και τηλεοπτικά προγράμματα, δεν είναι γιατί δεν μου προσφέρεται η δυνατότητα. Να βλάψω την χώρα μου δεν θέλω.

            Αν συνεχίσετε αυτό που γίνεται ως τώρα, εγώ και πάλι στην Ευρώπη εθνική φανέλα θα φοράω. Και πάλι δεν πρόκειται να βλάψω τη χώρα μου. Αλλά τότε, να το ξέρετε, μέσα στην Ελλάδα θα καταλάβετε καλά, ότι τέλειωσαν τα αστεία.

            Άλλωστε, εμείς είμαστε το κόμμα της Ευρώπης του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μαθήματα Ευρωπαϊκής συμπεριφοράς από σας δεν δεχόμαστε…

Διαβάζουμε και ακούμε πράγματα που ποτέ δεν είπαμε, πράγματα που ποτέ δεν κάναμε, πράγματα που είναι αντίθετα από εκείνα που υποστηρίξαμε.

            Σήμερα κ. Παπανδρέου, οι δανειστές και οι εταίροι μας, ζητούν από την Ελλάδα να εφαρμόσει διαρθρωτικές αλλαγές. Πέστε μου, δεν ξέρετε ότι τη συντριπτική πλειονότητα των νόμων που φέρατε για διαρθρωτικές αλλαγές τις έχουμε ψηφίσει;

Να σας πω κι  εγώ ποιες προσπαθούσε να προωθήσει η Νέα Δημοκρατία όταν ήταν στην κυβέρνηση κι εσείς – το κόμμα σας κι εσείς προσωπικά – ήσασταν στα κάγκελα για να τις ακυρώσετε!

Πότε βγήκατε να το παραδεχθείτε αυτό δημόσια; Πότε βγήκατε να ζητήσετε συγγνώμη γι’ αυτό;

Φέτος, στο Ζαππειο-ΙΙ σας υποδείξαμε περικοπές ύψους 18,4 δισεκατομμυρίων σε τέσσερα χρόνια! Μόνο από τον πρώτο χρόνο περικοπές 4,2 δισεκατομμυρίων!

Πότε έγινε κάτι τέτοιο από κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στην Ελλάδα; Ποτέ!

Ποιος διαδίδει, λοιπόν, στον ξένο τύπο, ότι εμείς τάχα «δεν θέλουμε μείωση της κρατικής σπατάλης»; Ποιος άραγε;

Και μετά μας λέτε ότι τάχα «δεν πείθουμε τους έξω». Το αν τους πείθουμε ή όχι θα το δούμε αμέσως. Αλλά πέστε μου κάτι: Εσείς που τους έχετε πείσει ως τώρα;

Η διαφορά μας είναι ότι εμείς πάμε έξω για να τους πείσουμε.  Εσείς δεν πάτε έξω για να πείσετε, πάτε για να … πειστείτε, και να γυρίσετε μετά να πείσετε και μας.

Αλλά πώς να μας πείσετε; Μας διαβεβαιώνετε ότι αν πιστέψουμε αυτά που λέτε, δεν θα επιβληθούν νέα μέτρα, για την 6^η ή την 7^η δόση; Όταν αποδειχθεί ότι κι αυτά που παίρνονται τώρα θα πέσουν στο κενό;

Να γιατί επιμένω στο ποιος λέει έξω τι. Όχι γιατί φοβάμαι το ψέμα, τη συκοφαντία και τη διαστρέβλωση. Όλα αυτά έχουν κοντά ποδάρια.

            Πέρσι διαστρεβλώνονταν οι απόψεις μας μέσα στην Ελλάδα. Φέτος η Ελληνική κοινωνία υιοθετεί σε μεγάλη πλειονότητα την κριτική μας, υιοθετεί και τις ίδιες τις απόψεις μας όλο και περισσότερο.

            Πέρσι μας αποκαλούσατε απαξιωτικά… «Χάρυ Πότερ»! Φέτος προσυπογράφετε αυτά που πέρσι ειρωνευόσασταν και ζητάτε τάχα συνεργασία από τους «Χάρυ Πότερ»…

            Για να καταλάβετε το μέγεθος της παραπληροφόρησης, ακούστε κι αυτό:

            Η Γαλλική εφημερίδα Les Echos έφτασε χθες στο σημείο να επιτεθεί προσωπικά σε μένα, με το εξής απίστευτο επιχείρημα. Σας διαβάζω επί λέξει:

            «Η παραίτηση Παπανδρέου απορρίφθηκε από τον Αντώνη Σαμαρά κι από την άκρα Κομμουνιστική Αριστερά»!

            Κύριε Παπανδρέου, πείτε σε αυτούς που τα δίνουν ότι υπάρχει κάτι πέρα από την αθλιότητα, η γελοιότητα.

            Αυτά εμένα δεν μ’ αγγίζουν. Την Ελλάδα βλάπτουν!

            Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

            Τον τελευταίο καιρό είδαμε ένα όργιο λαϊκισμού. Αυτή τη φορά με επίκεντρο τη λέξη συναίνεση.

            Πράγματι, είχε όλα τα χαρακτηριστικά του κλασικού λαϊκισμού:

            – Επικεντρώθηκε σε μια λέξη-σύνθημα, αφού την άδειασαν πρώτα από κάθε περιεχόμενο.

–Προσπάθησε να πολώσει την ελληνική κοινωνία σε βάρος της Νέας Δημοκρατίας.

            – Και πόνταρε στις φοβίες του ελληνικού λαού. Την χρεοκοπία!

            Μόνο που αυτή τη φορά ο λαϊκισμός έπεσε στο κενό.

            Γιατί πρώτον, καταδείξαμε ότι αληθινή συναίνεση είναι η συμφωνία όλων των πολιτικών δυνάμεων με το σωστό, όχι με το λάθος, και με αυτό που θέλει η κοινωνία, όχι με αυτό που δεν αντέχει πια η κοινωνία.

            Και αντιπροτείναμε συναίνεση για αλλαγή της λανθασμένης πολιτικής, και επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου.

Και δεύτερον, φαίνεται να καταρρέει οριστικά η άποψη ότι θα μπορούσε ποτέ η Ευρώπη να εγκαταλείψει το ευρώ και την Ελλάδα. Αυτό δεν θα συμβεί, όπως διαβεβαίωσαν προχθές στη συνάντησή τους, Σαρκοζύ και Μέρκελ.

            Ούτε εμείς, βέβαια, θέλουμε να συνεχιστεί η κατάσταση που υπήρχε μέχρι χθες. Προφανώς. Αλλά πρέπει να βρούμε άλλους τρόπους για να εξαλείψουμε τα ελλείμματα, να μειώσουμε το χρέος και να βγούμε οριστικά από την κρίση.

            Ακούστε ακόμα επί λέξει, τι είπε ο Πρόεδρος του Eurogroup Γιούνκερ, σε χθεσινή του συνέντευξη σε Βελγική εφημερίδα για την ανάγκη αλλαγής συμπεριφοράς απέναντι στην Ελλάδα.

            Ότι «η Ευρώπη πρέπει να ξαναδώσει την Ελπίδα στους Έλληνες».

            Κι ότι ως εκ τούτου «δεν πρέπει η Ευρώπη να συμπεριφέρεται στην Ελλάδα σαν τον πατέρα που μαστιγώνει το παιδί του, κάνοντας βίαιη εισβολή μέσα στην ελληνική πραγματικότητα, χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν όλη την ελληνική πραγματικότητα».

            Κι ακόμα ο Γιούνκερ προτείνει στην Κομισιόν, σε αυτές τις δύσκολες ώρες,  να μην συγχρηματοδοτεί η Ελλάδα τα κοινοτικά της προγράμματα,  δηλαδή το ΕΣΠΑ.

Κι ότι αυτό, όπως λέει ο ίδιος, «θα ήταν ένα μπαλόνι οξυγόνου για την Ελλάδα. Για ελπίδα και Ανάπτυξη»!

Αυτά που δηλώνει τώρα ο Γιούνκερ είναι αυτά που φωνάζω εγώ εδώ και ενάμιση χρόνο.

Αυτά που δηλώνει τώρα ο Γιούνκερ είναι αυτά που εσείς δεν τολμήσατε, εδώ κι ένα χρόνο να πείτε για την πατρίδα μας και τους Έλληνες.

Πρόσφορο έδαφος, λοιπόν, υπάρχει στην Ευρώπη.

Πίστη και ψυχή δεν υπάρχει στην Κυβέρνηση!

            Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

            Αναρωτηθείτε, γιατί άραγε, όλοι ζητούν αυτή τη στιγμή από τη Νέα Δημοκρατία «συναίνεση» σε μια λάθος πολιτική;

            Μήπως δεν είχε η κυβέρνηση άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία; Είχε! Μήπως δεν είχε η κυβέρνηση και εφεδρικά εξαπτέρυγα να τη στηρίξουν, όπως έγινε πέρσι; Είχε, αλλά με αυτά που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο, ούτε τα «εξαπτέρυγα» τολμούν να στηρίξουν πια το αδιέξοδο. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον…

            Μήπως η Νέα Δημοκρατία εμπόδισε σε τίποτε την Κυβέρνηση να εφαρμόσει την αδιέξοδη πολιτική της ή μήπως κατέβασε τον κόσμο στους δρόμους, όπως έκανε πάντα το ΠΑΣΟΚ όταν ήταν στην Αντιπολίτευση; Όχι, ούτε αυτό συνέβη. Ποτέ!

            Τότε γιατί επιμένουν τόσο να στηρίξουμε εμείς το λάθος;

Γιατί δεν θέλουν συναίνεση, συνενοχή θέλουν!

            Όμως, η Νέα Δημοκρατία κατήγγειλε το Μνημόνιο έγκαιρα και σήμερα η κριτική της δικαιώνεται πλήρως.

Η Νέα Δημοκρατία έγκαιρα παρουσίασε και συνολική εναλλακτική λύση, που διαστρεβλώθηκε, χλευάστηκε, αλλά τώρα αρχίζουν σταδιακά να την υιοθετούν. Και να παραδέχονται ότι είχε δίκιο σε πολλά.

            Και κάτι ακόμα: Η Νέα Δημοκρατία έθεσε έγκαιρα το αίτημα Επανεκκίνησης της Οικονομίας και Επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Αίτημα που ήθελαν να αποτρέψουν!

Αλλά αυτό το αίτημα το υιοθετεί πλέον ολόκληρη η κοινωνία. Το λέει τελευταία  και η κυβέρνηση. Δεν ξέρουμε αν το εννοεί. Δεν ξέρουμε πόσο το εννοεί.

            Εμείς πάντως, δημιουργήσαμε ένα κλίμα πραγματικής συναίνεσης, με το λαό και με το μεγαλύτερο μέρος του Πολιτικού κόσμου, για Επαναδιαπραγμάτευση.

            Άλλωστε, αυτό που εμείς ζητάμε, εκτός από λογικό και απαραίτητο, είναι και ρεαλιστικό: Τα ίδια – και πιο προχωρημένα ακόμα – τα περιλαμβάνουν ήδη τα αντίστοιχα Μνημόνια στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία!

Κι αν ενοχλεί κάποιους η λέξη «επαναδιαπραγμάτευση», αυτό έγινε ήδη από τη νέα Κυβέρνηση της Ιρλανδίας.

            Αυτή, λοιπόν, είναι βάση συναίνεσης: Επανεκκίνηση της Οικονομίας, αποκατάσταση της Κοινωνικής Συνοχής και Ανάκαμψη. Με Επαναδιαπραγμάτευση!

Πριν λίγες μέρες δεχθήκαμε ακόμα και να στηρίξουμε μια κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας που θα προχωρούσε τολμηρά στην Επαναδιαπραγμάτευση. Ο πρωθυπουργός, τελικά, δεν μπόρεσε να τολμήσει κυβέρνηση Εθνικής σωτηρίας και προχώρησε σε κυβέρνηση κομματικής σωτηρίας!

             Και κατάφερε με πολύ κόπο να σχηματίσει κυβέρνηση, αφού οι πρώτες του επιλογές αρνήθηκαν κατηγορηματικά.

            Έκανε κυβέρνηση συγκόλλησης του ΠΑΣΟΚ εν όψει κατάρρευσής του, όχι ενότητας του λαού και των πολιτικών δυνάμεων εν όψει Επαναδιαπραγμάτευσης.

Θα τα καταφέρει,  τώρα, να κάνει Επαναδιαπραγμάτευση;

            Του το ευχόμαστε, αλλά δεν το βλέπουμε.

            Δεν ξέρει τι επιδιώκει, δεν πιστεύει αυτά που κάνει, παραπαίει και φαίνεται!

            Για παράδειγμα, πως θα προχωρήσετε στις αποκρατικοποιήσεις όταν διατηρείτε τα προνόμια των συντεχνιών κάποιων ΔΕΚΟ, που δικοί σας είναι, το ΠΑΣΟΚ τους στήριζε μέχρι τώρα και σήμερα μας απειλούν ότι θα κατεβάσουν τους διακόπτες του ηλεκτρικού και θα βυθίσουν τη χώρα στο σκοτάδι! Τι θα κάνετε με όλους αυτούς;

            Και για να γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι, επαναλαμβάνω κάποια ερωτήματα που διατύπωσα προχθές: Σε ποιες κινήσεις θα προχωρήσει η νέα κυβέρνηση, προκειμένου για παράδειγμα:

            – Να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που παρέχει η Ευρωπαϊκή τράπεζα Επενδύσεων ή η Παγκόσμια Τράπεζα και που επίμονα ζητώ εδώ και καιρό.

            – Να βάλει πάλι μπροστά τα έργα συμβάσεων παραχώρησης – ανάμεσα στα οποία και οι πέντε μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι, που έχουν ουσιαστικά σταματήσει.

            – Να επισπεύσει την απορρόφηση των πόρων του ΕΣΠΑ.

            – Να προχωρήσει, επιτέλους, στον αναγκαίο συμψηφισμό για χρέη από και προς το Δημόσιο.

            – Να συνεχιστεί η παροχή εγγυήσεων προς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τουλάχιστον έναν ακόμα χρόνο, έτσι ώστε οι πιστώσεις αυτές να φτάσουν στην πραγματική οικονομία.

            Γιατί όπως και να το κάνουμε, απαιτείται άμεσα ένας μηχανισμός Ανάκαμψης-Ανάπτυξης, που θα καλύψει για την Ελλάδα το κενό από τα ευρω-ομόλογα έργων που αργούν και τα ευρω-ομόλογα που, δυστυχώς, δεν προχωρούν. Και δίνουν σήμερα μάχη πολλοί μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τα ευρω-ομόλογα κ. Παπανδρέου. Κινηθείτε δυναμικά και εσείς προς αυτή την κατεύθυνση.

            Σε κάθε περίπτωση, όμως, και το ελάχιστο να επιτύχει σε μια προσπάθεια Επαναδιαπραγμάτευσης η κυβέρνηση, αυτό θα αποτελεί δικαίωση της Νέας Δημοκρατίας.

Γιατί αν είχαμε εμείς δώσει «συναίνεση» στο Μεσοπρόθεσμο, όπως μας ζητούσαν, κι αν δεν είχαμε θέσει επιτακτικά το αίτημα της Επαναδιαπραγμάτευσης, σήμερα η κυβέρνηση δεν θα ψέλλιζε καν τη λέξη επαναδιαπραγμάτευση, ή «συν- διαπραγμάτευση» όπως την ονομάζει.

            Σύρεται, λοιπόν, η Κυβέρνηση στην Επαναδιαπραγμάτευση. Κι όποιος πάει σε διαπραγματεύσεις με το ζόρι, δεν κερδίζει πολλά. Και δεν μπορεί να αξιοποιήσει ούτε τα ελάχιστα που κέρδισε…

            Η πραγματική λύση πλέον είναι η προσφυγή στο λαό.

            Ο λαός πλέον ξέρει. Το κλίμα στην Ευρώπη αλλάζει.

            Όλος ο υπόλοιπος κόσμος καταλαβαίνει ότι η πολιτική που ασκήθηκε ως τώρα στην Ελλάδα έκανε κακό, όχι καλό. Και η συνέχισή της θα κάνει μεγαλύτερο κακό. Ο Βρετανικός «Γκάρντιαν» το ονομάζει «δημοσιονομικό μαζοχισμό»! Ο Εconomist λέει ότι περισσότερη λιτότητα χωρίς ανάκαμψη θα φέρει χειρότερα αποτελέσματα. Ο ίδιος ο κ. Τόμσεν της Τρόικας το είπε πρόσφατα δημόσια: η ελληνική οικονομία δεν αντέχει άλλους φόρους.

Διαβάστε τις στήλες του έγκυρου διεθνούς τύπου. Θα διαπιστώσετε ότι την ουσία της κριτικής μας για το αδιέξοδο που οδήγησε η οικονομική πολιτική, την υιοθετούν πλέον οι πάντες. Την κατανοούν οι ξένοι. Την ξέρουν καλά οι Έλληνες.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Καλούμαστε σήμερα να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση, που φτιάχτηκε με συγκόλληση ανάμεσα σε στελέχη που λίγες ώρες πριν αλληλοκατηγορούνταν, για να διασώσει όσα προλάβει από το καταρρέον ΠΑΣΟΚ, όχι για να κάνει την υπέρβαση για όλη τη χώρα.

Καλούμαστε σήμερα να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση που εξακολουθεί να ταλαιπωρεί ακόμα τους αναπτυξιακούς μας «πρωταθλητές»: τη Ναυτιλία και τον Τουρισμό. Τη Ναυτιλία, καταργώντας για μιαν ακόμη φορά το Υπουργείο της, δεν τη θίγετε απλά πλέον, κε Παπανδρέου. Τη διώχνετε ενσυνείδητα! Και τον Τουρισμό τον υποβαθμίζετε ακόμα περισσότερο, αρνούμενοι να διορθώσετε το λάθος σας!

Καλούμαστε να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης σε ένα σχήμα, στη Κυβερνητική Επιτροπή του οποίου δεν συμμετέχουν ούτε ο υπουργός Εξωτερικών,  ούτε ο υπουργός Άμυνας. Πρωτοφανές στα παγκόσμια χρονικά! Και αφοπλιστική ομολογία, ότι ο ανασχηματισμός ήταν  λύση έσχατης ανάγκης, όχι έκτακτης ανάγκης. Λύση απελπισίας. Όχι λύση Ελπίδας.

Έτσι θα πάρετε τις μεγάλες αποφάσεις, για την ΑΟΖ, για την ασφάλεια των πολιτών, για το μεταναστευτικό;

Πώς ακριβώς θα σταθεροποιήσετε την Οικονομία όταν η κοινωνία αποσταθεροποιείται συνεχώς από μεταναστευτικά κύματα που προσελκύει ο νόμος που ψηφίσατε πέρσι για την Ιθαγένεια; Τι άλλο θέλετε να γίνει ακόμα στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή για να καταλάβετε ότι αυτός ο νόμος πρέπει να αλλάξει αμέσως; Γιατί και αυτές οι εξελίξεις έχουν γίνει αναπόσπαστο μέρος για την Επανεκκίνηση της Οικονομίας!

Μόνο που αυτός ο νόμος περί Ιθαγένειας, δεν είναι από εκείνα που πρέπει να  τα επαναδιαπραγματευτείτε με την Τρόικα, αλλά με τον εαυτό σας! Είμαι βέβαιος ότι πολλοί από σας το έχετε μετανιώσει που ψηφίσατε πέρσι τέτοιο νόμο. Αλλά δεν τολμάτε να τον πάρετε πίσω…

Μη σας νοιάζει, κι αν δεν το κάνετε εσείς, το λέω και το ξαναλέω, σύντομα θα το κάνουμε εμείς!

Πέρσι καταφέρατε ένα πρόβλημα ελλείμματος κοινό για όλη την Ευρώπη, να το μετατρέψετε σε κρίση δανεισμού.

Πριν λίγες μέρες πετύχατε κι άλλο κατόρθωμα: Μετατρέψατε την οικονομική κρίση σε συνολική κρίση του πολιτικού μας συστήματος.

Από τους ίδιους τους δικούς σας χωρίσθηκαν οι άνθρωποί σας σε «κηπουρούς» σας και σε εσωκομματικούς αντιπάλους σας, που τη μια στιγμή καταγγέλλονται ως επίδοξοι «αποστάτες» και την επόμενη αναδεικνύονται σε επίδοξους «σωτήρες».

Πώς είναι δυνατό απ’ όλες αυτές τις συνιστώσες της διάλυσης να βγει μια συνισταμένη στοιχειώδους κυβερνητικής συνοχής για το καλό του τόπου;

            Δεν δίνουμε εμπιστοσύνη σε τέτοια κυβέρνηση! Εκείνη νομίζει ότι κερδίζει λίγο χρόνο. Εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε να μη χάσει η Ελλάδα άλλο χρόνο.

            Θα επιμείνουμε στην Επαναδιαπραγμάτευση.

            Θα επιμείνουμε στην Επανεκκίνηση.

            Θα επιμείνουμε στο ότι ο μόνος δρόμος για να βγούμε από την αβεβαιότητα είναι η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία. Σε εκλογές!

            Στο μεταξύ, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να κερδηθεί ο,τιδήποτε για τον τόπο, έστω και το παραμικρό.

            Δεν πρόκειται εμείς να αποσταθεροποιήσουμε τη χώρα. Αρκετά την αποσταθεροποιεί η ίδια η κυβέρνηση. Δεν θέλουμε αύριο να κυβερνήσουμε πάνω σε ερείπια. Δεν είμαστε εμείς ίδιοι με το ΠΑΣΟΚ!

            Αλλά η μόνη λύση είναι πια οι εκλογές.

            Αυτό πολύ σύντομα θα το καταλάβει και η ίδια η Κυβέρνηση.

            Γιατί ανεξάρτητα από την έκβαση της τωρινής ψηφοφορίας, την εμπιστοσύνη του λαού την έχει χάσει. Οριστικά πια.

            Αυτό δεν αντιστρέφεται. Αυτό δεν αλλάζει…

Το ποτάμι ξεκίνησε!

            Κι όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν, τόσο το καλύτερο για την Ελλάδα – για να γλιτώσει από τους «μαθητευόμενους μάγους» του «λεφτά υπάρχουν», από την αναίδεια του «μαζί τα φάγαμε», και από τους εκβιαστικούς μονόδρομους στα αδιέξοδα.

Τόσο το καλύτερο για την Ελλάδα που θέλει να ελπίσει, δικαιούται να ελπίσει, μπορεί καλύτερα, αξίζει καλύτερα και σήμερα βουλιάζει σε τέλμα.

Αυτό πρέπει να τελειώνει το ταχύτερο.

Κι ο μόνος που μπορεί να το «τελειώσει» είναι ο ίδιος ο Ελληνικός λαός.

Εμείς, η Νέα Δημοκρατία, είμαστε εδώ και ενωμένοι και αποφασισμένοι να βάλουμε τέλος στα ψευτοδιλήμματα, να δώσουμε ελπίδα και προοπτική σε αυτόν τον τόπο!  πηγη