του Σάββα Ιακωβίδη*

Ήταν μια από τις πιο θλιβερές ημέρες στην ιστορία της αμυντικής θωράκισης της Κύπρου, πολύ πρόσφατα.

Ο Υπουργός Άμυνας, Κ. Παπακώστας, σε δηλώσεις του ενώπιον της Επιτροπής Άμυνας και δημοσιογράφων, διαζωγράφισε με τα μελανότερα χρώματα την κατάσταση για την άμυνα. «Τα χέρια μας είναι δεμένα», είπε και «δεν θα αγοράσουμε νέα οπλικά συστήματα».

Όμως, διαβεβαίωσε ότι «έχουμε εξοπλισμό για αγώνα πολλών ημερών, ενώ διαθέτουμε πολλά οπλικά συστήματα».

Θεωρούμε ότι ο Υπουργός έκανε λάθος δηλώσεις. Αντί να πει ότι τα χέρια του είναι δεμένα, έπρεπε να γίνει πιο ξεκάθαρος.

Δηλαδή, να εξηγήσει ότι και αυτή η Κυβέρνηση και η προηγούμενη, πετσόκοψαν τα κονδύλια για την άμυνα, για λόγους που γνωρίζει πάρα πολύ καλά και ασφαλώς θα οργίζεται.

Κάποια στιγμή, επιβλήθηκε η φορολογία για την άμυνα. Κάθε πολίτης καταβάλλει ένα ποσοστό από τις απολαβές του για την ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης του τόπου.

Επί προεδρίας Κληρίδη, τα ποσά για την άμυνα έφτασαν μέχρι και 350 εκ. ευρώ (1998).

Η κυβέρνηση Κληρίδη έδωσε μεγάλη έμφαση σε εξοπλιστικά προγράμματα, ανεξάρτητα από την πολιτική που ακολούθησε στο Κυπριακό, που είχε δύο ολέθρια αποτελέσματα:

Πρώτον, ακύρωσε την εγκατάσταση των ρωσικών πυραύλων S-300 στο νησί, αφού έχασε σε ένα επιπόλαιο παιγνίδι μπλόφας και αφού υποτίμησε τις αντιδράσεις πολλών δυνάμεων και όχι μόνο της κατοχικής Τουρκία.

Δεύτερον, το επάρατο σχέδιο Ανάν, που δυναμίτισε την ύπαρξη της Εθνικής Φρουράς και το φρόνημα των ένστολων.

Η κατιούσα για τα κονδύλια στην Ε.Φ. άρχισε επί διακυβέρνησης Τάσσου-ΑΚΕΛ. Το 2003 δόθηκαν 170 εκ. ευρώ, το 2004 μειώθηκαν στα 120, το 2006 έφτασαν στα 140.

Η σημερινή κυβέρνηση μείωσε ακόμα περισσότερο τα κονδύλια: Από 129 εκ. το 2008 σε μόλις 61 εκ. το 2011.

Παρέλκει να εξηγήσουμε στον Πρόεδρο και στον Υπουργό Άμυνας ότι η θωράκιση του τόπου έναντι του Αττίλα είναι ύψιστη και όχι ελάχιστη προτεραιότητα.

Αντίθετα, ζητούμε εξηγήσεις από το Υπουργείο Οικονομικών και την κυβέρνηση για την ειδική φορολογία για την άμυνα.

Οι πολίτες εισφέρουν για την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας της Ε.Φ. και όχι για να καλύπτουν τις ασωτίες της κυβέρνησης.

Οι πολίτες εισφέρουν για την άμυνα και όχι για να κλείνουν οι τρύπες της κάκιστης διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών.

Ούτε πληρώνουν για τα VIP ταξίδια του Υπουργού Εξωτερικών, ούτε για το βόλεμα ημετέρων ούτε για ευνοιοκρατικές προσλήψεις ούτε για τους ρύπους της ΑΗΚ ούτε για τα συνταξιοδοτικά ταμεία των Ημικρατικών ούτε, φυσικά, για τη Λερναία Ύδρα του κρατικού μισθολογίου.

Με απλά λόγια, οι πολίτες εισφέρουν για την άμυνα και, αντί να βλέπουν μιαν ισχυρή Ε.Φ., ακούν τον Υπουργό Άμυνας να τους λέγει ότι τα χέρια του είναι δεμένα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.

Τα πράγματα είναι απλά στην τραγική εκτύλιξή τους.

Πρώτον, την κρίσιμη στιγμή, κανείς δεν πρόκειται να έρθει αρωγός αν η Τουρκία επιτεθεί ξανά εναντίον των ελεύθερων περιοχών.

Οι σημερινοί κυβερνητικοί και άλλοι δολιοφθορείς της θα φωνάζουν πού είναι η Ε.Φ. να τους προστατέψει.

Δεύτερον, τόπος χωρίς άμυνα σημαίνει ότι είναι έρμαιο στην αρπακτικότητα της Τουρκίας.

Τρίτον, τον ενεργειακό πλούτο μας, ποιος θα τον υπερασπίσει; Εξωγήινοι;

Τέταρτον, είναι φανερό ότι η κομμουνιστική κυβέρνηση Χριστόφια επιδιώκει αποθωράκιση της Κύπρου στο πλαίσιο της ολέθριας πολιτικής τής αποστρατιωτικοποίησης.

Πέμπτον, χωρίς στράτευμα πώς θα ανταποκριθούμε σε συμβατικές υποχρεώσεις μας στην Ε.Ε.;

Και πότε όλα αυτά τα τραγικά; Όταν απέναντι ο Αττίλας δεν έχει μειώσει, αντίθετα αναβαθμίζει ασταμάτητα την αριθμητική και επιθετική διάταξή του εναντίον μας.

ΠΗΓΗ: »ΣΗΜΕΡΙΝΗ»