Η Πατρίδα μας υφίσταται απηνή και ομαδική επίθεση από τους «εταίρους» της. Προσβολές, εκβιασμοί, απειλές, διαταγές, ακόμη και φτιασιδωμένες ύβρεις προσγειώνονται βροχηδόν «εις τον ύβον της Ελλάδος» καθώς η «ελληνική κρίση», όπως είναι πια φανερό, απειλεί βασίμως το ευρωπαϊκό πειραματικό σχήμα και κινητοποιεί την χρεοκοπημένη και αλλήθωρη ευρωπαϊκή «ελίτ» σε μια ύστατη προσπάθεια αποφυγής του μαθηματικά προσεγγίζοντος ναυαγίου.

Προ του τεράστιου κινδύνου από-συγκρότησης των ευρωπαϊκών τραπεζών και των άλλων συγγενών ευαγών ιδρυμάτων, εφ’ όσον η Ελλάς «βαρέσει κανόνι», οι «σωτήρες» μας έχουν αφηνιάσει στην προσπάθεια να καθυστερήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο την αναπόφευκτη χρεοκοπία της χώρας μας και τις τεράστιες ζημιές που οι οικονομίες των «φίλων» μας θα υποστούν σε περιβάλλον πλέον παγκόσμιας κρίσης «εμπιστοσύνης»  η οποία δεν θα αφήσει κανέναν αλώβητο, ιδιαιτέρως εντός της «ευρωπαϊκής ενώσεως».

Το ανίερο παιχνίδι των καθυστερήσεων όμως προϋποθέτει το σκληρό μαστίγωμα της χώρας μας με αλλεπάλληλα «σχέδια οικονομικής σταθεροποίησης» που μεταφράζονται σε αβάστακτους φόρους και σφαγή των πάντων σε περιβάλλον οικονομικής γενοκτονίας.

Αυτή είναι η «σωτηρία» μας;

Με την αγαστή συνεργασία του πλέον πλήρως απονομιμοποιημένου και γελοιοποιημένου καθεστώτος Παπανδρέου, το οποίο από την πρώτη στιγμή της ιδρύσεως του ενεργεί όχι ως υπηρέτης του Ελληνικού Λαού, αλλά ως άμισθος (;) κλητήρας της τρόικας και συμφερόντων που αποβλέπουν σε οτιδήποτε άλλο παρά στην επιβίωση μας, έχουμε φτάσει σε απελπιστική καταβαράθρωση της οικονομίας, σε πλήρη καταστροφή του βιοτικού επιπέδου της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού, και στην εγκληματική υποθήκευση του μέλλοντος της χώρας για πολλές δεκαετίες με την πλήρη ευθύνη μιας κυβέρνησης συνεργατών ακριβώς εκείνων που απεργάζονται την τελειωτική μας εξαφάνιση.

Φορτωμένοι με τα αλλεπάλληλα δυσθεώρητα δάνεια της «σωτηρίας» από τους τοκογλύφους «εταίρους» μας, παραπατάμε τυφλά προς τον γκρεμό χωρίς την παραμικρή πυξίδα και με χρέη τόσο δυσθεώρατα που πια ξένοι ειδικοί έχουν αρχίσει να προειδοποιούν ότι καμία λιτότητα και κανένα «πρόγραμμα οικονομικής εκλογίκευσης» δεν έχουν πια αντικείμενο: η Ελλάδα θα πτωχεύσει άνευ αμφιβολίας (π.χ. πρόσφατο άρθρο του Jeffrey Cox εδώ).

Όσο για τους μύθους που εκτοξεύει το καθεστώς ότι τυχόν διακοπή της «σωτηρίας» θα προκαλέσει στάση πληρωμών για μισθούς και συντάξεις, αυτοί έχουν ήδη καταρριφθεί ακόμη και από μέσα που ήσαν εξ αρχής φιλικά προς το Μνημόνιο και τους υπηρέτες του.

Η ώρα λοιπόν ήγγικεν.

Η Ελλάδα πρέπει αμέσως να ειδοποιήσει τους «φίλους» μας στην Ευρώπη — όλους αυτούς δηλαδή που μας περιλούζουν καθημερινά με τα χειρότερα επίθετα και τις πλέον απαξιωτικές, σχεδόν ρατσιστικές, εκφράσεις σαν να είμαστε τα τελευταία απόβλητα της συμφοράς — ότι χρέος, χρεολύσια και «λήξεις» ομολόγων τέρμα, ΠΡΙΝ λήξει δια παντός αυτός ο τόπος.

Η Ελλάδα πρέπει αμέσως να διακηρύξει ότι δεν θα θυσιαστεί η ίδια για να βολευτούν τοκογλύφοι και άλλοι «επενδυτές» που ήδη κάνουν περιουσίες ολόκληρες ποντάροντας σε «ασφάλιστρα κινδύνου» και άλλα αεριτζίδικα «προϊόντα» συνδεδεμένα ευθέως με το στοίχημα της (βεβαίας) χρεοκοπίας μας.

Κάτι τέτοιο φυσικά δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί με το καθεστώς Παπανδρέου στη θέση του για να εκτελεί με θρησκευτική ευλάβεια τις διαταγές των καθοδηγητών του σε Βερολίνο και Παρίσι, με το σιγόντο των «προοδευτικών» κρατών του ευρωπαϊκού βορρά, τόσο στενά και συγκινητικά συνδεδεμένων με τα «ανθρώπινα δικαιώματα», αλλά και ορισμένων άλλων της πρώην σοβιετικής σφαίρας επιρροής.

Για τον λόγο αυτό απαιτείται πολιτική λύση του αδιεξόδου είτε με εκλογές τώρα είτε με γενική λαϊκή απαίτηση για άμεσο κακήν κακώς αναχώρηση του καθεστώτος της συμφοράς από την εξουσία.

Όσο καθυστερεί αυτή η έξοδος και όσο βυθιζόμαστε βαθύτερα στην «σωτηρία» υπέρ των ευρωπαϊκών τραπεζών και άλλων «επενδυτών», τόσο θα αφαιρούμε ανάσες από μια Ελλάδα που βρίσκεται ήδη στο νεκροκρέβατο.

Να τελειώνουμε…!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:

Λυπούμαστε αν η ανωτέρω απαίτηση για ρήξη τώρα είναι «ανήθικη», σύμφωνα με διάφορα μειράκια που παίζουν κατά περίπτωση ρόλο υπάκουων κομπάρσων στο κουκλοθέατρο των «ανταποκριτών», «συντακτών», «ειδικών», «σχολιογράφων» ή και «διαμορφωτών γνώμης».

Ομολογουμένως προτιμούμε την «ανηθικότητα» αυτής της καταγωγής από την πλήρη εξόντωση της Πατρίδας μας προς χάριν «σωτηρίας» όχι ημών, αλλά διαφόρων άλλων που μας είχαν και μας έχουν γραμμένους συνολικώς, σε τοποθεσία της οποίας η περιγραφή εκφεύγει των ορίων ευπρέπειας του παρόντος.

ΠΗΓΗ: »RIEAS»