Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του «defence-point.gr» (αναγκαζόμαστε να το διευκρινίσουμε καθότι αναμένεται για μία ακόμη φορά υφαρπαγή της είδησης και δημοσίευσή της σε μεταγενέστερο χρόνο προς ικανοποίηση των συμπλεγμάτων ορισμένων, αλλά και με πειραγμένο το «ρολόι» ώστε να φαίνεται ότι αντιγράψανε άλλοι και όχι οι ανήθικοι κατ’ εξακολούθηση δράστες…) η Κυπριακή Δημοκρατία και συγκεκριμένα η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου (ΑΗΚ), ετοιμάζεται να προκηρύξει σε λίγες ώρες Διεθνή Διαγωνισμό για την κάλυψη της επείγουσας ανάγκης για την τροφοδοσία της νήσου με ηλεκτρικό ρεύμα.

Όπως πληροφορηθήκαμε, παγκοσμίως διατίθενται περιορισμένες επιλογές για αυτό το επίπεδο ισχύος που απαιτείται. Μέχρι σήμερα υπάρχουν ρωσικές σχεδιάσεις που αποδίδουν 70 MW χρησιμοποιώντας πυρηνική ενέργεια και γερμανικές που αποδίδουν 220 MW.

Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, το Αμερικανικό Ναυτικό διαθέτει πλωτά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος απόδοσης 100 MW, ενώ στο χώρο δραστηριοποιούνται και κάποιες ιαπωνικές εταιρίες.

Όσον αφορά την ασφαλισμένη αξία του σταθμού (πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας αναφέρουν το ποσό των 600 εκατ. ευρώ) είναι μάλλον αμφίβολο αν η καταβολή της αποζημίωσης θα προχωρήσει, αφού θεωρείται βέβαιο ότι ο ασφαλιστικός φορέας θα προβάλλει το αίτιο της καταστροφής ώστε να υποστηρίξει ότι η ασφάλιση της εγκατάστασης δεν κάλυπτε τέτοιο ενδεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, όπως προκύπτει, όχι μόνον ο διοικητής της ναυτικής βάσης και ο διοικητής της Διοίκησης Ναυτικού του ΓΕΕΦ είχαν με επανειλημμένες και αλλεπάλληλες υπηρεσιακές αναφορές τους είχαν επισημάνει τους κινδύνους από τη μακροχρόνια υπαίθρια αποθήκευση των εμπορευματοκιβωτίων, αλλά και το ίδιο το Υπουργείο Άμυνας που είχε ανησυχήσει από τις προειδοποιήσεις.

Η καθυστέρηση στη ριζική αντιμετώπιση της κατάστασης (καταστροφή των κατασχεθέντων, παράδοση τους για καταστροφή σε άλλη χώρα ή έστω τουλάχιστον κατασκευή υποστέγων για τη φύλαξή τους), φέρεται, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, να είχε «σκάλωσε» στο Προεδρικό Μέγαρο το οποίο ήθελε να ολοκληρώσει κύκλο πολιτικών επαφών με τη συριακή κυβέρνηση η οποία ήταν και ο τελικός αποδέκτης του φορτίου.

Δυστυχώς, φαίνεται ότι παρά τα όσα θετικά έχουν συντελεστεί στην εξωτερική πολιτική της Κύπρου, η κυβέρνηση Χριστόφια εξακολουθεί να δεσμεύεται από παλαιο-κομουνιστικές θεωρήσεις και μια στρεβλή αντίληψη περί «ανεξάρτητης» εξωτερικής πολιτικής, αντί να επιλέξει ξεκάθαρα «μπλοκ» σε μια χρονική συγκυρία όπου οι εξελίξεις – κυρίως οι ενεργειακές αλλά και οι συνεπαγόμενες γεωπολιτικές – οδηγούν στη σύσταση «ομάδων κρατών» επί τη βάση του κοινού συμφέροντος.

Να θυμίσουμε, ότι κάτι τέτοιο έκανε και ο Μακάριος εν μέσω διπολισμού και αποτέλεσμα ήταν η τραγωδία της εισβολής και κατοχής. Η πολλή «ανεξαρτησία» ερμηνεύτηκε ως σνομπάρισμα των δύο κυρίων πόλων ισχύος του διεθνούς συστήματος (ΗΠΑ και ΕΣΣΔ) με καταστροφικές συνέπειες για τη νήσο. Δεν πρόκειται βέβαια για απολύτως ομοειδείς καταστάσεις, ωστόσο, πίσω και από τις δύο αποκαλύπτεται ένας τρόπος σκέψης ο οποίος καλό θα ήταν να εγκαταλειφθεί το συντομότερο.

Εάν ισχύουν όσα έρχονται στη δημοσιότητα, ο πρόεδρος Χριστόφιας θα είχε δυσαρεστήσει ενδεχομένως τον Άσαντ, τα πυρομαχικά θα είχαν όμως απομακρυνθεί και η τραγωδία θα είχε αποφευχθεί. Σε τελική ανάλυση, η Κύπρος οφείλει να ξεκαθαρίσει προς κάθε κατεύθυνση ότι τα παιχνιδάκια με τον εξοπλισμό της Χεζμπολάχ και της Χαμάς δεν εξυπηρετούν το εθνικό της συμφέρον και ότι όσο γνήσια συμπάθεια κι αν τρέφει ο ελληνισμός απέναντι στους Άραβες, η εθνική ασφάλεια είναι υπεράνω όλων. Τόσο απλά λόγια χρειάζονται, ενδεχομένως και μια ηχηρή προειδοποίηση από φίλο σε φίλο, ότι με τέτοιες τακτικές, δυστυχώς, αυτό που επιτυγχάνεται είναι να έρθει η στρατιωτική σύγκρουση ένα βήμα πιο κοντά…  πηγη