Η λογική θα υπαγόρευε ότι εν μέσω οικονομικής κρίσης που έχει πλήξει με πρωτοφανή σφοδρότητα την Ελλάδα και τον αμυντικό προϋπολογισμό, θα έπρεπε να εντοπιστούν όλοι οι δυνητικοί τρόποι εξοικονόμησης κονδυλίων.

Ένας τομέας που απορροφά κονδύλια από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι οι επαγγελματίες οπλίτες, ενώ την ίδια στιγμή η στρατιωτική ηγεσία της χώρας ασχολείται μάλλον πλημμελώς με την εφεδρεία…

Ας δούμε όμως μία είδηση που μεταδίδεται διεθνώς σε εξειδικευμένα στα θέματα της άμυνας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης:

Ο υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου, Λίαμ Φοξ, θα ανακοινώσει σύντομα μερικές αποφάσεις για τη δομή του βρετανικού στρατού, με βάση και τις κατευθυντήριες γραμμές της Στρατηγικής Αναθεώρησης του περασμένου Οκτωβρίου.

Συγκεκριμένα υπάρχει στόχος μείωσης των 101.000 στρατιωτών που αποτελούν την ενεργό δύναμη, κατά 19.000 άτομα, και αύξηση του αριθμού των εφέδρων. Ταυτόχρονα θα υπάρξει επιπλέον μείωση κατά 7.000 λόγω συνταξιοδότησης στελεχών.

Ακόμη, θα αυξηθεί η δύναμη των ελικοπτέρων Chinook κατά 14 μονάδες και των μη επανδρωμένων αεροχημάτων.

Οι αλλαγές θα επιφέρουν αναλογία 70:30 ανάμεσα στις ενεργές και τις εφεδρικές δυνάμεις.

Χρονικά θα υλοποιηθούν μέχρι το 2020, καθώς όπως ανέφερε ο υπουργός Άμυνας, στόχος είναι να υλοποιηθεί μια μακροχρόνια επένδυση στη δομή της δύναμης και στα συστήματα που θα διαθέτει.

Το Ηνωμένο Βασίλειο, όπως και άλλες χώρες, δίνουν βάση στις δυνάμεις εφεδρείας. Αντιθέτως οι κομματικές ηγεσίες στην Ελλάδα, με τη σιωπή των στρατιωτικών, μείωσαν τη στρατιωτική θητεία, τη στιγμή που ο Ελληνικός Στρατός είναι εντάσεως εργασίας κι όχι εντάσεως κεφαλαίου ή τεχνολογίας.

Επιπλέον, καμία σοβαρή μέριμνα δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής για τη στήριξη των εφέδρων και ιδιαίτερα όσων οργανώσεων δείχνουν πραγματικά ενδιαφέρον με ιδία μέσα, αποκτώντας ικανότητες οι οποίες θα μπορούσαν να αποβούν καθοριστικές σε περίπτωση ανάγκης.

Τι έχει να αναφέρει επ’ αυτού η πολιτική ηγεσία και η αντιπολίτευση; Ποιο είναι το πρόγραμμά τους και τι απ’ αυτό έχουν υλοποιήσει μέχρι τώρα; Θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε τις προτάσεις τους… από εδώ και πέρα, γιατί στο παρελθόν υπήρξε χαρακτηριστική αδιαφορία και ανικανότητα.

Αντί να ξοδεύονται χρήματα που δεν υπάρχουν για την δημιουργία μιας «κάστας» εντός του στρατεύματος η οποία ενίοτε αρνείται να κάνει δουλειές τις οποίες επωμίζεται ο Έλληνας φαντάρος, ο «αγγαριομάχος» όπως χαρακτηριστικά αναφέραμε σε πρόσφατη ανάρτηση.

Μήπως θα είχε μεγάλο νόημα η αξιοποίηση του μεγάλου αριθμού των ατόμων που εμπλέκονται στις οργανώσεις των εφέδρων και όσα κάνουν τα κάνουν από την αγάπη τους προς το στρατιωτικό αντικείμενο, πρωτίστως όπως προς την πατρίδα;

Πόσο μεγάλη θα ήταν η εξοικονόμηση εάν στρατιωτική και πολιτική ηγεσία αποφάσιζε να τους εμπλέξει πιο ενεργά, ακόμα και στο πλαίσιο της απαραίτητης συνδρομής σε τοπικό επίπεδο όταν οι επανδρώσεις είναι εξαιρετικά προβληματικές;

Με κλάσμα του κόστους που καταβάλλεται σήμερα, τα αποτελέσματα που θα είχαν παραχθεί πιθανότατα θα μπορούσαν να περιγραφούν και ως εντυπωσιακά.

Παράλληλα, πόσο βαθιά εντός της κρίσης πρέπει να μπούμε για να αντιληφθούν κυβέρνηση και αντιπολίτευση ότι το θέμα της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας πρέπει να επανεξεταστεί; Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο λαϊκισμός των εξαγγελιών για το ζήτημα και από τα δυο μεγάλα κόμματα έχει παρέλθει, αν είναι ανεπιστρεπτί δεν το γνωρίζουμε.

Σε κάθε περίπτωση πάντως η εικόνα που παρουσιάζουν συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το «defence-point.gr» είναι απλώς απογοητευτικά…

defence-point